Thursday, June 18, 2009

Η νέα τρομοκρατία

Πέμπτη 18 Ιουνίου – και δεν είναι άλλη μια τρομοκρατική επίθεση. Είναι μια διαφορετική τρομοκρατία.

Οι νέες τρομοκρατικές οργανώσεις, ο Επαναστατικός Αγώνας και, κυρίως, αυτή η Σέχτα Επαναστατών που όλα δείχνουν ότι δολοφόνησε τον αστυνομικό στα Πατήσια, έχουν μια πολύ μεγάλη διαφορά από τις δύο οργανώσεις, τη 17 Νοέμβρη και ακόμη περισσότερο τον ΕΛΑ, που σημάδεψαν το ελληνικό τρομοκρατικό φαινόμενο επί τρεις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση. Ο ΕΛΑ, με μία εξαίρεση, αλλά με έναν τρόπο ακόμη και η 17 Νοέμβρη είχαν κάποιες αναστολές απέναντι στη βία και στο αίμα. Ο ΕΛΑ πάντοτε προειδοποιούσε για τις εκρήξεις των βομβών που είχε τοποθετήσει. Και η 17 Νοέμβρη δεν λυπόταν τη ζωή όσων έβαζε στο στόχαστρό της, απέφευγε όμως να διακινδυνεύσει παράπλευρες απώλειες (γι’αυτό και την σφράγισε ο θάνατος του Αξαρλιάν). Και, επίσης, οι αστυνομικοί γίνονταν στόχος μόνον σε ειδικές περιστάσεις - όταν
«έχανε την ψυχραιμία της», κατά τη φράση που είχε πει στο τηλέφωνο όταν τοποθέτησε τη βόμβα στο λεωφορείο των ΜΑΤ στην Καισαριανή, ύστερα από το φόνο Καλτεζά.

Τώρα πια η βία δεν έχει όρια. Ο σκοπός (άγνωστος στους υπόλοιπους και ενδεχομένως και στα μέλη της οργάνωσης, αν κρίνει κανείς από τα θολά και συγχυσμένα κείμενα των προκηρύξεων) δικαιολογεί όλα τα μέσα, όσο αίμα κι αν χυθεί, όποιων κι αν είναι αυτό το αίμα. Πρόκειται για την πρόθεση διεξαγωγής ενός τύπου «αντάρτικου πόλεων» που, μαζί με τη διάχυση και την εξοπλιστική αναβάθμιση του οργανωμένου εγκλήματος, έχει τη δυναμική να μετατρέψει τη χώρα –και κατεξοχήν την πρωτεύουσα- σε σφαγείο.

Η αποστροφή πως η ζωή των αστυνομικών αξίζει όσο μια σφαίρα είναι η πιο χαρακτηριστική για τη συγκρότηση, τις αντιλήψεις και τις διαθέσεις αυτής της νέας γενιάς των τρομοκρατών, που δεν μεγάλωσαν διαβάζοντας πολιτικά βιβλία, όπως στις οργανώσεις που προήλθαν από την περίοδο της χούντας, αλλά βλέποντας απειράριθμους φόνους στην τηλεόραση.

Υπάρχει άλλη μία διαφορά, αυτή το μόνο παρήγορο σε μια κατά τα άλλα σκοτεινή και απογοητευτική υποτροπή για τη χώρα. Ότι τουλάχιστον ετούτη τη φορά δεν υπάρχουν τα στοιχεία κοινωνικής ανοχής που παρέτειναν επί τόσα χρόνια τη δραστηριότητα της 17 Νοέμβρη και του ΕΛΑ και για τα οποία η Ελλάδα δεν αποδέχθηκε ποτέ ούτε το ανομολόγητο σύνδρομο ενοχής που συνόδευσε τη στάση της απέναντι στους δολοφόνος που αποκαλούνταν «εκτελεστές». Υπάρχουν, βέβαια, μερικές θλιβερές εξαιρέσεις. Υπάρχουν μερικοί αρκετά αδίστακτοι και αρκετά κυνικοί και αρκετά ανόητοι ώστε να δίνουν βήμα παρουσίασης απόψεων στον Κουφοντίνα, να κάνουν τακτικό αρθρογράφο από τη φυλακή αυτόν τον κολοσσό της διανόησης Χριστόδουλο Ξηρό, ώστε να διατυπώνει τις απόψεις του για ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία. Τώρα που δεν έχει το 45άρι του ή το μπαζούκας.

