Βατοπέδι Holding Co.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου – και το σφάλλειν ανθρώπινον. Δεν πρόκειται για Vatopedi Real Estate, όπως κακώς κάκιστα είχαμε υπονοήσει τις προηγούμενες ημέρες. Πρόκειται για απαράδεκτη υποτίμηση των δραστηριοτήτων, της σημασίας και, κυρίως, του κύκλου εργασιών της Μονής. Δεν υπάρχει πια καμμία αμφιβολία πως είναι Vatopedi Holding Company. Και αν συνεχιστεί η πτώση των γιγάντων στην Ουώλ Στρητ, το βλέπω σύντομα στο Dow Jones.

Γιατί δηλαδή; Τι λιγότερο έχει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Βατοπεδίου, ο Εφραίμ, και ο Chief Operating Officer, ο Αρσένιος, από εκείνους τους κυνικούς τύπους της General Motors, της Chrysler και της Ford που πήγαν στο Κογκρέσσο με τα ιδιωτικά τους αεροπλάνα για να ζητήσουν μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια των φορολογουμένων επειδή φαλίρανε τις εταιρείες τους; Στην Αμερική τους λένε CEO, στη Γαλλία τους λένε PDG, ε, στο Όρος τους αποκαλούν ηγουμένους. Θέμα ορολογίας είναι…

Επίσης ο κ. γενικός Εφραίμ είναι σαφώς πιο έξυπνος από τους κουστουμαρισμένους της βιομηχανίας. Πρώτα από όλα, κυκλοφορούσε με ελικόπτερο και όχι με τζετ – που είναι οικονομικότερο και πιο ευέλικτο. Επιπλέον, το Πάσχα στην Κοζάνη πήγε με ένα ταπεινό τζιπ Hummer και όχι με κούρσα ή λιμουζίνα, για να δείξει πόσο κοντά βρίσκεται στις αγωνίες του αγροτικού λαού. Και στη Βουλή πήγε με ένα θλιβερό, μαύρο και ενδεχομένως άραχλο Skoda Octavia. Αυτό στη χριστιανική θεολογία αποκαλείται «άκρα ταπείνωση» και είναι ευθέως συγκρίσιμο με εκείνο που υπέστη ο Υιός του Θεού αποδεχόμενος τη σταύρωση.

Τι έλειπε από όλο αυτό το σκηνικό; Ο Τάσσος. Είναι πρώην πρόεδρος και βαριά άρρωστος, αλλά το παρελθόν δεν αλλάζει. Στην Κύπρο, άμα ακούς για λεφτά που πηγαινοέρχονται στο εξωτερικό και γλιστράνε μόλις πας να τα εντοπίσεις, μην ψάχνεις σε ποιο δικηγορικό γραφείο έχει συσταθεί η εταιρεία. Είναι σα να ρωτάς στην Αθήνα ποιος συμβολαιογράφος έκανε τα συμβόλαια…

Μια σύμπτωση: την ίδια ώρα που ο διαχειριστής των Βατοπεδινών με το ωραίο όνομα Άθως αποκάλυπτε πως το γραφείο Παπαδόπουλου στη Λευκωσία είχε στήσει, εννοείται συστήσει, τις εταιρείες των μοναχών (η έννοια εταιρεία είναι ετυμολογικά ασυμβίβαστη με την έννοια του μοναχισμού αλλά αυτά τα έχουν λύσει από καιρό στο Περιβόλι της Παναγίας, που είναι πραγματικό «περιβόλι» αλλά πολύ λίγο της Παναγίας…),

Την ίδια ώρα, λοιπόν, ο Τάσσος Παπαδόπουλος δια των αντιπροσώπων του συμβιβαζόταν με τους Financial Times σε μια δικαστική εκκρεμότητα που κρατούσε έξι χρόνια. Τι είχαν γράψει; Ότι εταιρείες συσταθείσες στην Κύπρο, μαντέψτε από ποιο γραφείο, διοχέτευαν κατά παράβαση του διεθνούς εμπάργκο τα χρήματα του Μιλόσεβιτς. Άλλος θεοσεβούμενος αυτός, που ήθελε να μας βάλει να κάνουμε πόλεμο, επειδή κι εμείς Ορθόδοξοι είμαστε. Ναι, αλλά όλος αυτός ο εσμός –ρασοφόρων και κουστουμάτων, αλλά πάντοτε κατανυκτικώς προσευχομένων- είναι Ορθόδοξος μόνον με το αζημίωτο…