Ο ιδιόρρυθμος κύριος Γκαργκάνας

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου – και καλά αυτός ο Γκαργκάνας είναι ομολογουμένως περίεργος τύπος.

Πρώτα από όλα, όπως απέδειξε η χθεσινή συνέντευξή του και μια αψιμαχία που είχε με δημοσιογράφους, διαβάζει Ριζοσπάστη, πράγμα που δεν περίμενα από τον κ. Γκαργκάνα, αλλά τελοσπάντων ας πούμε ότι πρόκειται για επαγγελματική διαστροφή, αν και παραδοσιακά μεγαλοαστοί ήσαν οι πιο προσεκτικοί αναγνώστες του Μαρξ, του Ένγκελς, τώρα και της Αλέκας.

Δεύτερον, δεν έχει καταλάβει τίποτε. Δεν έχει συνειδητοποιήσει τα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Δεν βγαίνει στο μπαλκόνι του, στο παράθυρο του δώματος της Τραπέζης Ελλάδος και να κοιτάξει ακριβώς απέναντι. Να δει τι σημαίνει εμπόριο. Να δει τη λαϊκή αγορά που είναι εγκατεστημένη καθ’ εκάστην στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου – εξαιρούνται οι Πέμπτες που έχουμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις και συλλαλητήριο. Να δει αλισβερίσι και καλούς τζίρους, να δει πραμάτεια και νταραβέρι. Να δει όλα αυτά τα ωραία που ο Πάγκαλος με τη φασίζουσα νοοτροπία του θέλει –αν είναι δυνατόν- να τα μπαγλαρώσει ως λαθρεμπόριο, ενώ είναι σαφές ότι πρόκειται για κατεξοχήν δείγμα της πολυπολιτισμικής μας ταυτότητας…

Να δει στην πράξη το εμπορικό δαιμόνιο και την εφευρετικότητα του Έλληνος – εντάξει το Έλληνος εδώ είναι ας πούμε υπερβολή, αφού η πλειοψηφία δεν έχουν άδεια παραμονής, αλλά ας το δούμε με αρχαιοπρεπή ισοκράτεια αντίληψη, Έλληνες είναι κι αυτοί οι παντοειδείς πλανόδιοι, αφού μετέχουν της ημετέρας σύγχρονης Παιδείας. Στα Προπύλαια δεν είναι; Εκεί δεν είναι η έδρα της Παιδείας μας;

Κι αν δεν βγαίνει στο παραθύρι, μήπως και τον δουν, μπορεί τουλάχιστον να δει τηλεόραση – την κρατική, που είναι και σοβαρή. Να δει πώς ανακαλύψαμε το φάρμακο κατά του καρκίνου και ενδεχομένως και το φάρμακο δια πάσαν νόσον – για το υπόλοιπο προφανώς δεν το έχουμε ακόμη εφεύρει…

Ο κ. Γκαργκάνας είναι περίεργος τύπος. Ζει στο κέντρο μιας τέτοιας χώρας, γίνεται μάρτυρας τέτοιας κοινωνικής και οικονομικής ζωτικότητας και εκείνος ανησυχεί πως πέφτει η ανταγωνιστικότητά μας. Δεν είμαστε, φίλε μου ανταγωνιστικοί τύποι. Είμαστε χαλαροί και ωραίοι. Είναι δείγμα πολιτιστικής ανωτερότητας. Αρκεί βέβαια να βρεθεί κάποιος άλλος να μας ταϊζει, τώρα που ξυπνάνε οι κουτόφραγκοι και θέλουν τα ρέστα αναδρομικά από το 94 για μια μικρή, μικρούλα, τοσηδούλα, ούτε 25% αναθεώρηση του ΑΕΠ. Αφού ξέρουμε να γινόμαστε πλούσιοι ακόμη και χωρίς λεφτά – έχει όρεξη κανείς να ακούει τις ξινές προβλέψεις του Γκαργκάνα; Όχι βέβαια. Ραντεβού, λοιπόν, όλοι σήμερα στα προπαρασκευαστικά συλλαλητήρια της Τετάρτης: στις 11 στην πλατεία Αττικής, ή αν βαριοκοιμάστε, στις 12 στα Προπύλαια, ή αν δεν κάνετε σιέστα, στις 3 στην Πολυτεχνειούπολη. Έχει για όλα τα γούστα – εκτός βέβαια από του Γκαργκάνα.