΄Εξι μέτρα, δύο κόσμοι

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου – και φυσικά μένει κανείς άφωνος μπροστά σε αυτή την ιστορία με τον 20χρονο που ομολόγησε βιασμούς παιδιών κατά συρροή. Και μερικές φορές είναι καλύτερα να μένει άφωνος και να μην μιλάει καθόλου.

Όταν έγινε γνωστό το γεγονός, ένας βουλευτής έτυχε να βρίσκεται (στατιστικά είχε μεγάλες πιθανότητες) σε τηλεοπτικό στούντιο. Και είπε πως (αλήθεια είναι) κι άλλες φορές έχει ταχθεί υπέρ της θανατικής ποινής «για τέτοια εγκλήματα». Εντάξει, θα πείτε. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος λαϊκιστής, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που συμμερίζεται την κουλτούρα των φανατικών τύπου Μπους και λοιπών ευαγγελιστών νεορθοδόξων της Αμερικής. Κληρονομιά Φαρ Ουέστ και θρησκευτική τύφλωση ίσον κρεμάλες, αγχόνες, γκιλοτίνες, ηλεκτρικές καρέκλες και εκτελεστικά αποσπάσματα. Παντού έχουν τους οπαδούς τους, ευτυχώς ως πολιτική αντίληψη στην Ευρώπη έχει μεσολαβήσει ο Διαφωτισμός.

Μα τι θα έκανες αν ήταν ο γιος σου;, είναι η συνήθης ερώτηση. Προφανώς θα τον έπνιγα, είναι η επίσης προφανής απάντηση. Που εξηγεί κυρίως γιατί δεν πρέπει να αφήνεται η δικαιοσύνη στα χέρια των ανθρώπων που έχουν υποστεί την αδικία στην πιο ακραία της μορφή, γι’αυτό δεν πρέπει να αποδίδεται εν θερμώ. Γι’αυτό πρέπει ένας πολιτικός να ξέρει ότι μια λέξη του εκείνη την ώρα μπορεί να τον κάνει συμπαθή στους οργισμένους (η οργή είναι εύκολο πράγμα) αλλά είναι και ακραία ανευθυνότητα.

Δεν μπορώ να φανταστώ Έλληνα πολιτικό που να φρίττει μπροστά στην ιδέα μιας κοινωνίας που στήνει εκτελέσεις εξαγνισμού του κοινού αισθήματος αποτροπιασμού από το Γιώργο Παπανδρέου. Συμβαίνει όμως ο βουλευτής που πήρε θέση υπέρ της θανατικής ποινής για τον κατ’εξακολούθηση βιαστή (και νομίζω ότι το έχει κάνει και για άλλα αδικήματα που συνδέονται με τα ναρκωτικά κάτι που αρχίζει να κάνει πολύ μακρύ τον κατάλογο)…

… αυτός ο βουλευτής να είναι ο Ανδρέας Λοβέρδος, νομικός και συνταγματολόγος (δύσκολο να το πιστέψεις). Επίσης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και σκιώδης υπουργός. Θα έχουμε αύριο υπουργό κάποιον που υποστηρίζει αυτό το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρέωσε την Τουρκία να καταργήσει για να έχει απλώς το δικαίωμα να μιλάει μαζί της σήμερα στο Συμβούλιο Υπουργών;

Υπάρχουν μερικές θέσεις που δεν χωρίζουν απλώς ιδεολογίες, αντιλήψεις, πολιτικές: χωρίζουν κόσμους. Κάτι που δείχνει μεταξύ άλλων –πέρα από τις δημοσκοπήσεις- τι δρόμο έχει μπροστά του ο κ. Παπανδρέου για να παρουσιάσει στους Έλληνες πολίτες την πραγματικά δική του πρόταση. Και πόσο οδυνηρή μπορεί να είναι η διαδικασία.