Παρασκευή 27 Απριλίου – και, καταστροφή. Φεύγοντας από τον 984, που οι εγκαταστάσεις του όπως γνωρίζετε βρίσκονται στην απαράμιλλης αισθητικής Τεχνόπολη, στο Γκάζι, σκεπτόμουν να κινηθώ προς τα βόρεια. Ήθελα να πάω στα Εξάρχεια. Μόλις διαπίστωσα ότι έχω ξεχάσει το διαβατήριό μου. Καταστροφή…
Όπως επίσης γνωρίζετε στα Εξάρχεια έχει εγκαθιδρυθεί ένα αυτόνομο κράτος που διατηρεί εχθρικές σχέσεις με τη χώρα μου. Τις τελευταίες μέρες επικρατεί ένταση στη μεθόριο. Αι ημέτεραι δυνάμεις θα αμύνονταν του πατρίου εδάφους, αλλά οι πονηροί Εξαρχείοι μας παραπλάνησαν και έστειλαν βόλτα τους συνοριακούς φρουρούς μας, με αποτέλεσμα να κάνουν την τελευταία τους επίθεση ανενόχλητοι. Χάσαμε τη μάχη της Καλλιδρομίου, αλλά δεν χάσαμε τον πόλεμο. Φταίει και που οι καταδρομείς μας, τα ΛΟΚ και τα βατράχια μας, ήταν στο Μαλανδρίνο και σε άλλες φυλακές, όπου κρατούμενοι Εξαρχείοι είχαν καταφέρει να οργανώσουν τοπικούς θυλάκους αντίστασης.
Το πρώτο μας μέλημα τώρα είναι να ξαναφέρουμε τα σύνορα εκεί που ήσαν. Να τους περιορίσουμε ξανά στα πέριξ της πρωτευούσης τους, στην πλατεία, ανακτώντας Μαυρομιχάλη, Ναυαρίνου και Χαριλάου Τρικούπη. Γενικά, αυτός ο Τριακονταετής Πόλεμος, δεν μας έχει πάει καλά τελευταία. Μάλλον όμως σήμερα θα καταφέρω να περάσω. Αφενός είναι πρωί και οι ώρες εργασίας είναι κάτι σαν ώρες ανακωχής. Από την άλλη είναι το καθήκον. Ο 984 εξετάζει το ενδεχόμενο να καθιερώσει μια τακτική εκπομπή, ας πούμε Εμπόλεμη Ζώνη, ή η Ζώνη του Λυκόφωτος. Χρειάζεται αυτοθυσία, αλλά έτσι είναι η δημοσιογραφία. Διακινδυνεύεις και ο ίδιος, αν τύχει και η αντικατασκοπεία τους μάθει ότι είσαι δημοσιογράφος, και το τεθωρακισμένο σου, εάν τύχει να κριθεί μάλιστα ότι είναι κανένα πολυτελές Λέοπαρντ ή Καγιέν, παρκαρισμένο αφελώς στη διακεκαυμένη περιοχή.
Ελπίζουμε όμως. Οι σχέσεις μας μπορεί να βελτιωθούν σύντομα, ιδιαίτερα τώρα που έρχεται καλοκαίρι και έχουν όλοι συμφέρον από την τουριστική βιομηχανία. Οπότε υπάρχει κι ένα καλό με την αναγνώριση του κράτους των Εξαρχείων, το οποίο φυσικά δεν ανήκει καν στη συνθήκη του Σένγκεν. Εάν η γυναίκα σας επιμένει για διακοπές φέτος στο εξωτερικό, κανένα πρόβλημα – «αγάπη μου θα πάμε στα Εξάρχεια». Κι αν φέρει αντιρρήσεις, πει ας πούμε, θέλω Ευρώπη όχι Μέση Ανατολή, είναι πάλι απλό. Βρείτε μια απόδειξη από εσπρέσσο σε καφετέρια της πλατείας Εξαρχείων: θα την πείσετε αμέσως ότι Σανζ Ελυζέ, Πιάτσα ντι Σπάνια και Κέρτνερ Στράσε θα την πηγαίνατε μόνο αν θέλατε να τη βγάλετε στη φτήνεια…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Έχω την τύχη να είμαι κάτοικος μιας πραγματικά όμορφης περιοχής των Αθηνών. Τα "Εξάρχεια" εσείς ίσως να τα γνωρίζετε μόνο από τα δελτία των ειδήσεων που σας προσφέρουνε μια καλομασημένη τροφή η οποία ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Για να μην παρεξηγούμαστε δεν ανήκω σε καμία από τις "ομάδες" που θεωρείτε οτι "τρομοκρατούν" τα Εξάρχεια. Είμαι ένας απλός πολίτης και έχω χρέος να πω οτι στα 9 χρόνια που κατοικώ εδώ, έχω δει περισσότερα δακρυγόννα, παρά μολότοφ. το αυτοκίνητό μου δεν έπαθε ζημιά από "αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμους" αλλά από γκλοπ της αστυνομίας, απλά και μόνο επειδή μένω δίπλα στο τμήμα και τα παιδιά που πληρώνουμε για να μας προστατεύουν είχαν νεύρα και κάπου έπρεπε να ξεσπάσουν. Γκύζη δεν μένω, οπότε δεν μπορώ να το κρίνω. θα πρότεινα να κάνετε κι εσείς το ίδιο και να μην κρίνετε το σπιτι του άλλου. Αν θέλετε να κρίνετε κάτι, ξεκινήστε από το σπίτι σας, από τη γειτονιά σας. Σταθόπουλος Άρης.
Post a Comment