Άσυλο: ακριβές ιδέες και φτηνά χαϊμαλιά

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου – και διαβάζω σήμερα έκρηξη ιερής οργής στο ΠΑΣΟΚ και δηλώσεις αποδοκιμασίας του γραμματέα του για την παρέμβαση Πάγκαλου για το άσυλο. Δημιουργεί λέει ο γραμματέας Αθανασάκης «σύγχυση». Όντως – δημιουργεί μια σύγχυση. Δημιουργεί την εντύπωση ότι έχουν απομείνει κάποια ίχνη λογικής και αυτοσυντήρησης. Προφανώς καταλάβαμε λάθος…

Τι είπε ο κ. Πάγκαλος που δεν έχει φρένο στο στόμα του και λέει μερικές φορές ακόμη και την αλήθεια; Είπε πως η ΠΟΣΔΕΠ είναι μειοψηφία – το ξέρουν και οι γάτες φοιτήτριες… Δεν είπε, που είναι κι αυτό ακριβές, ότι τα ποσοστά υπέρ της ΠΟΣΔΕΠ έχουν μια αναλογία αντίστροφη σε σχέση με την επιστημονική επιφάνεια του σώματος: όσο πιο διακεκριμένοι είναι στο επιστημονικό τους πεδίο οι ερωτώμενοι, τόσο λιγότεροι την υποστηρίζουν. Αλλά εγώ θα πω –για να μην δημιουργήσω σύγχυση- πως αυτό είναι εντελώς τυχαίο…

Και είπε και κάτι ακόμη. Διαβάζω επί λέξει: «το πανεπιστημιακό άσυλο δεν σημαίνει καν ότι δεν μπαίνει η αστυνομία στα πανεπιστήμια. Εγώ δεν βλέπω γιατί πρέπει να είναι απούσα η αστυνομία τάξης από τα πανεπιστήμια» και μάλιστα «χωρίς καμμία άδεια» από τις πρυτανικές αρχές.

Το έχουμε υποστηρίξει με την ευκαιρία, που δεν αμφιβάλλω ότι θα μας δοθεί και πάλι, των προηγούμενων επεισοδίων. Η αστυνομία όχι απλώς θα μπορούσε με το υπάρχον νομικό πλαίσιο, αλλά είναι ΥΠΟΛΟΓΗ γιατί δεν επενέβη όταν πέταγαν μολότοφ από την αυλή του Πολυτεχνείου.

Δύο προσεγγίσεις. Η μία ηθική. Ο κ. Πάγκαλος έχει παίξει ξύλο με την αστυνομία τότε που ήταν κάπως πιο επικίνδυνο – στη δεκαετία του 60. Και δεν είναι μόνος του. Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων που είναι σήμερα είτε διαπρεπείς πανεπιστημιακοί είτε γνωστοί πολιτικοί και που ήσαν πρωταγωνιστές των γεγονότων της Νομικής και του Πολυτεχνείου – με όρους χούντας και όχι Εξαρχείων. Γιατί δεν γίνεται ένα γκάλοπ ανάμεσα σε αυτούς, που νομίζω έχουν κερδίσει το δικαίωμα να έχουν ένα λόγο παραπάνω; Να δούμε εκεί ποια είναι τα ποσοστά υπέρ και κατά του Πάγκαλου…

Δεύτερη προσέγγιση – πολιτική. Στο ΠΑΣΟΚ έχουν χάσει, το λένε και οι ίδιοι, ένα κρίσιμο στρώμα ψηφοφόρων από το μετριοπαθές κέντρο. Αν θέλουν ξανά εξουσία, πρέπει να τους πείσουν. Η συνέντευξη Πάγκαλου απηχεί ή όχι το αίσθημα αυτής της κρίσιμης κοινωνικής μάζας; Γιατί τον αποδοκιμάζουν; Μήπως και δεν πείσθηκε πως έχουν ξεκόψει μαζί της; Δεν λέω ότι δεν μπορεί κανείς να διαφωνεί με τον Πάγκαλο – αλλά πρέπει και να ριφθεί στο πυρ το εξώτερο για όσα είπε; Τι έχει πολιτικό νόημα; Πρέπει να δώσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την εικόνα πως είναι κόμμα που εκφράζει τα μεσοστρώματα που πληρώνουν με βαρύ κοινωνικό κόστος την αποσύνθεση του Πανεπιστημίου ή
κόμμα διαμαρτυρίας που ψωνίζει χαϊμαλιά από τα Προπύλαια; Και δεν λέει και κανείς κουβέντα…