Πέμπτη 10 Μαϊου – και η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη ξανά, 5 χρόνια μετά το καλοκαίρι των συλλήψεων της 17 Νοέμβρη και την ώρα ακριβώς που εκείνοι οι συλληφθέντες καταδικάζονται και από το Εφετείο σε πολυετείς ποινές κάθειρξης…
… η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα γενιά τρομοκρατών. Πρόκειται για τους επιγόνους της 17 Νοέμβρη. Για την ακρίβεια είναι μάλλον ένα υβρίδιο 17 Νοέμβρη και ΕΛΑ, αυτός ο Επαναστατικός Αγώνας που υπόσχεται να λυτρώσει τους καταπιεσμένους Έλληνες (και μόλις τελειώσει εδώ και τους άλλους προλετάριους του κόσμου) κι αυτό με απλό τρόπο: ρεζιλεύοντας μερικούς αστυνομικούς φρουρούς, γαζώνοντας κανένα τμήμα, ίσως και σκορπώντας λίγο ακόμη αίμα, σαν αυτό που συσσωρεύτηκε πάνω από την πολιτική ιστορία της χώρας για ένα τέταρτο του αιώνα από το 1975 και τη δολοφονία Γουέλτς.
Για το τρομοκρατικό φαινόμενο λίγα πράγματα μπορεί να κάνει μια κοινωνία. Αλλά η Ελλάδα και οι πολίτες της μπορούν τουλάχιστον να μην κάνουν τα ίδια λάθη που επέτρεψαν 27 χρόνια αιματηρής δράσης στη 17 Νοέμβρη, που όπως αποδείχτηκε δεν ήταν δα και κανένας αστερισμός ανώτερων πνευμάτων. Κυρίως, η Ελλάδα σήμερα πρέπει να αποφύγει δύο καίρια σφάλματα. Το ένα αφορά την Αστυνομία. Η ανικανότητα, η προχειρότητα, η αναποτελεσματικότητα και ο ερασιτεχνισμός ήταν επί δυόμισυ δεκαετίες ο αντικειμενικός σύμμαχος της 17 Νοέμβρη. Το άλλο αφορά την κοινωνία. Είναι κρίσιμο μέσα σε συνθήκες πολιτικής όξυνσης και έντασης του κομματικού ανταγωνισμού, το ανανεωμένο τρομοκρατικό φαινόμενο να μην εξασφαλίσει το είδος της κοινωνικής απάθειας που έγινε παθητική όχι συνενοχή αλλά πάντως αποδοχή του ως συνιστώσας της ελληνικής πραγματικότητας τις δεκαετίες του 70, του 80 και του 90.
Δεν ξέρω πόσο ο Επαναστατικός Αγώνας είναι ίδιος ή διαφορετικός με τη 17 Νοέμβρη ή τον ΕΛΑ. Ξέρω όμως ότι εμείς, με την εμπειρία της 17 Νοέμβρη, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να είμαστε ίδιοι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment