Βιοποικιλότητα

Δευτέρα 27 Απριλίου – και ο κ. Μπαρόζο είναι σήμερα στην Ελλάδα για ένα συνέδριο για τη βιοποικιλότητα. Είναι το σωστό συνέδριο στη σωστή χώρα. Κανείς δεν συναγωνίζεται στην χλωρίδα έναν τόπο γνωστό επειδή εδώ ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα. Αλλά και στην πανίδα απ΄όλα έχει ο μπαξές.

Έχει αρπακτικά, όπως στην υπόθεση Ζήμενς. Μεγάλους λαδοθήρες κουστουμαετούς και γραβατογύπες, που δεν άφηναν να πέσει κάτω τίποτα και έφτασαν μια χρονιά να προκαλέσουν συναγερμό στα κεντρικά του Μονάχου, επειδή οι μίζες είχαν ξεφύγει και από το 2% και από το 8% και από όλα τα γνωστά όρια των Γερμανών μιζανθρώπων και είχαν φτάσει το 40% του τζίρου – για να αποδειχθεί πως εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε. Και μαζί με τα μεγάλα αρπακτικά, έχει και τα πολυπληθή σμήνη από λιγδοκόρακες που τσιμπολογούσαν γύρω από το μεγάλο τσιμπούσι των προμηθειών του ΟΤΕ, υποδυόμενοι τα «στελέχη» του.

Έχει ερπετά, όπως στην υπόθεση του Βατοπεδίου, που σούρνονται στους προθαλάμους της εξουσίας, δαγκώνοντας όποιον βρουν πρόχειρο. Χαμαιλέοντες που τη μια είναι πολιτικά στελέχη και την άλλη δουλοπρεπές ποίμνιο, τη μια είναι υπερήφανοι υπουργοί την άλλη αμαρτωλοί που ζητούν συγχώρεση, τη μια σφιχτοχέρηδες διαχειριστές του δημοσίου χρήματος την άλλη γαλαντόμοι υπηρέτες των ρασοφόρων, τη μια άνθρωποι του Θεού, μοναχοί και ηγούμενοι, την άλλη επενδυτές και ραντιέρηδες.

Κι εκτός από τα τέτοιου είδους τρωκτικά, έχει και ποντίκια – σαν αυτά που εντόπισε με μικρή καθυστέρηση είκοσι ετών η κα Παπαρήγα. «Ποντίκια», αν δεν το ακούσατε, αποκάλεσε τη Δαμανάκη και τον Ανδρουλάκη επειδή αποχώρησαν από το ΚΚΕ το 1991, βλέποντας (είπε) ότι το καράβι βυθιζόταν, και της στέρησαν έτσι τη χαρά να τους πετάξει στη θάλασσα η ίδια.

Η Ελλάς μεγαλουργεί και στη θάλασσα. Έχει καρχαρίες απαράμιλλούς, άπληστους χρηματιστές, όπως στην υπόθεση των ομολόγων. Που καταπίνουν κοπάδια από ανίδεες διοικήσεις και ακόμη πιο ανίδεους συνταξιούχους, πουλώντας τους φύκια για μεταξωτές κορδέλλες κι αντί για σύνταξη, φάτε μάτια ψάρια…

Έχει χέλια της άγονης γραμμής, όπως στην υπόθεση Παυλίδη, που γλιστράνε – άλλοτε καναλάρχες, άλλοτε εφοπλιστές, ό,τι τους θέλει η κάθε μέρα, δίπλα στον κατάλληλο υπουργό, δίπλα στον κατάλληλο ιδιαίτερο του υπουργού, έτοιμο να μην αφήσει λέπι στο ταμείο – με απλωμένο το χέρι γιατί και ο υπουργός έχει ανάγκη να το παντρέψει το κορίτσι, να μη μείνει στο ράφι…

Έχει πουντιασμένα πτηνά και συναχωμένα γουρουνάκια. Αυτός είναι ο παράδεισος της βιοποικιλότητας. Αλλά το είδος που υπάρχει σε μεγαλύτερη αφθονία είναι ο χάνος. Κυκλοφορεί σε πυκνά κοπάδια, ευδοκιμεί μάλιστα ιδιαίτερα στην ποικιλία χάνος-ψηφοφόρος.