Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου – αγαπητοί μου αναγνώστες είμαι 42 ετών και το αυτό επιθυμώ και δι υμάς. Εάν πάλι είστε κάτω των 35, λυπούμαι να σας ανακοινώσω ότι είστε μεγάλα κορόιδα.
Διότι εγώ, όπως σας εξήγησε και ελπίζω να ακούσατε ο πρόεδρος της επιτροπής Σοφών για το ασφαλιστικό, έχω διαμορφωμένες οικογενειακές συνθήκες. Βέβαια, εξίσου διαμορφωμένες ήταν και όταν εγώ ήμουν 30 – αλλά αυτό μικρή σημασία έχει και για εμένα και για εσάς και για τον κ. Αναλυτή. Τα βράδια να προσέχετε διότι η χώρα, το κράτος και η κυβέρνησις δεν φέρουν ευθύνη εάν κάποια αβλεψία ή παραφορά σας οδηγήσει σε διαμόρφωση οικογενειακών συνθηκών πριν από τα 35 σας.
Για όσους τυχόν δεν άκουσαν τον κ. Αναλυτή, ενημερώνω ότι εξήγησε πως το ασφαλιστικό καταρρέει (που είναι σωστό), καταρρέει πολύ γρηγορότερα από όσο νομίζαμε ή θέλαμε να νομίζουμε (που κι αυτό είναι σωστό), ότι πρέπει να μείνουν μόνο 4 μεγάλα ταμεία (επίσης σωστό), ότι κάποιος θα πληρώσει (αυτό το ξέραμε ή το υποψιαζόμασταν) και ότι δεν πρέπει να πειράξουμε τους άνω των 35 γιατί έφτιαξαν τη ζωή τους και είναι τυχεροί. Οι υπόλοιποι γεννηθήκατε σε λάθος εποχή.
Θα πληρώσετε, λοιπόν, κορόιδα. Θα πληρώσετε και το δημόσιο χρέος (πάνω από ένα ΑΕΠ) που είχαν την ευγενή καλοσύνη να σας κληροδοτήσουν οι παππούδες σας – για να πήξει η Αθήνα στο ρετιρέ τη δεκαετία του 60 και του 70. Θα πληρώσετε το χρέος που έφτιαξε ο μπαμπάς για να πήξει η Ελλάδα στη BMW στη δεκαετία του 80 και του 90. Σας είχαν στα όπα-όπα. Δουλεύετε τώρα με 600 ευρώ το μήνα και πληρώνετε. Όσα για εσάς είναι όνειρο μακρινό, ως εργασιακή ασφάλεια και παχυλή σύνταξη, για εμάς είναι «κεκτημένα». Και τα κεκτημένα είναι ιερά, ιδίως άμα έχουμε βρει κάποιο κορόιδο να τα πληρώσει, έστω κι αν είναι ο γιόκας μας.
Ετοιμαζόμουν να χαιρετίσω την αντίδραση της ΓΣΕΕ στις δηλώσεις αυτές. Μέχρι που θυμήθηκα ότι συνδικαλιστές ήσαν, και μάλιστα μπροστάρηδες κοινωνικών αγώνων, όπως τους έλεγαν παλιά, εκείνοι που υπέγραψαν την άθλια συμφωνία στον ΟΤΕ. Τι ήταν στην ουσία; Μια συμφωνία εξαγοράς της σιωπής όσων είχαν καβατζώσει θεσούλα με μέσον και σύνταξη, με αντάλλαγμα μεσαίωνα για τους καινούργιους, που θα μπουν με σκληρό ανταγωνισμό και εναλλακτική την ανεργία. Υπέγραψαν για να πάρουν αράζοντας τέσσερις φορές το μισθό που θα παίρνουν οι άλλοι που θα δουλεύουν. Και τώρα μας προτείνουν το μοντέλο αυτό να γίνει μοντέλο για όλο το ασφαλιστικό.
Αγαπητά κορόιδα κάτω των 35 μπορείτε να εξοργιστείτε, μπορείτε να το πάρετε απόφαση, διαφορά δεν έχει. Το πράγμα είναι απλό. Μετρηθήκαμε και βγήκατε λιγότεροι. Στην κάλπη, όλοι έχουν από μία ψήφο και επομένως εκείνοι που έχουν τα «κεκτημένα» θα είναι πιο πολλοί και δημοκρατικότατα θα σας χώσουν στη γαλέρα. Εύχομαι καλή διασκέδαση και δημιουργική εργασία – αναμένοντας μια πρόταση εθελουσίας και πρόωρης συνταξιοδότησης για να αποσυρθώ παρά θιν’αλός και να πίνω μοχίτος στην υγειά σας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Χα, χα, έτσι νομίζετε; Οι πλειοψηφίες αλλάζουν και ειδικά αυτή στην οποία αναφέρεστε θα αλλάξει με μαθηματική ακρίβεια. Σκεφτείτε το σενάριο να ξανασυζητηθεί το θέμα σε... 30 χρόνια! Τότε θα έχουμε την πλειοψηφία με το μέρος μας (είμαι κάτω των 35), ίσως να αποφασίσουμε να πληρώσουν οι τότε συνταξιούχοι...
(αν και το πιο πιθανό είναι να βάλουμε και εμείς τα παιδιά μας να πληρώσουν, μία από τα ίδια είμαστε.)
@ παναγιώτης,
δεν είμαστε μία από τα ίδια. Έχουμε χρέος να ανοίξουμε ένα νέο ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο για την Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα. Σίγουρα το δημογραφικό πρόβλημα δεν μας βοηθά. Ωστόσο πρέπει να δράσουμε. Η χρυσή γενιά των μεσηλίκων, η οποία τόσα πρόσφερε στον τόπο σε επίπεδο δημοκρατίας και ευημερίας, σήμερα έχει εξαντλήσει πλέον το απόθεμα οράματος, διάθεσης και ιδεών και απλά τρώει από το μέλλον πουλώντας νοσταλγία του παρελθόντος.
τι να μας πει για το μέλλον αυτή η γενιά;
@ Φοίβος
πολύ καλό το άρθρο! Επικροτούμε.
Φίλοι bloggers δείτε και το δικό μας Analyze this μίστερ Αναλυτής!στο blog της G700
@g700: το σχόλιό μου ήταν ειρωνικό, αλλά μακάρι να ήταν 100% ειρωνικό. Δες τα αιτήματα των <35, δεν θα επεκταθώ σε άλλα θέματα (παιδεία, οικολογία κ.λ.), θα μείνω στο ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό: οι μεγάλες κινητοποιήσεις γίνονται όταν κάποιος προτείνει να αυξηθεί το συνατξιοδοτικό όριο. Καμία όμως ώστε π.χ. οι νέες μητέρες να έχουν μεγαλύτερη άδεια ή να έχουν υποχρέωση οργανισμοί και εταιρείες με πάνω από ένα αριθμό εργαζομένων να προσφέρουν υπηρεσίες όπως νηπιακούς σταθμούς.
Φοβάμαι ότι είμαστε καλομαθημένες γενιές που θεωρούμε ότι όλοι μας χρωστάνε: σήμερα οι γονείς μας, αύριο, φοβάμαι, τα παιδιά μας. Αν οι γονείς μας υποθήκευσαν το μέλλον μας σε μεγάλο βαθμό για να μεγαλώσουμε "στα πούπουλα", φοβάμαι ότι εμείς θα υποθηκεύσουμε το μέλλον των παιδιών μας για να πεθάνουμε σαν βασιλιάδες.
Εύχομαι να κάνω λάθος και αγωνίζομαι και εγώ για να με διαψεύσω! Μαζί σας είμαι :-)
@ Παναγιώτης,
σωστή η παρατήρησή σου. Η διεκδίκηση πρέπει να συνοδεύεται πάντα από μια ισχυρή δόση υπευθυνότητας. Η νέα γενιά δεν πρέπει να κανιβαλίσει έναντι των μεσηλίκων, όπως επίσης οι μεσήλικες δεν πρέπει να στείλουν το λογαριασμό της ευημερίας που δημιούργησαν στις επόμενες γενεές.
Χρειαζόμαστε νέες ιδέες. Φιλικά G700
Post a Comment