Παρασκευή 12 Ιουνίου – και πολλοί άνθρωποι είχαν την εμπειρία. Επιστρέφοντας από τις διακοπές τους βρήκαν να έχει γίνει διάρρηξη στο σπίτι τους. Εσύ κολυμπάς κι ο διαρρήκτης αλωνίζει. Διαλέγει ό,τι θέλει, ανοίγει το ψυγείο, τρώει στην κουζίνα, αφήνει και τα αποφάγια στο τραπέζι. Έτσι είναι οι καλοκαιρινοί ποντικοί των διαμερισμάτων στις πολυκατοικίες.
Έτσι είναι και οι ποντικοί της κάλπης. Πήγαν οι πολλοί παραλία και επέστρεψαν μόνο για να βρουν κάποιον που τον είχαν αφήσει γραφικό περιθωριακό να έχει στρογγυλοκαθήσει στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Είπαν να κάνουν ένα μπάνιο και τους προέκυψε φάντης μπαστούνι ο κ. Καρατζαφέρης. Να αξιοποιεί την απουσία τους, να οικειοποιείται την οργή τους, να εκμεταλλεύεται το σήμα κινδύνου για την απαξίωση του συστήματος, να ιδιοποιείται την αγωνία των πολιτών. Να επιβάλλει δια της απουσίας των ψήφων των άλλων τη δική του ατζέντα. Μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Δεν υπάρχει τρόπος να αποδειχθεί και η δειγματοληπτική έρευνα δημοσκοπικού τύπου δεν προσφέρεται τέτοιες μέρες αμφισβήτησης. Αλλά όσοι ασχολούνται συστηματικά με τα πολιτικά δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία ότι τα ποσοστά συμπάθειας του καρατζαφεροκόμματος μεταξύ εκείνων που απείχαν –είτε από αδιαφορία, είτε για διαμαρτυρία- δεν έχουν σχέση με το ποσοστό που εξασφάλισε στην κάλπη. Αν η συμμετοχή ήταν της τάξης των εθνικών εκλογών, οι εθνοπερίεργοι του ισογείου θα κέρδιζαν κάτι παραπάνω από όσο συνήθως, αλλά θα ήταν στα γράδα τους, εκεί γύρω στο 5%.
Όμως η αποχή προσφέρεται για συζήτηση. Κυριάρχησε στις αναλύσεις. Αλλά πολιτικά γεγονότα δεν παράγει. Την πολιτική την παράγει η ψήφος. Ή η απουσία της. Σε κάθε περίπτωση, θετικά αποφασίζουν για το πού θα γείρει η πλάστιγγα των αποφάσεων εκείνοι που πηγαίνουν έως τις κάλπες. Γι’ αυτό και η αντισυστημική απαρέσκεια που εκφράστηκε με την επιπόλαιη επιλογή μιας ακροδεξιάς διαμαρτυρίας παράγει τώρα πολιτικά αποτελέσματα. Ο Καρατζαφέρης μήλον της έριδος και ρυθμιστής, η πιο βαθιά λαϊκή δεξιά ανεβαίνει στον αφρό, είτε ως διεκδικήσιμη από το ΛΑΟΣ είτε ως πολύτιμο κτήμα για την αντιμετώπισή του, ο κ. Σαμαράς αναβαθμίζεται ως παλιός αρχηγός ενός επίσης ξενόφοβου, ημιρατσιστικού και κρυπτο-ακροδεξιού κόμματος που επέστρεψε στην κοιτίδα του. Το εκλογικό σώμα στην Ευρώπη και την Ελλάδα, όσο δηλαδή πήγε να ψηφίσει, έκανε στροφή προς τα δεξιά. Η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία στη χώρα μας δεν στρέφονται δεξιά. Γλιστρούν προς τα ακροδεξιά.
Αντίθετα, η πολύ μαζικότερη διαμαρτυρία της αποχής το μόνο που κέρδισε είναι χρόνο. Χρόνο έως τις εθνικές κάλπες για να σκεφτεί πως είτε πας είτε δεν πας, είτε ρίξεις την ψήφο σου, είτε δεν τη ρίξεις κάτι συμβαίνει. Η αποχή είναι απόχη. Αποχή πρακτικά δεν υπάρχει.
9 comments:
Αν στο σχόλιο για Σαμαρά υπονοείτε την Πολιτική Άνοιξη, μάλλον αδικείτε την, τουλάχιστον κατ' αρχή, πολυσυλλεκτικότητά της, με ανθρώπους όπως ο Ανδρέας Λεντάκης, πέραν από τις όποιες αντιλήψεις έχετε γι' αυτόν καθ' εαυτόν τον αρχηγό της ως άτομο. Αν αναφέρεστε στις περί Μακεδονικού αντιλήψεις, νομίζω και πάλι κάνετε το λάθος να μπερδεύετε φιλοπατρία με σωβινισμό, αλλά άποψη σας είναι και τη σέβομαι απόλυτα.
