Afthereton???

Παρασκευή 15 Ιουνίου – και κάποια στιγμή θα ήταν ωραία ιδέα να πάψουμε να κοροϊδευόμαστε. Και η πιο χαρακτηριστική περίπτωση διαχρονικής γελοιοποίησης των θεσμών και του κράτους είναι φυσικά η απόλυτη ελληνική πατέντα: τα αυθαίρετα.

Μια από τις πιο κοπιαστικές και μαζί διασκεδαστικές εμπειρίες που μπορεί να έχει κανείς, αν τύχει να βρεθεί ας πούμε σε κάποια συνεδρίαση στις Βρυξέλλες, είναι η κατάσταση στην οποία περιπίπτουν οι διερμηνείς όταν συμπατριώτης εκπρόσωπος έχει την έμπνευση να χρησιμοποιήσει την κοινή, κοινότατη λέξη «αυθαίρετο». Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή γλώσσα στην οποία να υφίσταται ακριβής μετάφραση. Δεν είναι μόνον αυτό. Εάν έχετε κέφι, δοκιμάστε όχι να μεταφράσετε, αλλά απλώς να εξηγήσετε σε ένα Γερμανό τι σημαίνει «αυθαίρετο». Τι σημαίνει δηλαδή πως κάποιος τύπος αποφάσισε να χτίσει ό,τι του κάπνισε σε όποιο οικόπεδο έτυχε να κατέχει – ή το πιθανότερο να έχει καταπατήσει. Δοκιμάστε το – έχει πλάκα…

Αυτό που δεν έχει πλάκα είναι η διαδοχή των γενεών των αυθαιρέτων. Οι κάπως μεγαλύτεροι ίσως θυμούνται τον Αντώνη Τρίτση να προτρέπει «να το δηλώσεις για να το σώσεις» - και να διαβεβαιώνει, τότε, το 1982-83, πως ό,τι χτίστηκε χτίστηκε και πάει, κανείς δεν θα επιτρέψει πια να μπει τούβλο αυθαίρετο. Μετά έγραψε ιστορία…

Και φυσικά, όπως και μεταπολεμικά, όπως και μεταπολιτευτικά, όπως πάντα δηλαδή, πιστοί στις παραδόσεις, συνεχίσαμε να δημιουργούμε τις νέες γενιές των αυθαιρέτων. Μετά από κάθε πυρκαγιά, όπως αυτή της Πεντέλης, ας πούμε, σκίζαν όλοι οι αρμόδιοι τα κουστούμια τους ότι «πρώτο μέλημα» θα ήταν να μην υπάρξουν καταπατήσεις. Πηγαίνετε μια βόλτα στην Πεντέλη. Αυτά που θα δείτε μέσα στα καμμένα δεν είναι βίλες – αναδασώσεις με πισίνα είναι…

Επίσης, όπως γνωρίζετε, η ευρωπαϊκή μας χώρα δεν διαθέτει δασολόγιο. Όσο για το Κτηματολόγιο, πικρή ιστορία, αυτό το αρχίσαμε από τις πόλεις (λες και υπάρχουν στα Εξάρχεια κυρίως ιδιοκτησιακές αμφισβητήσεις). Γιατί; Απλό. Πολλές ιδιοκτησίες, λιγότερη και καθαρότερη δουλειά, μεγαλύτερη απορρόφηση. Όπως στην Εθνική – άσφαλτος στον κάμπο, Μαλιακός και Τέμπη βλέπουμε….

Αφού λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί ήταν όντως τόσο εξοργιστική αυτή η τροπολογία που αποσύρθηκε κακήν-κακώς. Για ένα απλό λόγο. Η μόνη κύρωση που υφίστανται οι κάτοχοι των αυθαιρέτων είναι αυτή η τυπική εκκρεμότητα – αφού όλοι γνωρίζουν ότι κατεδαφίσεις δεν τους απειλούν. Θα ήταν λοιπόν εντελώς άνω ποταμών να επιβραβευθούν τώρα όχι μόνον οι παλαιοί, αλλά και οι μελλοντικοί αυθαιρετούχοι με την άρση και του θεωρητικού έστω κινδύνου της μπουλντόζας.

Θέλουμε κάτι πρακτικό; Παλαιότερα, για τις πυρκαγιές, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε κάνει μια πρόταση που μπορεί κάλλιστα να ισχύσει και για τα αυθαίρετα. Καμμένη έκταση, ή αυθαίρετο κτίσμα, να βγαίνει εκτός εμπορικής συναλλαγής για –ας πούμε- 99 χρόνια, που είναι σε πολλές χώρες ένας συνήθης χρόνος για το λήζινγκ των ακινήτων. Αυτό θα ενοχλούσε πράγματι και θα εμπόδιζε επενδύσεις σε real estate αυθαιρέτων. Αλλά θα είχε και κόστος και οι εκλογές επαναλαμβάνονται αρκετά τακτικά ώστε να μην διατρέχει κανείς τέτοιους παράλογους κινδύνους.

Χτίστε παντού, λοιπόν, χτίσε κι εσύ το αυθαίρετό σου. Μπορείς! Αλλιώς βγάλε άδεια στην Πολεοδομία. Ξέρεις εσύ…