Υπουργική αλληλεγγύη

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου – και λένε πως κάποτε στην αγγλική Βουλή των Κοινοτήτων συνέβη ένα ωραίο περιστατικό. Νεαρός βουλευτής των Συντηρητικών κατεβαίνει από τα back benches, τα ορεινά καθίσματα των λιγότερο προβεβλημένων απλών βουλευτών και βλέπει άδεια τη θέση δίπλα στον Ουίστον Τσώρτσιλ. Είναι πια σε μεγάλη ηλικία, στα εννιά χρόνια που παρέμεινε βουλευτής μετά το τέλος της δεύτερης πρωθυπουργίας του. Ο συνάδελφός του κάθεται δίπλα του και του λέει, δείχνοντας απέναντι, στα έδρανα που κάθονταν οι βουλευτές των Εργατικών: «πρόεδρε, είμαι έτοιμος να συγκρουστώ με τους εχθρούς». Ο Τσώρτσιλ ίσα που γυρίζει και του απαντά: «νεαρέ μου, απέναντι βρίσκονται οι αντίπαλοι. Οι εχθροί είναι δίπλα».

Εάν δεν είχε συμβεί στο Λονδίνο, θα μπορούσε να είναι μια ωραία, διδακτική ιστορία από τις συνεδρίες της εξεταστικής επιτροπής για το Βατοπέδι, όπου προσέρχονται ο ένας μετά τον άλλο οι υπουργοί –νυν και πρώην- και υποδεικνύουν ο ένας τον άλλο, με ένα και μοναδικό σκοπό. Να απεκδυθούν οι ίδιοι πάσης ευθύνης και να τις ρίξουν όλες – στον προηγούμενο ή στον επόμενο αδιάφορο, τι συνέπειες θα έχει αυτό για την κυβέρνησή τους ακόμη πιο αδιάφορο.

Εκ των πραγμάτων, πάντως, καταρρέει μια κατηγορία – αυτή του κεντρικού συντονισμού. Δεν ξέρει κανείς για την ώρα εάν υπήρχε στην εξέλιξη του σκανδάλου, πάντως τώρα στην Εξεταστική, μόνο για κεντρικό συντονισμό των καταθέσεων των στελεχών της δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει την κυβέρνηση.

Και, τέλος πάντων, από μια άποψη η διάλυση του υπουργικού ιστού γύρω από το Βατοπέδι έχει μια θετική όψη, ότι εκ των πραγμάτων διευκολύνει την αποκάλυψη της αλήθειας, αυτής που ζητούν οι πολίτες με τόση ένταση όση φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Αλλά ας πάρουμε το καλό σενάριο για την κυβέρνηση, το καλύτερο δυνατό. Η εξεταστική τελειώνει με χωριστά πορίσματα. Δεν έρχεται στο φως κάτι συγκλονιστικό εις βάρος κανενός στελέχους. Και ο θόρυβος σταδιακά κοπάζει, άλλα θέματα επικρατούν στην επικαιρότητα, οι υπουργοί και οι βουλευτές παύουν να τυφλώνονται από τους προβολείς μιας άχαρης και δυσάρεστης επικαιρότητας. Το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι που περνούν και αποκαλύπτουν τις μεταξύ τους σχέσεις με τον τρόπο που αυτό συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες θα κληθούν, σε αυτό το καλό σενάριο, να στηρίξουν όλοι μαζί μια κυβέρνηση και μάλιστα μια κυβέρνηση των 151 βουλευτών, που έχει ανάγκη την ψήφο του πλέον άσημου βουλευτή όσο κι εκείνη του πιο δυσαρεστημένου πρώην υπουργού όσο κι εκείνη του Πρωθυπουργού της.

Ακόμη και στην καλύτερη, δηλαδή, των περιπτώσεων τα όσα συνέβησαν στην Εξεταστική συνιστούν, πέρα και ανεξάρτητα από την ίδια την υπόθεση του Βατοπεδίου, βαρύτατο άχθος και σοβαρό πρόβλημα κυβερνησιμότητας. Κι αυτό δεν αλλάζει ό,τι κι αν καταθέσουν όσο πειστικά κι αν το καταθέσουν από εδώ και πέρα ο κ. Μπασιάκος, ο κ. Μπέζας, ή ο κ. Ρουσσόπουλος.