Τέλος για τη χρήση του όρου "λαϊκή δεξιά" νομίζω επίσης ότι τον χρησιμοποιείτε με τη σημασία που πήρε στην εμφυλιοπολεμική Ελλάδα και όχι με την κυριολεκτική του σημασία. Για ιστορικούς λόγους αναφέρω ότι "εφευρέτης" του όρου, αν δεν κάνω λάθος, υπήρξε ο Βίσμαρκ.
Μια συντηρητική δεξιά, κινούμενη σε ένα εθνικιστικό μεν πλαίσιο αλλά όχι ρατσιστικό και ξενοφοβικό και στραμμένη οικονομικά σε φιλολαϊκά και όχι άκρατα φιλελευθερό-καπιταλιστικά μέτρα και σε ήπιο κρατικό παρεμβατισμό, δεν νομίζω ότι είναι αυτό, που φοβίζει σήμερα μέσα σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα.
Τέλος αν χαρακτηρίζετε το ΛΑΟΣ ως "λαϊκή δεξιά" και πάλι αδικείτε τον όρο, δεδομένου ότι η πολυμορφία του ΛΑΟΣ κινείται πολύ πέραν της "λαϊκής δεξιάς" και θα έπρεπε να είναι οι άλλες πτυχές του, που θα ανησυχούσαν κάποιον. Μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να μην οδηγεί η πολιτική αντίληψη της λαϊκής δεξιάς σε προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές λύσεις, αλλά απέχει παρασάγκας αυτό από τη διαμονοποίηση της...εκτός και αν πχ οι νεοφιλελευθερισμοί που καταληστεύουν τις λαϊκές μάζες μοιάζουν προτιμητέοι και δημοκρατικότεροι.
Η αποχή ψηφίζει.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ψήφισε Καρατζαφέρη και την συμμετοχή του στα δελτία ειδήσεων και τις εφημερίδες των "όλοι ίδιοι είναι".
Ο εκλιπών Λεντάκης και η Τζαβέλλα δεν αλλάζουν το γεγονός ότι η Άνοιξη και ο ΛΑΟΣ (και οι ηγέτες τους) αποτέλεσαν, σε διαφορετικούς χρόνους και με διαφορετικό ύφος, εκφράσεις μιας ακραιφνούς Δεξιάς.
Κεντρικό στοιχείο ο "πατριωτισμός". Με κάποια πολυσυλλεκτικότητα έκαστο κόμμα, αλλά το κέντρο βάρους τους είναι δεξιότερα της ΝΔ. Ξενόφοβα και ημιρατσιστικά; Αρκετά (ο "πατριωτισμός" δεν έρχεται μόνος). Κρυπτο-ακροδεξιά; Δυσκολεύομαι να καταλογίσω κρυφή ατζέντα, αν αυτό εννοείτε. Αλλά σίγουρα ήταν/είναι ό,τι πλησιέστερο υπάρχει σε ακροδεξιά (σε κόμμα υπολογίσιμου μεγέθους) μετά την ΕΠΕΝ και την ΕΠ, που άλλωστε λόγω χρονικής εγγύτητας με την προ-'74 εποχή είχαν και ιδιαίτερες αναφορές (χούντα, βασιλιάς).
Δεν υπάρχει αντικειμενική μέτρηση αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ένας κοινός πυρήνας ("τομή συνόλων" στα μαθηματικά) ανθρώπων που διαδοχικά έχουν ψηφίσει, "δηλώσει" ή/και συγκινηθεί από ΕΠ, ΕΠΕΝ, Άνοιξη και ΛΑΟΣ.
Προσωπικά δεν δαιμονοποιώ κανέναν και καλά θα κάναμε όλοι να δείχνουμε τη στοιχειώδη ευπρέπεια, μακριά από ευκολίες (έλεος πια, με τον "νεοφιλελευθερισμό που καταληστεύει"...).
Λυπάμαι αν δεν έδειξα τη "στοιχειώδη ευπρέπεια" στο σχόλιο μου. Και λυπάμαι αν θεωρώ το νεοφιλελευθερισμό όπως διαμορφώθηκε στην πρακτική του έκφανση σαν φορέα των φαινομένων που συναντάμε εν μέσω της παρούσας οικονομικής κρίσης, που κάποιοι φτιάξανε όμορφες "φούσκες" και πήγαν να βγάλουν χρήματα από τους εξαθλιωμένους.
Διευκρινίζω ότι στο σχόλιο μου θέλησα να διακρίνω τον πατριωτισμό από τον "πατριωτισμό" αυτών που ρέπουν στον φασισμό, ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Και ακόμα ήθελα να διαχωρίσω τον δημαγωγικό λαϊκισμό από την πραγματική κοινωνική μέριμνα μιας κρατικής πολιτικής που δεν ασχολείται με την ευημερία των αριθμών αλλά των πολιτών.
Αν αυτό δεν έγινε αντιληπτό, ελπίζω να μην οφείλεται στην έλλειψη ευπρέπειας από μέρους μου και στη περίσσεια της σε άλλους.
