Πού όρεξη για πολιτικά βιβλία...

Τρίτη 26 Ιουνίου – και το Σαββατοκύριακο διάβαζα τα αφιερώματα των εφημερίδων σε βιβλία για το καλοκαίρι. Εδώ και χρόνια, για τους βιβλιοπώλες, τους εκδότες και τους αναγνώστες επίσης, η καλύτερη εποχή, η εποχή της ανάγνωσης, είναι το καλοκαίρι – και όχι, όπως συνέβαινε παλιότερα, τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα. Βιβλία στην τσάντα των διακοπών θεωρούνται must, κατά το κοινώς λεγόμενο – έστω κι αν τώρα κλείνουμε καμπίνα, ενώ όταν τα πρωτοπήραμε μαζί στις παραλίες, τα κουβαλούσαμε στο ξεχειλισμένο σακκίδιο, με μερικά άλλα ξεχασμένα γκάτζετ των 40άρηδων, σαν το σλήπινγκ μπαγκ και τις σκηνές.

Τέλος πάντων – άλλα χρόνια… Το βιβλίο επιβίωσε ως καλοκαιρινή συνήθεια και μεταδόθηκε και σε προηγούμενες και επόμενες γενιές. Διάβαζα λοιπόν τι προτείνεται, λέω ενδεικτικά πως έπεσαν στα χέρια μου τα σχετικά αφιερώματα των Νέων και του Ελεύθερου Τύπου, για να μην υποψιαστεί κανείς μονομέρεια της κρίσης. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η πλήρης απουσία του πολιτικού βιβλίου, με την εξαίρεση μερικών σελίδων με αναμνήσεις κυρίως παλιών Αριστερών.

Πέρυσι τέτοιον καιρό τα ίδια αφιερώματα είχαν αρκετές σελίδες και αρκετές επιλογές για την πολιτική. Φέτος τίποτα. Τι συμβαίνει; Είναι τόσο άνυδρο το πολιτικό τοπίο, που δεν γράφεται τίποτα ενδιαφέρον; Ασχολούνται οι ενδιαφερόμενοι για το χώρο με τις επικείμενες αλλ’ ουδέποτε προκηρυσσόμενες εκλογές και δεν έχουν χρόνο για γράψιμο, ούτε για διάβασμα; Χάθηκε εντελώς το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για οτιδήποτε πολιτικό έχει μεγαλύτερη έκταση από το σχόλιο κυρίας ή κυρίου αναλυτού στα παράθυρα; Έμειναν τα προηγούμενα βιβλία στα ράφια και αρνούνται να τα εκδώσουν οι αρμόδιοι οίκοι;

Το πράγμα είναι παράδοξο και από μια άλλη άποψη. Θα περίμενε κανείς φυσιολογικά ότι σε μια περίοδο φουλ προεκλογική, με μπαλκόνια και συγκρούσεις, με ανεβασμένους τους τόνους και αναμμένα τα αίματα, η πολιτική να έχει ανακτήσει έστω και μέρος των πιστών της. Δεν συμβαίνει. Κι εκείνοι, λίγοι, που επιμένουν να γράφουν για πολιτικά απομονώνονται. Δεν έχουν συνομιλητές – γιατί τα βιβλία συνομιλούν μεταξύ τους. Δεν έχουν αναγνώστες – γιατί οι αναγνώστες δημιουργούνται από τη συνομιλία με τα βιβλία. Και αισθάνονται όλο και περισσότερο περιθωριακοί – όταν δεν βρίσκεται χώρος ούτε στις προτάσεις για το καλοκαίρι. Η πρόταση γι’αυτούς είναι προφανής: ποια πολιτική, δεν πας καλύτερα για ένα μπάνιο…