Αλλά εκείνοι που τα έχουν γράφουν λιγότερο και σκοτώνουν περισσότερο. Η παλιά τρομοκρατία κατέληγε στη δολοφονία. Η νέα τρομοκρατία ξεκινάει από αυτήν.

7 comments:

O Σχολιαστής said...

Αν και το να ποσοτικοποιείς το μίσος είναι μάλλον μάταιο, θα έλεγα ότι αυτή η ενέργεια διακρίνεται και από το περισσό της μίσος. Και πάθος. Θυμίζει φόνο με 45 μαχαιριές. Αυτός ο άνθρωπος σκοτώθηκε με περίπου 20 σφαίρες. Δεν είναι απλά ένας ψυχρός φόνος – δήλωση κατά του κράτους. Είναι απύθμενο μίσος. Σαν να προέρχεται από άνθρωπο που είχε κάνει αίτηση για διορισμό αλλά το κράτος τον έφτυσε...

Anonymous said...

Είδαμε χτες τον κ. Τσιγαρίδα, που μισοκακόμοιρα δήλωνε στην πρώτη δίκη πως "οδεύει προς την καρδιακή ανεπάρκεια", να μιλάει για "θανάτωση" (όρος που χρησιμοποιείται στα σφαγεία ζώων) του αστυνομικού, καπνίζοντας την τσιγαρούκλα του, ενώ ο κ. Κανάς δια των δικηγόρων του διατράνωνε πως η μόνη σωστή απόφαση θα είναι αυτή που θα τον αθωώσει!
... Όλοι έχουν βαλθεί να τους καταδικάσουν, τους καημένους...

Anonymous said...

Ίσως να ακούγεται επιφανειακό,αλλά θα προτιμούσα-κρίνοντας εκ του αποτελέσματος,το οποίο είναι το ίδιο τραγικό-να μην μπω στη διαδικασία επιλογής ανάμεσα στη 17 Νοέμβρη και στη Σέχτα Επαναστατών. Δε θεωρώ ότι οι τότε δολοφονίες με δήθεν ή όντως πολιτικά αίτια είναι πιο "δίκαιες" από την τωρινή. Ήταν πιο κατανοητές στους πολλούς;Ίσως. Αποτρόπαιες όμως-όπως κι εσείς άλλωστε επισημαίνετε-είναι και δύο περιπτώσεις. Αυτό που ίσως μας αφήνει ενεούς, είναι ότι ξαφνικά(;)μας ξανασερβιρίστηκε η καυτή πατάτα της τρομοκρατίας,πάνω που είχαμε βολευτεί στους καναπέδες της αδιαφορίας μας.Ωστόσο,σύμφωνα με το "συνάδελφο" σας,τον τιμητή των πάντων και άσπιλο Δημοσιογράφο,η σωστή αντιμετώπιση απέναντι στη νοσηρή αυτή κατάσταση,είναι να δίνει βήμα και συνεργασία στους Ξηρούς,τους Κουφοντίνες και Κύριος οίδε σε ποια άλλα καλόπαιδα στο μέλλον.Εύχομαι να ανασυνταχθεί η ΕΛ.ΑΣ. και να αποκαλυφθούν εγκαίρως οι υπαίτιοι,πριν προβούν στη δολοφονία και του επόμενου στόχου τους,δημοσιογράφου όπως είχαν προκηρύξει το Φεβρουάριο. Βέβαια κάποιοι δεν κινδυνεύουν καθόλου.Έχουν φροντίσει άλλωστε γι'αυτό και οι αρχές που τους παρέχουν δωρεάν αχθοφόρους, ε..συγγνώμη φρουρούς εννοώ.

