Blame Game

Πέμπτη 19 Απριλίου – και τα σκάνδαλα δεν ρίχνουν κυβερνήσεις. Έχει αποδειχθεί χρόνια τώρα πως υποθέσεις που αφορούν δημόσια διαχείριση, ακόμη κι όταν προκαλούν μεγάλη φθορά στη δημοφιλία, ακόμη κι όταν επηρεάζουν το σύνολο της κοινής γνώμης, δεν οδηγούν σε άμεση απομάκρυνση κυβερνήσεων – συχνά ούτε καν υπουργών.

Υπάρχει κάτι άλλο, όμως, κάτι πιο υπόγειο, πιο σκοτεινό και πιο διαβρωτικό που προκαλεί η αναγνώριση μιας υπόθεσης από τους πολίτες ως σκανδαλώδους. Είναι ο φόβος της χρέωσης των πολιτικών ευθυνών. Και αμέσως μετά, ως άμεσο επακόλουθο, η διάρρηξη του ψυχικού δεσμού ανάμεσα στα μέλη μιας κυβέρνησης.

Στην περίπτωση αυτή έρχονται στην επιφάνεια οι προσωπικές στρατηγικές και διαλύεται ο συνεκτικός ιστός. Αναδεικνύονται τα καπετανάτα, επικρατούν οι προσωπικοί υπολογισμοί. Μετά τα όσα είπε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης –που παραμένει εκφραστής της συνείδησης του κυβερνώντος κόμματος όσο και στα πολλά χρόνια που ήταν γραμματέας του- είναι φανερό πως ο κ. Καραμανλής διατρέχει έναν τέτοιο κίνδυνο.

Εάν διαρραγεί οριστικά ο ψυχικός δεσμός –ή, ενδεχομένως, η αναγνώριση του κοινού πολιτικού συμφέροντος- ανάμεσα στα μέλη της κυβέρνησής του, το ζήτημα πια για τον κ. Καραμανλή δεν θα είναι εάν θα πάρει ή όχι τις σωστές αποφάσεις. Γιατί σε διαλυτικές συνθήκες, το πρόβλημά του θα είναι πως και σωστές να είναι οι αποφάσεις του, δεν θα διαχέονται στον κυβερνητικό κορμό. Θα αποφασίζει εν κενώ. Θα εντέλλεται και δεν θα έχει ούτε εγγύηση εφαρμογής, ούτε δυνατότητα σύγκρουσης.

Ο κ. Καραμανλής δεν βρίσκεται σήμερα σε αυτό το σημείο. Αλλά είναι φανερό πως η υπόθεση των ομολόγων είναι πρώτον, η σοβαρότερη κρίση στο ξεκίνημα του τελευταίου έτους της 4ετίας, είναι δεύτερον, η πρώτη υπόθεση που προκαλεί κρίση συνοχής στην κυβέρνηση, κάτι που δεν συνέβη, για παράδειγμα, με τις υποκλοπές, και –τέλος- είναι η πρώτη φορά που ο κ. Καραμανλής αισθάνεται τους υπουργούς του και την κοινή γνώμη, από διαφορετικές αφετηρίες, να περιμένουν από αυτόν περισσότερα από όσα έχει έως τώρα κάνει.

Για να το πω με όρους των ημερών: τα ρεφλέξ του Μεγάρου Μαξίμου, που θεωρούνταν μέχρι τώρα σταθερής απόδοσης, μπαίνουν πια στη διαπραγμάτευση.