Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου – και υπάρχει κάτι πραγματικά καταπληκτικό σήμερα στον τύπο. Είναι το φύλλο της εφημερίδας «Εστία». Αναδημοσιεύει και διανέμει το φύλλο της Πέμπτης 10 Ιανουαρίου του 1897. Τα αποσπάσματα χρειάζονται μόνο μετάφραση στη Δημοτική – δείγμα και αυτό της επίδοσης των σχολείων μας στην εκμάθηση της γλώσσας.
Ο τίτλος είναι «Το Πανεπιστήμιον εν στάσει» και περιγράφει εξέγερση καταληψιών φοιτητών. Την επομένη ο τίτλος ήταν «Το Πανεπιστήμιον κλείεται». Η ανάγνωση έχει την πλάκα της. «Αι λυπηρότατοι σκηναί» θεωρούνται από την Εστία του 1897 «συνέπεια της όλης αδεξιωτάτης διαχειρίσεως του πανεπιστημιακού ζητήματος». «Μόνον η Πρυτανεία και η Κυβέρνησις επεδείκυον ακατανόητον τύφλωσιν».
Και η Εστία του 1897 εμφανίζεται πολύ πιο διαλλακτική και με κατανόηση για μια κρίση Παιδείας από ό,τι οι περισσότεροι από εμάς σήμερα. «Εις οιονδήποτε Πανεπιστήμιον του κόσμου δια τοιαύτης αδεξίου διοικήσεως και εκφαυλισμένης πολιτικής οι φοιτηταί, νέοι ζωηροί και ευερέθιστοι θα εξεβιάζοντο εις την στάσιν ήν ετήρησαν. … Δεν συμμεριζόμεθα την αυστηράν κρίσιν εκείνων οίτινες αμέριστον την ευθύνην επιρρίπτουσιν εις τους φοιτητάς και μόνους αυτούς και παριστώσι ως κοινούς ταραξίας και ευτελείς στασιαστάς».
Είναι πάντα διασκεδαστικό να βλέπει κανείς πώς η ζωή μας κύκλους κάνει και πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Έχει όμως ενδιαφέρον να θυμηθούμε επίσης ότι το 1897 δεν είναι μια αθώα χρονιά. Δεν είχε μόνο κρίση στην Παιδεία. Είχε υψηλόν φρόνημα, τη δράση του Εθνικού Ομίλου, είχε αναπεπταμένες τις σημαίες, υψηλά ιδεώδη που καλούσαν σε δράση, είχε πρωθυπουργό το Θεόδωρο Δηλιγιάννη, είχε την Τουρκία να απειλεί με διαβήματα και είχε και μια τραγική κατάληξη της «ευγενούς μας τύφλωσης», όπως με δυο λέξεις περιγράφηκε όλη εκείνη η εποχή σε ένα πρόσφατο βιβλίο, με τον πόλεμο και την ταπείνωση.
Σύμπτωση, βέβαια. Σύμπτωση ή όχι όμως, το 1897 παρέχει περισσότερες πληροφορίες για το τι πρέπει να κάνουμε και τι να αποφεύγουμε από μόνο το Πανεπιστήμιον εν στάσει…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment