Δευτέρα 21 Απριλίου – και στις οικονομικές σελίδες της Καθημερινής χτες διάβασα ένα άρθρο του Στέφανου Μάνου. Όλο το ελληνικό κράτος, η ζωή μας όλη δηλαδή, είναι σε μια μικρή ιστορία που νομίζω αξίζει να την ακούσετε χωρίς άλλα σχόλια.
Λοιπόν: το θέμα είναι η αξιοποίηση των ήπιων πηγών ενέργειας. Μια από αυτές είναι η ηλιακή που αφθονεί στη χώρα, εν αντιθέσει προς την εκμετάλλευσή της, που σχετικά σπανίζει, αν εξαιρέσει κανείς τους ηλιακούς θερμοσίφωνες. Κάποιος υπουργός που νόμιζε ότι μπορεί και να αποφασίζει είπε πως θα αλλάξει τα πράγματα. Νόμιζε πως μπορούσε να επιδοτήσει την εγκατάσταση μικρών φωτοβολταϊκών μονάδων στις στέγες και το ρεύμα να το αγοράζει η ΔΕΗ – υπολογίστηκε ένας μέσος όρος κάπου 1.200 ευρώ το χρόνο για κάθε σπίτι, για κάθε μονάδα. Το μεν πνεύμα πρόθυμο, ο δε μηχανισμός ασθενής. Σιγά μην τα άλλαζε τα πράγματα μια υπουργική απόφαση. Ιδού πώς γελοιοποιήθηκε η προσδοκία του. Γράφει από εδώ και πέρα ο Στέφανος Μάνος.
«Το κράτος έκανε (…) και την ακόλουθη έξυπνη σκέψη: Αφού ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας πουλάει 2.600 kWh αντί ετήσιου συνολικού τιμήματος 1.170 ευρώ, προφανώς είναι έμπορος και παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς πρέπει να ανοίξει βιβλία στην εφορία και να δηλώσει τη νέα του δραστηριότητα. Στην εφορία όμως του θέτουν την προϋπόθεση να έχει εγγραφεί στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) όπου θα πληρώνει εισφορές περί τα 1.500 ευρώ ετησίως. Θα πρέπει να εγγραφεί και στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Και αφού τα κάνει όλα αυτά θα πρέπει να αρχίσει να υποβάλλει ανά τρίμηνο δήλωση ΦΠΑ.»
Τα σχόλια προφανώς παρέλκουν. Πόσες φωτοβολταϊκές μονάδες ξέρετε να έχουν εγκατασταθεί στις ταράτσες των γνωστών σας; Και, φυσικά, σε μια τέτοια χώρα σας κάνει τόση εντύπωση που το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα κριθεί από την απόφαση ενός δικαστή στη Λωζάννη της Ελβετίας;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment