Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου – και είχε πραγματικά αποκλίνουσα συμπεριφορά. Γιατί να προσπαθούμε να κρυφτούμε όταν η αλήθεια αποκαλύφθηκε όλη στο απολογητικό υπόμνημα; Ο Αλέξης είχε έντονα αποκλίνουσα συμπεριφορά, σχεδόν αντικοινωνική. Τα γεγονότα το αποδεικνύουν.
Πρώτα από όλα ήταν ένας ακκιζόμενος νάρκισσος. Του άρεσε η δημοσιότητα με οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Με το που εμφανιζόταν μια κάμερα ή ένα περίστροφο πήγαινε και στηνόταν μπροστά για να τον πετύχει. Ήθελε να τραβάει την προσοχή, και ας ήταν για να συγκεντρώσει επάνω του το στίγμα της κοινωνικής απαξίας.
Είχαμε επανειλημμένα περιστατικά. Στο γήπεδο δεν φερόταν σαν καθωσπρέπει φίλαθλος, όπως κάνουν οι διακεκριμένοι δικηγόροι ή οι γνωστότεροι αθλητικοί παράγοντες. Αντιθέτως προς το παράδειγμά τους, κατέβαινε από τα επίσημα, έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο και έπαιρνε στο κατόπι τους διαιτητές, κυνηγούσε τους επόπτες, απειλούσε τους παράγοντες της αντίπαλης ομάδας. Απαίσιος τραμπούκος, απεχθής χουλιγκάνος, εντελώς αποκλίνουσα γηπεδική συμπεριφορά…
Και με την κοπέλα του τα ίδια. Ξεκατινιαζόντουσαν μπροστά σε όλους τους συμμαθητές τους, μέχρι που είχαν γίνει περίγελως όλου του σχολείου. Την προβοκάριζε, την τραμπούκιζε, βιαιοπραγούσε – οι συμμαθητές τους ήταν σίγουροι ότι εάν μεγάλωναν και είχαν παιδιά, θα τσακωνόντουσαν για την επιμέλεια μπροστά σε όλη την Ελλάδα, θα ξημεροβραδιαζόντουσαν στα αστυνομικά τμήματα ανταλλάσσοντας μηνύσεις, θα γινόντουσαν ρεντίκολο των σκυλιών στα ρηάλιτυ, τις λαμπίρηδες και τις τατιάνες. Εντελώς αποκλίνουσα οικογενειακή συμπεριφορά…
Μια φορά ο μικρός αλήτης είδε κάποιον που δεν τον γούσταρε και εξεμάνη μέρα μεσημέρι, ήταν το Στάρμπακς του Ψυχικού ή η πλατεία Κολωνακίου. Ξέφυγε εντελώς. Έτσι στην ψύχρα, όπως κάνουν οι ανώριμοι μαθητές που τους αξίζει διαγωγή κοσμία και να είναι απόβλητοι της μαθητικής κοινότητας, άρχισε να τον δέρνει. Αλλά επειδή τον ήξεραν πως είναι περίεργος τύπος και έχαιρε κάποιας περίεργης ασυλίας, πάλι έμεινε ατιμώρητος. Και οι συμμαθητές του εξακολούθησαν να του μιλάνε, μερικοί να τον έχουν και περί πολλού…
Ακόμη κι όταν τα έκανε λίμπα μπροστά σε όλους. Είχαν ζωντανή συζήτηση στο θέατρο του σχολείου, ίσως να ήταν και στούντιο αλλά δεν θυμάμαι καλά, και κάποιος είπε κάτι που δεν του άρεσε. Το έμαθε και πήγε έξαλλος, πήδηξε τα κάγκελα της αυλής στην κοινή θέα όλων και εισέβαλε την ώρα της παράστασης, διέλυσε τα σκηνικά, απειλούσε εκτός εαυτού θεούς και δαίμονες, μέχρι που ηρέμησε κι έφυγε και οι άλλοι είχαν μείνει αποσβολωμένοι στις καρέκλες και στους δέκτες τους. Αλλά πάλι είχε ασυλία. Γιατί ήταν ένα είδος σταρ στην αξιοθρήνητη, αλλά γκλάμορους, κατηγορία του αυτός ο άθλιος μαθητής, με την εντελώς αποκλίνουσα συμπεριφορά…
Αν κατάλαβα καλά, το μήνυμα του υπομνήματος είναι πως με τέτοια συμπεριφορά μπορεί ένας 15χρονος Αλέξης να έχει ευθύνη για ένα πιθανό κακό επίλογο στην ιστορία.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
Σε άκουγα το πρωί και ομολογώ πως είχα πάρα πολύ καιρό να ευχαριστηθώ τόσο πολύ κείμενο. Και μετά από μέρες, μπόρεσα να γελάσω με αυτό το απελευθερωτικό γέλιο που προκαλεί ο σαρκασμός που σπάει κόκκαλα και που τόσο χρειαζόμαστε.
Παίρνω την άδεια και το αναδημοσιεύω.
Ευχαριστώ
Κι εγώ το Buzzάρω...
Respect!
Εγώ, από την άλλη, θα πω ότι ακόμα και το χιούμορ που έχει σαν αναφορά τον νεκρό, έστω και θετικό, έστω και υπερ του, με ενοχλεί...
Ας αφήσουμε το μικρό και αθώο παιδί στον αιώνιο ύπνο του... ήταν απλά ένα αθώο παιδί, ούτε αγωνιστής, ούτε επαναστάτης...και γι' αυτό και ο θάνατός του τόσο τραγικά άδικος...
Ας ακολουθήσουμε το τόσο σωστό παράδειγμα των γονιών του... ας τον αφήσουμε ήσυχο...
Δεν συμφωνώ με τον φίλο "Sxoliastis". Στον κατηγορητήριο αντί απολογιτικό λόγο του φονιά -διότι φόνευσε είτε με πρόθεση είτε χωρίς- παρουσιάζεται το παιδί με τα μελανότερα χρώματα προσπαθώντας να δικαιολογήσει την πράξη του (χωρίς να το καταφέρνει γιατί ακροβατεί λογικά). Κάποιος λοιπόν θα πρέπει να προστατέψει το παιδί και την μνήμη του και να αντιτάξει τον λογο του. Μήπως παραέχουμε γίνει παθητικοί σαν κοινωνία;
Οι "καλοί" δημοσιογράφοι των "καλών" καναλιών και των "καλών" εκπομπών γιατί, και αυτοί, του έχουν δώσει του απερίγραπτου και χυδαίου αυτού τύπου βήμα κατά καιρούς (μεταξύ πολλών άλλων γελοίων); Μα είναι είδηση, απαντούν, κάθε φορά που κάτι έχει κάνει ή κάτι έχει πει ή κάποιον έχει προς υπεράσπιση ο εν λόγω. Όπως ακριβώς δικαιολογούν τη φιλοξενία ακροδεξιών στοιχείων στις εκπομπές και τα δελτία τους: μα είναι νόμιμη οργάνωση, είναι συνιστώσα της δημόσιας σφαίρας.
Για περίεργη ασυλία μιλάτε. Πρόκειται απλώς για αλληλοτροφοδοτούμενα κυκλώματα μιας σηψαιμικής κοινωνίας. Οι μεν εξασφαλίζουν την τηλεθέαση, οι δε τη δημοσιότητα και την ψήφο, οι άλλοι δουλειές και όλοι μαζί χρήματα και από κοινού διασκεδάσεις και κοσμικότητες στις πρεμιέρες.
Τις ευχές όλων μας έχετε, να τα λέτε.
Ενας διαφορετικός τίτλος για το κείμενο αυτό.
http://panaretos.blogspot.com/2008/12/blog-post_11.html
Να κάνω ένα απλό ερώτημα για την υπερασπιστική γραμμή του Ειδικού Φρουρού της νομιμότητας και της ηθικής, συναδέλφου μου
κ. Αλέξη Κούγια.
Προσάπτει στο νεκρό παιδί, το οποίο κατά το Ευαγγέλιο αλλά και την ελάχιστη ηθική,
δεδικαίωται, ότι σύχναζε σε αγώνες προκαλώντας επεισόδια. Ποιός τα λέει αυτά, ο γνωστός -
άγνωστος, μεγαλοπαράγοντας των γηπέδων, περιοδεύων Πρόεδρος ομάδων; ΑΕΚ, Πετρούπολη,
Γιάννενα, επιθέσεις σε διαιτητές, τσαμπουκάδες στην ΕΠΟ, αντεγκλήσεις με χουλιγκάνους σε
εξέδρες......
Επίσης, ο μαθητής δήθεν απεβλήθη από το σχολείο του λόγω αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Μήπως
έχει καταφέρει κανένας να μετρήσει τις φορές που έχει τιμωρηθεί από το Πειθαρχικό του
Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών ο κ. Κούγιας για παρεκκλίνουσες συμπεριφορές που ανθρώπου
νούς δε χωρα;
Αυτά, για να κοιτάμε πρώτα την καμπούρα μας.
Συναδελφικά και χωρίς καμία εμπάθεια.
όταν μάλιστα ο μαθητής αυτός υπερασπίζεται τους χειρότερους εγκληματίες του κόσμου, τους αθωώνει και τους αφήνει ατιμώρητους, είναι σχεδόν βέβαια πως όταν μεγαλώσει θα γίνει ο δικηγόρος του διαβόλου...
Άριστο!!
Εύστοχο το κείμενο :)
Πάντως, η μαγεία (και το καθήκον) της δημοκρατίας είναι ότι αφήνει τύπους σαν τον Κούγια να υπάρχουν, να μιλάνε, να δρουν...
Ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας έχει δικαίωμα στην υπεράσπιση. Έχει επίσης δικαίωμα να το κάνει με γελοίο τρόπο ή λέγοντας ψέματα. Έχει δικαίωμα να γίνει όσο μικρός και τιποτένιος θέλει. Και να κριθεί και γι αυτό στο τέλος.
