Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου – και ο Πρωθυπουργός στη Βουλή ζήτησε συναίνεση. Ωραίο πράγμα η συναίνεση. Είναι το μόνο στο οποίο συμφωνούν όλοι.
Αλλά η συναίνεση δεν είναι κανόνας του σαβουάρ βιβρ ούτε θέμα στυλ, όπως ας πούμε το σκούρο κουστούμι και η ριγέ γραβάτα με ανοιχτό πουκάμισο για να γράφει στην κάμερα. Η συναίνεση έχει πολιτικές προϋποθέσεις. Έως τώρα, στη διάρκεια της κρίσης, η κυβέρνηση έχει πάρει μερικές αποφάσεις. Η πρώτη ήταν το πακέτο των 28 δις ευρώ προς τις τράπεζες. Ζήτησε τότε το οικονομικό επιτελείο ή το πρωθυπουργικό γραφείο συναίνεση; Κάλεσε κανέναν από την αντιπολίτευση και διαβουλεύτηκε μαζί του; Είχε πάρει τηλέφωνο, για παράδειγμα, ο κ. Αλογοσκούφης την κα Κατσέλη να τη ρωτήσει ποια είναι η γνώμη της – και, προπάντων, να δηλώσει ρητά προς τους πολίτες ότι θα ζητήσει και θα λάβει σοβαρά υπόψιν του τη γνώμη της αντιπολίτευσης; Μπορώ να καταλάβω γιατί ο κ. Αλογοσκούφης δεν τρελαινόταν για μια συζήτηση με τη Λούκα. Αλλά όταν θέλεις συναίνεση, δεν διαλέγεις με ποιον θα συμφωνήσεις…
Ας πούμε ότι τότε ήταν ο Αλογοσκούφης, που ήταν σκληρός και γι’αυτό απομακρύνθηκε. Δεν πάει ούτε ένας μήνας που το νέο οικονομικό επιτελείο, που θέλει οικονομία με ανθρώπινο πρόσωπο, χειρίστηκε τις αγροτικές κινητοποιήσεις και έδωσε μισό δις ευρώ σε μια πολιτική που αφορά το ένα πέμπτο του ελληνικού πληθυσμού τουλάχιστον. Ζήτησε ο κ. Παπαθανασίου τη γνώμη της κας Κατσέλη, ή τώρα που έχει κι άλλους ο μπαξές, κάποιου που να είναι της προτιμήσεώς του από τον κύκλο των οικονομικών επιτελών του ΠΑΣΟΚ; Δεν θυμάμαι να συνέβη.
Ταυτοχρόνως, ο Πρωθυπουργός επαναλαμβάνει σταθερά το εκλογικό του μοτίβο: η χώρα θέλει υπευθυνότητα (εννοεί Νέα Δημοκρατία) και όχι λαϊκισμό (εννοεί ΠΑΣΟΚ). Δεν είναι η πιο καθαρή πρόσκληση. Αν με τέτοιο βάρος αιτιάσεων προσέλθουν στο τραπέζι, έχουν αποδεχθεί τους κυβερνητικούς όρους. Αν το απορρίψουν, είδατε που είχε δίκιο ο Καραμανλής; Είναι το ιδανικό επιχείρημα που δικαιώνει τον εαυτό του.
