Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου – και ας κάνουμε μια μικρή περιήγηση στη χθεσινή χριστουγεννιάτικη πόλη. Ας δούμε μια πιθανή διαδρομή ενός τυχαίου ανθρώπου, ενός Οδυσσέα, όχι στο Δουβλίνο αλλά στην Αθήνα, όχι στην πόλη του Τζέημς Τζόυς, αλλά στην πόλη του Προκόπη Παυλόπουλου.
Βγαίνει από το σπίτι του το πρωί στο Περιστέρι. Μια παρέα παιδιών που συζητούν τι κάνει ένας φίλος τους. Τη νύχτα καθόντουσαν στο παγκάκι. Είδε το χέρι του ματωμένο, τον πήγαν στο νοσοκομείο. Σφαίρα. Σε αυτή την πόλη τελευταία οι σφαίρες συναντάνε με απροσδόκητη συχνότητα νέα παιδιά. Αεροβόλο ή πυροβόλο; Πιστόλι ή περίστροφο; 22άρι, 32άρι, 38άρι ή 45άρι; Πολλή συζήτηση για όπλα στις κουβέντες της νεολαίας αυτές τις μέρες.
Περιστέρι-Κέντρο. Μια ώρα στο νερό. Η κάθε μπόρα κάνει την Αθήνα Λιμνούπολη και τα αυτοκίνητα βάρκες. Ευτυχώς η εικόνα είναι ειδυλλιακή. Οι λαμαρίνες των ακινητοποιημένων Μπεμβέ και Μερσεντέ γυαλίζουν σαν χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Είναι η μόνη.
Κέντρο – Βουλή. Δέκα το πρωί. Συνεδριάζει η κυβερνητική επιτροπή. Η συνεδρίαση είναι κρίσιμη. Βλέπουν τηλεόραση, ακούν ραδιόφωνο. Ενημερώνονται, δηλαδή. Κάτι έχει συμβεί στο Περιστέρι. Ο αρμόδιος υπουργός παρακολουθεί –κυριολεκτικά- τις εξελίξεις. Στην οθόνη.
Μεσημέρι, συλλαλητήριο. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Κόκκινες γιορτινές μπογιές στα ΜΑΤ και, λόγω των ημερών, τσουρέκι αναλυμένο στα συστατικά του: αυγά και αλεύρι. Η επόμενη σκηνή σε copy-paste από τις περασμένες δύο εβδομάδες – δακρυγόνα, πολλά δακρυγόνα, δακρυγόνα για όλους, άφθονα, χωρίς τσιγκουνιές, μια πόλη να γελάς μαζί της, να γελάς μέχρι δακρύων.
Και η απόλυτη εικόνα, αυτή που συνόψισε ό,τι συμβαίνει 15 μέρες σήμερα, στην Ελλάδα: τρεις διμοιρίες ΜΑΤ, αντί για πακέτα στη βάση του, να φυλάνε το καινούργιο χριστουγεννιάτικο δέντρο της Αθήνας.
Ο Οδυσσέας θα μπορούσε να γυρίσει κατά τη μία στο Περιστέρι – άλλωστε τι να κάνει στο κέντρο, δεν υπάρχει πια κέντρο στην Αθήνα. Και θα έβλεπε κάτι περίεργους ένστολους τύπους να στολίζουν με κόκκινη ριγέ κορδέλα τον πεζόδρομο από όπου είχε ξεκινήσει το πρωί, το σημείο όπου είχε ακούσει πως κάτι έγινε το προηγούμενο βράδυ. Κόκκινη κορδέλλα για να μην περάσει κανείς. Ο σουρεαλισμός στην πράξη.
Αν ετοιμάζεστε να πείτε ειρωνικά «ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα», κάνετε λάθος. Αυτό ήταν το σύνθημα του υπουργού Τουρισμού Αβραμόπουλου. Ο υπουργός Τουρισμού Σπηλιωτόπουλος με διορατικότητα προσάρμοσε τη διαφημιστική εκστρατεία της χώρας στις νέες συνθήκες. Τώρα το σύνθημά μας, για τη διάδοση του οποίου πληρώνουμε ευρώ εκατομμύρια, είναι «Ελλάδα, η πραγματική εμπειρία».
Friday, December 19, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Τα κείμενα σας έχουν τη δύναμη ενός ποιήματος.
Σας ευχαριστώ, που γράφετε!
Την καλησπέρα μου, κ.Καρζή
Πολυ ευστοχο το κειμενο της Παρασκευης και γλαφυρο.Καταφερνετε να περασετε την αληθινη εικονα της σημερινης καταστασης με οση μιζερια,πικρα και απαισιοδοξια μας προκαλει βεβαια και με ενα ερωτημα να γεννιεται...και την επομενη μερα...τι????
Post a Comment