Δευτέρα 18 Ιουνίου – και ας προσπαθήσουμε να είμαστε χρήσιμοι. Κυρίως στους εαυτούς μας.
Είναι εξοργιστικό το βίντεο που έχει δει σύμπασα η Ελλάδα. Είναι άνω ποταμών, είναι να σε βγάζει από τα ρούχα σου, είναι υποτιμητικό για το επίπεδο του κράτους και των θεσμικών, εντεταλμένων του οργάνων. Αλλά δεν έχουμε μείνει και κατάπληκτοι...
Δεν ξέραμε μήπως ποιο είναι το επίπεδο εκπαίδευσης των αστυνομικών μας; Δεν ξέραμε ποιο είναι το ηθικό επίπεδο της αστυνομίας μας; Δεν ξέραμε ότι επιβιώνουν όλες οι αθλιότητες του παρελθόντος, σε μικρότερο ασφαλώς βαθμό – αλλά πάντως υπάρχουν σκληροί πυρήνες μαύρης μαυρίλας; Δεν είχαμε δει παλιότερα τα βίντεο με τους χορευταράδες, του αητού ο γιός και δώστου μπαλωθιές και δώστου πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι θα γίνουμε εξουσία; Δεν έχουμε δει τις ιστοσελίδες με τα σώψυχά τους και, τελοσπάντων, δεν έχουμε παρακολουθήσει την ποιότητα του λόγου των εκπροσώπων τους στην τηλεόραση σε πλείστες όσες ευκαιρίες;
Δεν υποθέταμε άραγε πως πάνω σε ένα τέτοιο σαθρό από επαγγελματική και ηθική άποψη υπόστρωμα, εάν τους δίναμε και ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη (που χρειάζεται για την αστυνόμευση του εγκλήματος) αυτό θα το έπαιρναν ως πρόβα εξουσίας; Και δεν υποψιαστήκαμε πως εάν τους αποκαλέσουμε «πραίτορες», τότε μπορεί να βγάλουν το συμπέρασμα πως δικό τους είναι το φραγγέλιο, δική τους και η πιστοποιημένη άνωθεν ασυδοσία;
Αυτά έχουν ήδη συμβεί. Ασφαλώς τώρα όλοι θα εξανίστανται, όλοι θα καταδικάζουν, όλοι θα εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους. Ωραία και σωστά. Αλλά η έκρηξη της οργής είναι συνταγή λήθης. Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά χρήσιμοι και αποτελεσματικοί για το μέλλον θα ήταν καλύτερο να επιδιώξουμε κάτι διαφορετικό σε αυτή τη συγκυρία. Να αναζητήσουμε δηλαδή, όλοι, δημοσιογράφοι και πολιτικές ηγεσίες εξίσου, να δούμε τι έχει συμβεί με όλες τις ΕΔΕ και τις πειθαρχικές διώξεις που έχουν διαταχθεί στο πρόσφατο παρελθόν για παρόμοια περιστατικά και παραπτώματα. Να διαβάσουμε τις εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και του Συμβουλίου της Ευρώπης, που είναι ισορροπημένες και θετικές για την αστυνομία γενικά. Αλλά που σημειώνουν, χωρίς εξαίρεση, ότι υπάρχει πλήρης, γενική και κατοχυρωμένη ατιμωρησία. Και ακόμη χειρότερο: ότι υπάρχει παγιωμένο αίσθημα ατιμωρησίας.