Είναι ευθύνη των πολιτών (και της δικαιοσύνης ενίοτε), αξιοποιώντας την δημοκρατία επίσης, να τον κρίνουν και να τον τοποθετήσουν στη θέση που ο ίδιος επέλεξε για τον εαυτό του (και αυτός και ο υπερασπιστής του).
Ο Κούγιας είναι χρήσιμος, είναι μια ζωντανή άσκηση για τα αντανακλαστικά των πολιτών, ένα ζωντανό παράδειγμα του τι επιτρέπει η δημοκρατία.
Μια (όχι απαραίτητα ιδανική) κοινωνία σκεπτόμενων πολιτών, δεν κινδυνεύει από (και δεν ασχολείται ιδιαίτερα με) τέτοιους.
Το θέμα είναι πόσο κοντά (ή μακριά) είμαστε από μια τέτοια "όχι απαραίτητα ιδανική" κοινωνία...
YES YOU CAN
Logo της εποχής μας..και δυστυχώς τώρα τελευταία και της Ελλαδίτσας μας - για τους λάθους λόγους..
Γιατί μπορεί το κάθε όργανο της τάξης(?) να σηκώνει όπλο και να πυροβολεί στο ψαχνό την απειλή που έχει απέναντί του - ακόμα κ όταν αυτή έχει τη μοργήενός μαθητή? γιατι απλά ΜΠΟΡΕΙ
Γιατί ο κάθε κομπλεξικός ταραξίας βγαίνει ατάραχος στους δρόμους και σπάει την προσωπική περιουσία του συμπολίτη του? γιατι απλά ΜΠΟΡΕΙ
Γιατί μπορεί ο κάθε υπουργός της κυβέρνησης, της εκλεγμένης από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού κυβέρνησης, να μας παραπέμπει να ρωτήσουμε τους ταραξίες γιατί σπάνε και καίνει αντί να μας απαντήσει ο ίδιος ΓΙΑΤΙ δεν μπορεί το κράτος να καταστείλει (χωρίς πυροβολισμούς, νεκρούς από σφαίρες, ξυλοδαρμούς και άλλα τέτοια αποτελεσματικά μεν βάρβαρα δε μέσα) τις ταραχές? γιατι απλά ΜΠΟΡΕΙ
Γιατί μπορεί ο κάθε δικηγορίσκος/τηλεοπτικός μαϊντανός, που έγινε γνωστός όχι για τον δικανικό του λόγο αλλά για το ταλέντο του στο ξεκατίνιασμα στα κανάλια, στο σκαρφάλωμα μάντρας, στον ξυλοδαρμό οποιοδήποτε αντιτίθεται στις προσωπικές του απόψεις, να προσβάλει την μνήμη ενός νεκρού, να προσβάλει την νοημοσύνη μας, την ίδια την δικαιοσύνη την οποία ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ οτι πρεπει να υπηρετεί με δηλώσεις του τύπου "Από 'κει και πέρα αν έπρεπε ή όχι να πυροβολήσει ο αστυνομικός, αν θα έπρεπε να χαθεί αυτό το παιδί και ποιο αδίκημα θα αποδοθεί στον αστυνομικό, θα το κρίνει η Δικαιοσύνη"? γιατί απλά ΜΠΟΡΕΙ
και γιατί όλοι οι παραπάνω απλά ΜΠΟΡΟΥΝ?
γιατί όλοι εμείς πολύ απλά τους αφήνουμε να το κάνουν
με την ανοχή μας
με την αδιαφορία μας
με την ιδιοτελή αντιμετώπιση των καταστάσεων
"αφού το κάνει αυτός γιατί να μην το κάνω και εγώ?"
"εγώ θα αλλάξω αυτή την χώρα?"
Ο λαός αυτός ξεχνάει
Το κράτος αυτό κινείται λόγω κεκτημένης ταχύτητας
Γιατί να πρέπει να 29 μου να έχω χάσει την ελπίδα?
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος πέθανε. Κι εμείς αντί να του ευχηθούμε καλό ταξίδι και να πάρουμε υπεύθυνη στάση, τι κάνουμε; Τον κάνουμε να γυρνάει στον τάφο του, τον κάνουμε σημαία από δω κι από κει, τον κοροϊδεύουμε ότι είχε αξία ο φόνος του... Συγνώμη που το λέω αλλά ο χαμός του ήταν απλά άδικος, άσχετος με τους δήθεν αγώνες, ήταν ένας στυγνός φόνος από το προϊόν ενός σαθρού συστήματος και ενός ψυχολογικά διαταραγμένου ανθρώπου, ήταν άλλο ένα κρίμα στο λαιμό μας. Τώρα θυμηθήκαμε ότι βολευτήκαμε; Τον Καλτεζά τον ξεχάσαμε τόσα χρόνια. Τι κάναμε για να μην ξανασυμβεί; Δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ;
πολύ πολύ καλό!!! χρόνια πολλά σε όλους.
Post a Comment