Η κρίση, ο Τρισέ και πότε θα γίνουν εκλογές

Παρασκευή 8 Μαΐου – και ψηφίζει ο Τρισέ στην Ελλάδα; Όχι βέβαια. Μπορεί, όμως, να ψηφίζει για το πότε θα γίνουν εκλογές στη χώρα μας. Μπορεί χτες να ψήφισε ήδη.

Ο κ. Τρισέ έρριξε τα επιτόκια του ευρώ στο χαμηλότερο σημείο της ιστορίας – και δεν απέκλεισε να τα μειώσει κι άλλο. Παράλληλα, όμως, στη συνήθη συνέντευξή του στη Φραγκφούρτη, έκανε κάτι ακόμη: πρόβλεψε ότι η κρίση θα αρχίσει να υποχωρεί από τα τέλη του χρόνου. Μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι ήταν οι πιο επιφυλακτικοί για το χρονικό βάθος της κρίσης. Η Κομισιόν, αλλά και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έβλεπαν παράταση της ύφεσης μέχρι τα τέλη του 2010 και αντιστροφή της τάσης μόνον μετά το 2011.

Εδώ και ένα μήνα, ο Ομπάμα άρχισε μια συστηματική εκστρατεία αισιοδοξίας. Διαβεβαίωνε πως τα μέτρα που πήρε δουλεύουν, πως η παγκόσμια οικονομία θα ξαναπάρει μπροστά νωρίτερα από όσο πιστεύουμε, πως εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια εξόδου από το τούνελ της παγκόσμιας κρίσης. Τώρα, ο κ. Τρισέ συμμερίζεται, για πρώτη φορά, την εκτίμηση ότι οι ακτίνες ελπίδας για τη διεθνή και την ευρωπαϊκή οικονομία θα κάνουν την εμφάνισή τους μέσα στο τρέχον έτος.

Για την Ελλάδα, η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα σημαντική. Πρώτα από όλα σε πρακτικό επίπεδο, γιατί η διατήρηση των χρηματαγορών στον πάγο όπου βρίσκονται εδώ και ένα χρόνο, θα ήταν πραγματικός βρόχος για μια οικονομία που δανείζεται για να ζει – και ζει για να δανείζεται, αλλά αυτό είναι μια άλλη, παράλληλη, ιστορία…

Το πιο ενδιαφέρον είναι η πιθανή επίδραση αυτών των εξελίξεων στους πολιτικούς σχεδιασμούς. Η κυβέρνηση, δηλαδή, είναι πολύ πιθανό τώρα να δελεαστεί για μια νέα εκλογική στρατηγική. Να επιχειρήσει, δηλαδή, να μεταθέσει για όσο αργότερα μπορεί τις εθνικές κάλπες, προφανώς μέσα στο 2010, ώστε να προλάβει τον πρώτο κύκλο της διεθνούς ανάκαμψης και να φτάσει εκεί με επιχείρημα πως η χώρα πέρασε χωρίς ιδιαίτερους κλυδωνισμούς την κρίση.

Το σενάριο δεν είναι απλό στην εφαρμογή του. Αν οι κάλπες στηθούν στα τέλη του φθινοπώρου, θα είμαστε στην κορύφωση του αντίκτυπου της κρίσης στη χώρα μας. Αν μπούμε στο 2010, το παιχνίδι θα είναι στα χέρια της αντιπολίτευσης, με την εκλογή Προέδρου – και την υποχρεωτική προσφυγή στις κάλπες, την οποία τότε η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να χρεώσει στο ΠΑΣΟΚ.

Για τον κ. Καραμανλή είναι ίσως το πιο ευνοϊκό από τα εκλογικά σενάρια. Έχει όμως δύο ορόσημα. Το ένα πολιτικό, και είναι ασφαλώς οι ευρωεκλογές: για να μπορέσει να το συζητήσει θα πρέπει να έχει βγει χωρίς μεγάλες απώλειες από τις κάλπες της 7ης Ιουνίου. Το δεύτερο είναι οικονομικό, και αφορά τη σύνταξη ενός προϋπολογισμού – όχι αναγκαστικά πραγματικού, άλλωστε δεν έχει εκτελέσει και κανέναν από τους πέντε που ψήφισε έως τώρα, αλλά πάντως που να αντέχει στη δοκιμασία της παρουσίασής του στο εσωτερικό και κυρίως στην Κομισιόν.

Και υπάρχει πάντοτε, με τους 151, ένας απρόβλεπτος παράγοντας. Ας πούμε, ένας ακόμη Παυλίδης μέσα στους τόσους που γεννά η κυβέρνησή του.