Anonymous said...

Σκέφτομαι κάτι που με βασανίζει απο χθες..
Ποτέ δεν ήμουν φίλος της αστυνομίας
αλλά αυτό που γίνεται δεν υποφέρεται.
Ολοι μιλάνε για 17Ν, για ΕΛΑ για
προγράμματα προστασίας , πολιτικές ευθύνες και τα ρέστα και δε λέω ότι είναι παράλογη αυτή η κουβέντα.
Τι μένει όμως καθε φορά??
Μια γυναίκα που χάνει τον άνδρα της
, ένα παιδάκι που χάνει το πατέρα του , μια οικογένεια ολόκληρη που θα κουβαλάει για μια ζωή (και όχι μόνο για μια γενιά) τη θλίψη και το πόνο και φυσικά ένας άνθρωπος που χάθηκε για το τίποτα.
Είμαι εναντίον της θανατικής ποινης γενικά , ακόμη και για αυτούς που δολοφονούν εν ψυχρώ.
Αναρωτιέμαι όμως πως μπορείς να ξυπνάς χαράματα και να ετοιμάζεσαι
να πάρεις τη ζωή ενος ανθρώπου που ξυπνάει την ίδια στιγμή και λίγο πρίν φυγει για τη δουλειά μπαίνει ακροπατώντας στο δωμάτιο να δει λίγο το παιδί του (όπως κάνουμε όλοι μας) για να ξεκινήσει η μέρα με το χαμόγελο....
Τι άνθρωποι είναι αυτοι;

Anonymous said...

΄... Είναι ανθρωποειδή αγαπητέ, ανθρωπόμορφα τέρατα, ποτισμένα με συμπλέγματα μίσους. Ψωνισμένα με τον εαυτό τους ρεμάλια. Δεν τους αποκαλώ ζώα, γιατί τα ζωάκια δεν κάνει να τα προσβάλλουμε.

Άμα θες να δεις πως σκέφτονται, διάβασε τις επί παντός του επιστητού ανακοινώσεις των "αντιεξουσιαστών", για να καταλάβεις...

Α. Παπαγιάννης said...

Χωρίς να θέλω να είμαι απόλυτος για πράγματα που είναι πολύ σύνθετα, αναρωτιέμαι αν βιώνουμε πλέον την "καρποφορία" του φυτού που σπάρθηκε με το γνωστό τρίλεξο σύνθημα (δεν χρειάζεται, νομίζω, επανάληψη) και που ποτίσθηκε και καλλιεργήθηκε από διάφορες μερίδες της κοινωνίας, των δημοσιογράφων συμπεριλαμβανομένων. Ο Ουγκώ γράφει στους Αθλίους ότι η κοινωνία μισεί δυο κατηγορίες ανθρώπων, αυτούς που την πολεμούν κι αυτούς που την προστατεύουν. Κάτι τέτοιο ζούμε σήμερα. Κρίμα...

IWN1998 said...

κ. Παπαγιάννη με τη ρήση του Ουγκώ τα είπατε όλα!
Και το τρίλεξο σύνθημα αποτέλεί σίγουρα μια ακόμα έκφανση κοινωνικού ρατσισμού, όσο και αν όσοι το μηρυκάζουν δεν μπορούν να καταλάβουν τι λένε μέσα από τις γενικεύσεις της συνθηματολογίας τους.

Η κοινωνική πρόοδος δεν μπορεί να βασιζεται στο αίμα. Αρκετή απαξίωση έχουμε κάνει στην ανθρώπινη ζωή στο όνομα ιδεολογιών, θρησκειών κλπ. Το ζητούμενο είναι να δίνουμε αξία στη ζωή και όχι να παίρνουμε ζωές.