Στο όριο

Τρίτη 11 Νοεμβρίου – και με το Βατοπέδι η κυβέρνηση βρέθηκε σε ένα πολιτικό όριο. Με τις τελευταίες μετρήσεις είναι φανερό ότι μόλις αντέχει σε ένα δημοσκοπικό όριο. Τώρα, με τη διαγραφή Τατούλη και την πλειοψηφία των 151 κινείται στο κοινοβουλευτικό όριο. Απομένει μόνον το εκλογικό όριο…

Η κυβέρνηση υποστηρίζει –και όχι άδικα- ότι θα κριθεί από τον απολογισμό της. Από τη δυνατότητά της, κυρίως, να διαχειριστεί την οικονομική κρίση που έχουμε δει μόνο τη σκιά της και έχουμε τρομάξει τόσο – και τώρα έρχεται και το σώμα της. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ότι η διαχείριση μιας τέτοιας κρίσης απαιτεί απαντήσεις σε σκληρά διλήμματα, αποφάσεις με βάρος και κόστος. Και η κυβέρνηση αυτή πια θα πρέπει να παίρνει τέτοιες αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψη όχι τη γενική πολιτική συμφωνία ή αντίθεση μιας εσωτερικής τάσης, αλλά τις πιθανές αντιρρήσεις ενός εκάστου των βουλευτών της ή τις πιθανές αντιρρήσεις ενός εκάστου των ισχυρών που (ενδεχομένως) θα μπορούσε να επηρεάσει καθοριστικά κάποιον από τους βουλευτές της.

Επιπλέον, η υπόθεση Τατούλη έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από ενδείξεις για απώλεια του πολιτικού αισθητηρίου, που ήταν επί χρόνια το ισχυρό πλεονέκτημα του κ. Καραμανλή. Πέρα από το προφανές –και τόσο καίριο- παράδειγμα της συνέντευξης της Θεσσαλονίκης, στα μέσα του καλοκαιριού ο κ. Τατούλης είχε δώσει μια συνέντευξη όπου περίπου παρομοίαζε τον κ. Καραμανλή με «κοτζάμπαση» για να προσθέσει ότι πέρασε ο καιρός που οι χωρικοί μαζεύονταν όταν ο αφέντης έπαιζε νευρικά τα δάχτυλα στο τραπέζι. Ήταν μια πρεμιέρα. Τότε στο Μέγαρο Μαξίμου έκαναν την εκτίμηση ότι θα μπορούσαν να αντέξουν τη σειρά των επιθέσεων που ήταν φανερό πως ερχόταν, ότι ο κ. Τατούλης θα φθειρόταν από αυτές, ότι οι ψηφοφόροι του θα του έστρεφαν τα νώτα, ότι δεν θα τολμούσε ποτέ να χτυπήσει τον ίδιο τον αρχηγό. Όλες οι εκτιμήσεις, μία προς μία, αποδείχτηκαν λανθασμένες.

Η κυβέρνηση θα κληθεί, λοιπόν, να κάνει με 151, με βαριές δημοσκοπήσεις στην πλάτη της, με ένα μεγάλο σκάνδαλο υπό διερεύνηση να την κατατρύχει, με κεντρικά στελέχη της πολιτικά αδρανοποιημένα… Να κάνει τώρα ό,τι δεν έκανε με 152, με νωπή λαϊκή εντολή, σε απείρως ευνοϊκότερο διεθνές περιβάλλον, με τον αντίπαλό της σε ημιδιάλυση και με όλα τα στελέχη ετοιμοπόλεμα στο πλευρό του κ. Καραμανλή.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι μια κυβέρνηση των 152 έχει μικρότερη λαϊκή νομιμοποίηση από μια κυβέρνηση των 151. Αλλά στο σκληρό κόσμο της πολιτικής όλοι κρίνουν με βάση τις πιθανότητες. Και στο παιχνίδι των πιθανοτήτων τα περιθώρια αρχίζουν να στενεύουν απελπιστικά.