Grands paroles.
Παιδια,η κατασταση,χοντρυνε,κι εσεις φιλοσοφειτε.
Τα προβληματα,ειναι υπαρκτα και μεγαλα,και θα γινουν μεγαλυτερα,κι εσεις μιλατε για ακροδεξιες και διαφορα αλλα τετοια.
Για πηγαινετε να τα πειτε σ αυτους που τα τρωνε στη μαπα.
Και οσον αφορα στους μεταναστες,ξερετε,εγω δεν τους καλεσα να ελθουν.
Αν καποιοι απο σας το εκαναν,ιδου σταδιον δοξης λαμπρον.
Νομίζω ότι τα σχόλιά μου, ακούσια, έστρεψαν όντως τη συζήτηση σε διαφορετική κατεύθυνση από το πνεύμα της αρχικής ανάρτησης.
Theodore δυστυχώς πάνω-κάτω με την υπογραφή της συνθήκης Σέγκεν το 92, όλοι μας καλέσαμε τους μετανάστες στη χώρα μας. Το περιεχόμενο της συνθήκης, μας καθιστά, ευρωπαϊκό buffer του κύματος μεταναστών από την Ανατολή.
Δυστυχώς τα προβλήματα απλά διογκώνονται τώρα αλλά έχουν δημιουργηθεί εδώ και χρόνια. Και η χώρα είναι απροετοίμαστη σχεδόν τελείως (πχ αν δεν κάνω λάθος υπάρχουν σε όλη την Αττική 2 πολυπολιτισμικά σχολεία που κανονικά θα έπρεπε να υποδέχονται τα παιδιά των μεταναστών για 1-2 χρόνια προσαρμογής πριν μπουν σε κανονική εκπαιδευτική διαδικασία). Και για μια ακόμα φορά παίρνονται μέτρα σπασμωδικά και την τελευταία στιγμή υπο το κράτος εξελίξεων και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ακόμα και καλά να εξελιχθούν αυτά τα μέτρα ή και περαιτέρω μέτρα (άκουσα ότι εξελίσσεται διακοματικός διάλογος για τη λήψη των μέτρων), είναι ιδιαίτερα λυπηρό ότι οι πολιτικοί μας ενδιαφέρονται για τα προβλήματα της χώρας και του κόσμου, μόνον όταν αισθάνονται να απειλούνται από πλευράς "καρέκλας".
Κύριε Καρζή
Θα ήθελα να βάλουμε τα πράγματα σε μία αντικειμενική διάσταση. Η Νέα Δημοκρατία γλιστρά προς ακροδεξιά??? Εχετε εμφανείς ενδείξεις γι αυτό? Μήπως το σύνολο της κυβέρνησης αποκυρήσσει τον κ. Καρατζαφέρη? Μήπως πρέπει να δούμε και τον αντίθετο πόλο που βρίθει δημοκρατίας? Θύμηθείτε καθώς είστε μεγαλύτερός μου τον τρόπο που κυβέρνησε ο Α.Παπανδρέου, τον τρόπο ανάληψης της προεδρίας και την σημερινή πολιτική ομηρία του γιού του,τον εξωβελισμό του Κώστα Σημίτη ώστε να διαμορφώσουμε άποψη για ακραίες συμπεριφορές.
Η Ευρώπη στράφηκε Δεξιά. Τα σοσιαλιστικά κόμματα καταποντίστικαν. Μία ολόκληρη ήπειρος δείχνει το δρόμο. Η χώρα μας όμως με τη βοήθεια μεγάληε μρίδας του τύπου βρήκε τον μεσία στο πρόσωπο του Γ.Παπανδρέου. Μήπως πρέπει να τον πιάσετε στην αιχμηρή σας - γι όλους τους υπολοίπους - πέννα?
Με εκτίμηση
Αν σχηματίσατε την εντύπωση ότι δίνω εικόνα Μεσσία για το Γιώργο Παπανδρέου, μάλλον είστε σχετικά νέος επισκέπτης του μπλογκ. Οι παλαιότερες αναρτήσεις παραμένουν προσβάσιμες. Scripta manent.
Αλλά ο Γιώργος δεν έχει σχέση με τη διολίσθηση προς τα ακροδεξιά. Το σύνολο της κυβέρνησης αποκηρύσσει Καρατζαφέρη; Από πού προκύπτει αυτό; Δεν διαβάσατε Μανώλη; Δεν ακούσατε Ψωμιάδη; Σας διαβεβαιώ ότι είναι ακριβείς οι πληροφορίες για βουλευτές που μιλούν με το ΛΑΟΣ. Αν όχι, γιατί τέτοια πρεμούρα του κ. Καραμανλή να βολέψει την ατζέντα Καρατζαφέρη στην κυβερνητική πρακτική του από την επομένη κιόλας των εκλογών;
@IWN 1998
Θα χρειαστεί χρόνος για να απαντήσω σε όλα (ή και στα μισά). Στον Πανιώνιο πάντως συμφωνούμε!
Post a Comment