Μακάριοι...

Τρίτη 25 Νοεμβρίου – και η μαύρη λιμουζίνα σταμάει μπροστά από το επιβλητικό κτίριο, με τις δωρικές κολώνες, που στεγάζει την εξεταστική επιτροπή. Ο οδηγός ανοίγει την πόρτα και από το πίσω κάθισμα βγαίνουν οι δύο πρωταγωνιστές. Αυστηρά μαυροντυμένοι. Το μαύρο είναι το χρώμα που θα κυριαρχεί στο πλάνο, με ένα σύντομο γκρο στον γκρίζο ουρανό. Περπατούν γρήγορα, νευρικά στο διάδρομο. Γύρω τους μαζεύονται δημοσιογράφοι, κάμερες, φώτα, μικρόφωνα. Εκείνοι περπατούν χωρίς να στρέφουν το βλέμμα. Μόνο κάποια στιγμή πετάνε δυο ειρωνικά λόγια στους αλαφιασμένους δημοσιογράφους, μαζί με ένα σπασμένο υπεροπτικό χαμόγελο. Ο όγκος των μπράβων εμποδίζει τον Τύπο να πλησιάσει. Ενοχλητικοί άλλωστε… Και συνεχίζουν προς τη βαριά πόρτα της επιτροπής. Μπαίνουν, πετάνε ένα χαρτί. Αρνούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις. Οι δικηγόροι τους, μια μικρή κουστωδία από νομικούς παραστάτες, είναι παρόντες για να υπερασπίσουν το δικαίωμα των πελατών τους να τηρήσουν αυτή τη στάση, ως νόμος προβλέπει. Εξαιρετικοί δικηγόροι. Εξαιρετικοί πελάτες. Εξαιρετικά πλάνα.

Θα μπορούσε να το έχει γράψει ο Μάριο Πούζο. Θα μπορούσε σχεδόν να δει κανείς το Ρόμπερτ Ντυβάλ και τον Αλ Πατσίνο στα πρόσωπα των δικηγόρων, ο Μάρλον Μπράντο έχει παχύνει αρκετά ώστε να φοράει ρούχα φαρδιά σαν ράσα. Αλλά δεν ήταν ταινία. Παίχτηκε σε ντοκυμανταίρ στην ελληνική Βουλή. «Ο ανάδοχος». Από τις μπλακ λίμο κατέβηκαν ευσεβείς, ταπεινοί και ακτήμονες ο μοναχός Αρσένιος και ο ηγούμενός του, ο Εφραίμ. Άνθρωποι αφιερωμένοι στην υπηρεσία του Κυρίου.

Με 50 εκατομμύρια καταθέσεις, με εταιρεία (όχι οφσόρ, κανονική, όπως διευκρίνισε ο κ. Αρσένιος) στην Κύπρο. Με συμβόλαια επί συμβολαίων και ανταλλαγές επί ανταλλαγών. Αυτοί που λένε πως μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.

Και είπαν ένα περιφρονητικό «όχι», επικαλούμενοι το γράμμα του νόμου, τον εξωτερικό τύπο της απονομής του δικαίου. Αυτοί που λένε πως μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται.

Αλαζόνες και περιπαικτικοί. Αυτοί που λένε μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς. Να προκαλούν συγκρούσεις και οργή, αυτοί που λένε μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί θεού κληθήσονται. Να αρνούνται να απαντήσουν στην έρευνα για την απονομή δικαιοσύνης, αυτοί που λένε πως είναι μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών.

Ίσως είχαν τους λόγους τους. Έξυπνοι άνθρωποι, ασφαλώς θα είχαν τους λόγους τους. Αλλά και ο τελευταίος των πολιτών, ο τελευταίος των πιστών, που περίμενε άκρα ταπείνωση και άκρα ειλικρίνεια, ξέρει πια πως εκείνοι που μετέτρεψαν τα αρχονταρίκια σε οίκους ευωχίας, τα κελλιά σε VIP σουίτες για το διεθνές τζετ σετ της ευσέβειας, αυτοί που εγκατέστησαν ντήλινγκ ρουμ στον ομφαλό της ακτημοσύνης, αυτοί που κυκλοφορούσαν με ελικόπτερα και Hummer στο άσυλο της φυσικής ηρεμίας, αυτοί σίγουρα δεν είναι μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον θεόν όψονται.

Από μια άποψη, η εξεταστική για τη περίπτωση Εφραίμ και Αρσένιου έκανε πολύ καλά τη δουλειά της και αποκάλυψε πλήρως την αλήθεια.