Wednesday, May 20, 2009

Τέσσερα επί τέσσερα

Τετάρτη 20 Μαΐου – και με ενθουσιασμό σας ενημερώνω ότι η χώρα βρίσκεται πια στην παγκόσμια πρωτοπορία. Εμάς κοιτάνε όλοι για να δούνε τι θα κάνουν. Δίνουμε γραμμή στην υφήλιο. Το έθνος μπορεί να είναι υπερήφανο. Η Ελλάδα δίνει γραμμή στον Ομπάμα.

Δεν είδατε πώς αντιμετωπίσαμε την οικονομική κρίση; Με ομοιοπαθητική. Δεν έχεις λεφτά; Βλέπεις στριμώγματα μπροστά σου; Μπορεί αύριο να βρεθείς άνεργος ή να χτυπάς μύγες στο ταμείο; Προπαντός μη μου στενοχωριέσαι, μη γκριζάρεις, μην πονοκεφαλιάζεις. Τι να κάνεις; Βγες για ψώνια. Τσάκισε την κάρτα. Στέγνωσε το λογαριασμό. Ξεκλείδωσε το σεντούκι με τις αποταμιεύσεις της γιαγιάς. Σπάσε τον κουμπαρά του παιδιού. Είναι ευκαιρία: να πάρεις τζιπούρα 4Χ4, να πάρεις γυαλιστερή λιμουζίνα, να κυκλοφορείς και να πουλάς πρόσωπο στην κοινωνία. Άφραγκος αλλά άνετος.

Βασισμένη πάνω σε αυτή την επικούρεια προσέγγιση της κρίσης, η κυβέρνηση έδωσε κίνητρα για να αγοράσουμε κι άλλα αυτοκίνητα, γιατί δεν είχαμε αρκετά στις λεωφόρους των Εξαρχείων και τα βουλεβάρτα του Κολωνακίου. Και, ω του θαύματος. Ο Ομπάμα μας μιμείται. Θα διαβάσετε σήμερα ότι ανακοίνωσε κίνητρα για την απόσυρση 177 εκατομμυρίων (ναι, καλά ακούσατε 177 εκατομμυρίων) Ι.Χ. και την αντικατάστασή τους με αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας, που θα μειώσουν συνολικά κατά το ένα τρίτο τους ρύπους που εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη.

Και τι θα γίνουν τα αυτοκίνητα που έχουν συσσωρεύσει απούλητα οι μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες που καταρρέουν; Θα τους ξεμείνουν στις αποθήκες; Θα τα κάνουν σκραπ πολυτελείας; Όχι. Θα βρεθεί αγοραστής – για να μην πω τίποτα χειρότερο. Δεν θα βρεθεί. Βρέθηκε. Θα τα δείτε να κυκλοφορούν, απαστράπτοντα και ρυπογόνα στους δρόμους μας. Αυτή είναι μια μικρή διαφορά των κινήτρων που δίνει ο Ομπάμα, από τα κίνητρα που με μεγάλη αποτελεσματικότητα έδωσε η κυβέρνηση. Εκεί θα ρυπαίνουν λιγότερο. Εδώ η σαβούρα τους θα είναι στάτους σύμπολ του κατόχου και καπνός στο πρόσωπο των υπολοίπων.

Πάντως, το μέτρο στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Διαβάζω στις πρώτες στατιστικές ότι ξεπούλησαν οι αντιπροσωπείες κι έκαναν χρυσές δουλειές οι μαντράδες πολυτελών μεταχειρισμένων. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κυρίως στα αυτοκίνητα που κοστίζουν πάνω από 20.000 ευρώ. Ταυτόχρονα, ε, δεν είναι περίεργο, μειώθηκαν οι αποταμιεύσεις. Το αμάξι μας μαρσάρει υπέροχα. Η χώρα πάλι, χτυπάει πυράκια…

2 comments:

Α. Παπαγιάννης said...

Κατευθείαν στο στόχο, όπως συνήθως! Κάποτε η λέξη "οικονομία" ήταν (και) συνώνυμη της αποταμίευσης και της λογικής διαχείρισης του οίκου μας (όπως το λέει η λέξη). Τώρα κατάντησε να δηλώνει μόνο την επιστήμη που θα μας λέει αύριο γιατί δεν τα πήγαμε καλά σήμερα με τις συμβουλές που μας έδωσε χθες. Με τις υγείες μας!

Demelene said...

Κ. Καρζή,
ενα ακομα εξαιρετικο κείμενο.
Την κατάσταση που περιγράφεται την ζω στον στενό μου οικογενειακό κύκλο από το 2004. Αρκεί να φαινεται οτι κάνουμε μεγαλο ζωή, και οκ κάποιος καραγκιόζης θα βρεθεί να πληρώνει τα σπασμένα στα επόμενα χρόνια.

Γιατι στην Ελλάδα κάνουμε μονο αυτό, από τους πολιτικούς μέχρι τους πολίτες. Οι συντρηπτική πλειοψηφία τους, με πλήρη γνώση ή καλα αφελή άγνοια, επιλέγει το βολικό λάθος, και φυσικά απαιτεί κάποιον βλάκα να πληρώνει τα σπασμένα μετά από κάτι χρόνια υπό το σκεπτικό της ανθρωπιάς και της βοηθειας του συνανθρώπου.

Θέλετε παραδείγματα? Οικονομία, Κάπνισμα, Πιστωτικές κάρτες, Τρόπος οδήγησης, οικογενειακος θεσμός.

Αίσχος, δεν μπορώ να πω κάτι άλλο, και προσωπικά αρνουμαι να παίξω το ρόλο του καραγκιόζη έστω και αν αυτό μου στοιχίζει το στίγμα του κοινωνικου απάνθρωπου γαιδουριου.

Τεράσια διαφορά να βοηθάς κάποιον που έχει ανάγκη γιατι η ζωή τα έφερε κάπως από τον να βοηθάς κάποιον που δημιουργεί τεχνιτές ανάγκες βοήθειας.