Μπουγιούκανιτ ή Ερντογάν;

Πέμπτη 18 Απριλίου – και είναι πραγματικά πολύ γλυκός ο κ. Μπουγιούκανιτ – και τον έλεγαν γεράκι… Όχι απλώς ήρθε στη Θεσσαλονίκη, όχι απλώς μας είπε πως «δεν είμαστε εχθροί», αλλά και μας πρότεινε –κατά σύμπτωση όπως ακριβώς παλιότερα οι Αμερικανοί- να πετάνε χωρίς όπλα τα αεροπλάνα στο Αιγαίο. Βέβαια στην περίπτωση αυτή τα αεροπλάνα του κ. Μπουγιούκανιτ θα μπορούν να κάνουν ασκήσεις οπλισμένα σε όλη την υπόλοιπη Τουρκία και να είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή, ενώ τα ελληνικά θα πρέπει να περιοριστούν σε λήψη τουριστικών φωτογραφιών πάνω από τους Παξούς – αλλά αυτό θα βοηθήσει σημαντικά την ελληνική τουριστική βιομηχανία, που το έχει και ανάγκη μετά τα πρόσφατα…

Ας μην ανησυχούμε. Δεν ήρθε για εμάς εδώ ο κ. Ιέραξ. Ήρθε για να πάει στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ – είναι αυτό που στεγάζει το τουρκικό προξενείο. Ήρθε να πει από τον πιο φορτισμένο συμβολικά χώρο ότι ο κ. Ερντογάν καλά θα κάνει να μην είναι υποψήφιος για την προεδρία. Ότι η δημοκρατία στην Τουρκία έχει ένα όριο και το όριο αυτό το χαράζει το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, δηλαδή ο στρατός. Και ότι αυτό οι ένστολοι δεν είναι διατεθειμένοι να το ανταλλάξουν με μια ευρωπαϊκή ένταξη. Καλύτερα γι’αυτούς απέξω με τα προνόμιά τους και τα γαλόνια τους, παρά μέσα με τις υποχρεώσεις και με πολιτικά.

Θα πείτε, δικό τους πρόβλημα. Ατυχώς όχι. Γιατί η Τουρκία δεν θα μετακινηθεί. Κι αύριο θα έχουμε απέναντί μας να μιλάμε ή έναν ισχυρότερο Ερντογάν ή έναν ισχυρότερο Μπουγιούκανιτ. Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει στον «κουμπάρο» την έκταση της επιτυχίας του και τη δυνατότητά του να επιβάλει μια πολιτική εκτόνωσης. Όμως ο κ. Μπουγιούκανιτ και το σύστημα των στρατηγών είναι που ζει από την ένταση, που αναπαράγεται από τη σύγκρουση, που πλουτίζει από τις ενδιάμεσες μίζες και τους υπέρογκους εξοπλισμούς. Ο κ. Μπουγιούκανιτ και το «βαθύ κράτος» του στρατού είναι που υπονομεύει συστηματικά την πολιτική της προσέγγισης και της ανοχής, και φυσικά της μείωσης των αμυντικών δαπανών. Αυτό είναι που στέλνει τα αεροπλάνα να κάνουν όλο και πιο επιδεικτικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, αυτό είναι που υπέβαλε στους αξέχαστους εκείνους διπλωματικούς εξευτελισμούς τον κ. Μολυβιάτη για να δείξει ποιος είναι αφεντικό – να το δείξει και στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα.

Τις επόμενες 7 μέρες, μέχρι να λήξει η προθεσμία για την υποβολή υποψηφιοτήτων για την τουρκική προεδρία, κρίνονται πολλά. Μπορεί να μην έχουμε λόγο ή επιρροή, αλλά καλό είναι να ξέρουμε τι προοπτικές ανοίγει η καθεμιά από τις δύο πιθανές εξελίξεις.