Mea culpa - το τελευταίο...

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου – και κανείς ποτέ δεν χειροκροτήθηκε τόσο πολύ επειδή είπε πως έκανε λάθος.

Στην πραγματικότητα δεν έκανε κάτι ο κ. Καραμανλής, λέγοντας αυτό που όλοι περίμεναν να πει από την περίφημη συνέντευξη της Θεσσαλονίκης. Απλώς, όσο δεν το έλεγε, δεν υπήρχε κανείς τρόπος να κάνει οτιδήποτε. Οποιαδήποτε απόφαση, οποιαδήποτε κίνηση, οποιαδήποτε πράξη, δεν θα είχε την παραμικρή σημασία.

Δεν είναι απλό πράγμα. Κανείς άλλος πρωθυπουργός δεν έχει πει ότι ένα σκάνδαλο εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια του και ότι ο ίδιος έχει ευθύνη που δεν το αντιλήφθηκε. Κανείς άλλος πρωθυπουργός δεν έχει αναδεχθεί τόσο πολιτικό βάρος. Και, μάλιστα, την ώρα που στις σφυγμομετρήσεις ο ίδιος εμφανίζεται ως το μόνο, ύστατο και όχι άφθαρτο ανάχωμα μιας παράταξης στα όρια της πολιτικής και δημοσκοπικής κατάρρευσης. Ο κ. Καραμανλής αποφάσισε πως αυτό το ανάχωμα, το προσωπικό του κύρος, και επομένως η προσωπική του πολιτική τύχη, θα διακυβευθεί αναλαμβάνοντας να συγκρατήσει ολόκληρο το ποτάμι της κοινωνικής οργής για όσα συνέβησαν στο Βατοπέδι.

Δεν θα κριθεί από το Βατοπέδι. Γι’ αυτό έχει ήδη κριθεί, και η κρίση είναι βαρύτατα αρνητική. Θα κριθεί από την οικονομία. Στο τέλος, στη ζυγαριά ενός πολιτικού και μιας κυβέρνησης, πριν από την κάλπη, μπαίνουν θετικά και αρνητικά. Από τη δεύτερη εκλογική του νίκη, ο κ. Καραμανλής βλέπει βαρίδια μόνο στην πλευρά της απόρριψης. Αναγνώρισε πως καλώς τοποθετήθηκαν. Δεν θα φύγουν, δεν θα ξεχαστούν. Έχουν σφραγίσει τη δεύτερη θητεία του. Μέσα από τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης θα επιχειρήσει να βάλει βάρος και στην άλλη μεριά του ζυγού. Δεν έχει απεριόριστο χρόνο, έχει μια εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, έχει μια γενιά στους δρόμους και έχει τις πιο ζοφερές προβλέψεις για τις προοπτικές της οικονομίας. Αν έπρεπε κανείς να στοιχηματίσει, θα χρειαζόταν τόλμη για να βάλει κανείς τα χρήματά του στην πιθανότητα της επιτυχίας. Αυτό που έκανε ο κ. Καραμανλής ήταν να δείξει πως τουλάχιστον μετέχει στο παίγνιο.

Μένει να δούμε εάν ένας πρωθυπουργός μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο mea culpa. Το σίγουρο είναι πως δεν μπορεί να αντέξει δύο mea culpa. Επομένως, δεν υπάρχει τρίτη ευκαιρία. Και ο κ. Καραμανλής αναγνώρισε πως βρίσκεται ήδη στη φάση της δεύτερης – και τελευταίας…