Θα έχουν άδικο, λοιπόν, στην αντιπολίτευση, κυρίως την αξιωματική προς την οποία απευθύνεται το αίτημα της συναίνεσης, να συμπεράνουν ότι πρόκειται για τέχνασμα μάλλον παρά για πρόσκληση; Όταν είναι να μοιράσουμε μπορούμε και μόνοι μας. Όταν σφίγγουν τα πράγματα και πρέπει να μαζέψουμε, άρα έρχεται κόστος, όλα είναι έτοιμα για μοιρασιά. Του κόστους, φυσικά…
Η απάντηση σε αυτό από το ΠΑΣΟΚ είναι εκλογές. Εύλογο για αντιπολίτευση. Είναι, επίσης, το αίτημα της αυτοδυναμίας. Κάθε κόμμα δικαιούται να τη ζητάει. Και οι πολίτες πρέπει να σταθμίσουν – από τη μία υπάρχει η πραγματική ανάγκη σταθερής διακυβέρνησης, από την άλλη η ασφαλής διαπίστωση ότι κυβερνητική και κοινοβουλευτική αυτοδυναμία σημαίνει ότι ουσιαστική συναίνεση δεν θα υπάρχει και η λέξη θα εμφανίζεται μόνο ως γαρνιτούρα για τους λογογράφους και σχήμα λόγου για διέξοδο από τα στενά της συγκυρίας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Σα να βιαστήκατε λίγο σήμερα να ζητήσετε συγνώμη για την περιγραφή του χτεσινού περιστατικού με το ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης (δεν υπήρχε περίπτωση να ξέρετε εσείς από τι πέθανε ο άνθρωπος πριν γίνει η ιατροδικαστική) και να καταγγείλετε συνδικαλιστική εκμετάλλευση του γεγονότος (έχετε μια "προδιάθεση" κατά των "συντεχνιών" που μπορεί κάποτε να οδηγήσει σε ευκολίες). Η ιατροδικαστική έκθεση δεν λέει πουθενά ότι δεν έπαθε και ανακοπή από τη μεγάλη απώλεια αίματος, στην οποία αποδίδεται ο θάνατος. Αλλά ανεξαρτήτως αυτού, το γεγονός της έλλειψης αναλώσιμων παραμένει και θα οδηγούσε σε θάνατο αυτόν ή τον επόμενο ασθενή. Μαθαίνουμε από τη Θεσσαλονίκη ότι γενικά το ΕΚΑΒ - όχι το συγκεκριμένο ασθενοφόρο - έχει ξεμείνει από αναλώσιμα, ενώ η εντατική ενός νοσοκομείου έμεινε από υγρό οξυγόνο και έτρεχαν οι εργαζόμενοι να δανειστούν από συναδέλφους άλλου νοσοκομείου. Το γεγονός ότι τώρα η διοίκηση του ΕΚΑΒ μιλά για "παρατυπίες και αβλεψίες φυσικών προσώπων" για να καταλήξουν πάλι οι ευθύνες σε εργαζόμενους της κατώτερης κλίμακας, μιλά από μόνο του. Ας μη συνηγορούμε σε τέτοιες προσπάθειες χωρίς διαπιστωμένες ευθύνες τους (δεν εννοώ υπ' ουδενί να τις αποκρύψουμε αν υπάρχουν), όταν μάλιστα οι ευθύνες της κορυφής είναι αδιαμφισβήτητες και κραυγαλέες.
Φαινεται οτι για μια φορα ακομη,η Θεσ/νικη,πρωτοπορεί σε αρνητικες εξελιξεις.
Μονο εκει εγιναν αυτα.Εκει ηταν οι ελλειψεις,που τελικα,δεν ηταν ελλειψεις,αλλα παραλειψεις καποιων αργομισθων δημοσιων υπαλληλων,που επρεπε να ζητησουν να τους σταλουν απειγοντως αυτα,πριν η αποθηκη παει στο μηδεν,αφου στα κεντρικα,υπηρχαν σε στοκ.
Τα δε πληρωματα,δεν επρεπε να ξεκινησουν,χωρις τα αναλωσιμα αυτα.Κανεις δεν μπορουσε να τους υποχρεωσει να το κανουν.
Γιατι ολες οι αλλες περιοχες,δεν ειχαν προβλημα;
Η Θεσσαλονίκη έχει πολλά κακά, αλλά σε αυτό είναι σαν όλες τις άλλες πόλεις.
Όσο για την συγγνώμη, καλώς ειπώθηκε. Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε όταν δίνουμε λάθος πληροφορίες. Δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε την πληροφορία, αλλά η πηγή ήταν αναξιόπιστη. Γι'αυτό είμαστε υπόλογοι. Το ότι το έκαναν και άλλοι δεν είναι παρηγορία ή δικαιολογία. Οι ευθύνες της κορυφής επίσης ισχύουν, αλλά δεν έχουν σχέση με το θέμα. Υπομονή, την επόμενη φορά θα φταίει όντως το ΕΚΑΒ.
Post a Comment