Ας βγάλουμε λοιπόν τα κιτάπια. Να δούμε με τι ποινές τιμωρήθηκαν ΤΕΛΙΚΩΣ, και όχι για τα μάτια του κόσμου σε πρώτη φάση, οι πρωταγωνιστές παρόμοιων αθλιοτήτων. Πόσοι αποτάχθηκαν, πόσοι έχασαν τη σύνταξή τους, πόσοι αποπέμφθηκαν από το σώμα, πόσοι πλήρωσαν πραγματικά. Και πόσοι μετά τον πρώτο σάλο, όταν τα φώτα της δημοσιότητας είχαν φύγει, επέστρεψαν κανονικά στις θέσεις τους για να συνεχίσουν να σφαλιαρίζουν τα επόμενα βρωμο-ρωσάκια.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Κύριε Καρζή, σκεφτόμουν αυτές τις ημέρες να ανεβάσω άλλο ένα post με έναν παραλληλισμό που έκανε αυθόρμητα το μυαλό μου με αφορμή τα τελευταία γεγονότα (που δεν είναι καθόλου τελευταία αλλά τέλος πάντων). Δεν ξέρω αν θα το ανεβάσω γιατί πολύ φοβάμαι μήπως κάνω λάθος. Και δεν είναι πρόβλημα να κάνω λάθος αλλά φοβάμαι επίσης μήπως φανεί ρατσιστικό. Διαβάζοντας το δικό σας άρθρο και με βάση τα περί ατιμωρησίας που είπατε ενυσχίσατε τον παραλληλισμό αυτό. Και εξηγώ: Η αστυνομία όπως είπατε καλυπτώμενη από καθεστώς ατιμωρησίας προβαίνει σ'αυτές τις απαράδεκτες ενέργειες. Ποια η διαφορά της από τους μετανάστες της χώρας μας που προβαίνουν σε εγκλήματα; σε όσους κάνουν εγκλήματα γιατί δεν τα κάνουν όλοι. Γιατί η αλήθεια είναι ότι και οι μετανάστες κάτω από ένα παρόμοιο καθεστώς έχουν ζήσει. Και φυσικά περιμένουν ότι ούτε στη χώρα μας θα τιμωρηθούν. Πράγμα που δε συμβαίνει.
Η διαφορά κατά την άποψή μου είναι μία και μοναδική. Ότι οι μετανάστες ήταν και είναι φτωχοί. Όσοι απ'αυτούς ζουν καλύτερα έχουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό αφομοιωθεί από την ελληνική κοινωνία. Τους αστυνομικούς όμως πέρα από τη μέθη της εξουσίας τι τους σπρώχνοι σε τέτοιες ενέργειες;
Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο.
Πριν ανεβάσετε το σχόλιο, σκεφτείτε δύο εκδοχές.
Πρώτον, μήπως το σχόλιο δεν "φανεί" αλλά "είναι" ρατσιστικό. Και δεύτερον, μήπως η ιδέα είναι λανθασμένη.
Χωρεί σύγκριση ανάμεσα σε έναν εξαθλιωμένο τύπο που ξεκίνησε από το ορεινό Πακιστάν, διέσχισε με τα πόδια μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα, έφτασε με ό,τι περιουσία είχε στην Τουρκία, τα έδωσε ΟΛΑ στον μεταφορέα, τον πέταξαν στη θάλασσα, βγήκε στην ακτή (τυχερός γιατί οι άλλοι πνίγηκαν) και συνελήφθη από την αστυνομία, έμεινε έγκλειστος σε καταυλισμό, δραπέτευσε και δουλεύει λαθραία, ανασφάλιστος, έρμαιο στις διαθέσεις των εργοδοτών του και πιθανώς έτοιμος για μερικές "ψιλές" αν συλληφθεί ως λαθρομετανάστης.
Μπορεί αυτός να συγκριθεί με εντεταλμένο όργανο της πολιτείας, αμειβόμενο κατά τους νόμους και (υποτίθεται) εκπαιδευμένο ακριβώς για να συμπεριφέρεται όπως ο νόμος ορίζει; Οι αστυνομικοί υπάρχουν για να τηρούν τους νόμους, και όχι για να τους παραβιάζουν, επικαλούμενοι θρασύτατα ότι το έκαναν "για πλάκα". Γιατί μετά έτσι νομιμοποιούν και τους Εξαρχείους να τους πετάνε μολότοφ "για πλάκα" και όλοι μαζί θα ζήσουμε ωραίες πλάκες. Θέλετε να γίνουν έτσι τα πράγματα;
Φυσικά όχι κύριε Καρζή. Μιλάω μόνο για το καθεστώς ατιμωρησίας. Αντιλαμβάνομαι απόλυτα τους λόγους που κάποιοι μετανάστες κάνουν ό,τι κάνουν και το δικιολογώ. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν πρέπει να τιμωρηθούν.
Δε δικαιολογώ σε καμία περίπτωση τα όσα κάνουν οι αστυνομικοί. Συμφωνώ μαζί σας σε όλα όσα είπατε. Άλλωστε αν κάνετε μια κάθετη ανάγνωση στα όσα μέχρι σήμερα έχω γράψει για το θέμα θα το καταλάβετε.
Post a Comment