Τρίτη 10 Ιουλίου – και χτες το βράδυ ο Νικολά Σαρκοζί, ένας δεξιός, πήγε στο συμβούλιο του Eurogroup, στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών των χωρών που έχουν για νόμισμα το ευρώ, και συγκρούστηκε με την «Ευρώπη των τραπεζιτών». Τους είπε πως ανάμεσα στην τήρηση των προεκλογικών του υποσχέσεων και των υποσχέσεων που έχει δώσει η Γαλλία προς την Ευρώπη προτιμάει να είναι συνεπής προς τους ψηφοφόρους του. Τους είπε επίσης πως ανάμεσα στη δημοσιονομική αυστηρότητα και την ανάγκη να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, προτιμάει μια κλασσική κεϋνσιανή συνταγή τροφοδότησης της οικονομίας με χρήμα, παρά το φόβο του πληθωρισμού.
Πρόκειται για θρίαμβο της συνέπειας; Πρόκειται για μια κεντροδεξιά νεκρανάσταση της αριστερής κοινωνικής ευαισθησίας; Ας μην είμαστε τόσο αισιόδοξοι. Είναι μάλλον μια πιο προσγειωμένη, πιο ταπεινή και πιο υστερόβουλη επιλογή. Ο κ. Σαρκοζί τους είπε περίπου πως η Γαλλία, η μήτρα της ενιαίας Ευρώπης, αποφάσισε να επιστρέψει στον πιο παραδοσιακό εθνικισμό στην οικονομική της πολιτική. «Πρώτα οι Γάλλοι», λέει ο Σαρκοζί – και εννοεί αυτοί με ψήφισαν, αυτοί θα με ξαναψηφίσουν και η εποχή των ευρω-οραμάτων έχει παρέλθει. Οι Άγγλοι Συντηρητικοί έχουν σύνθημα «Britain first». Η αμφισβήτηση της Ευρώπης του σκληρού μονεταρισμού και του Συμφώνου Σταθερότητας δεν γίνεται με όρους πανευρωπαϊκής κοινωνικής αλληλεγγύης, αλλά με όρους επιστροφής (ή ακριβέστερα «υπαναχώρησης») στις εθνικές προτεραιότητες. Είναι σύμπτωμα διάλυσης.
Δεν θα αργήσει η εποχή που θα ακούσουμε και εδώ «Πρώτα η Ελλάδα». Που θα επαναληφθεί η υπόσχεση ότι στην Ευρώπη θα δοθούν μάχες υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Ασφαλώς και χρειάζεται – αν και δεν είναι τόσο εύκολο όσο να λέγεται, καθώς απέδειξε η πρόσφατη εμπειρία. Αλλά υποστηρίζω πως η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα πολύ περισσότερο μια μάχη υπέρ των ευρωπαϊκών, παρά των εθνικών της, συμφερόντων.
Και ακόμη περισσότερο. Υποστηρίζω πως για την Ελλάδα θα ήταν αρνητική εξέλιξη μια χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας, ή ακόμη και η εξάλειψη της πρόσφατης δέσμευσης για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς έως το 2010. Για τρεις λόγους :
Πρώτον, η Ελλάδα πέρασε τη δεκαετία του 80 μια περίοδο έκρηξης των ελλειμμάτων με τη μορφή μαζικής κοινωνικής αναδιανομής. Κατέληξε σε δημοσιονομικό ναυάγιο χωρίς να αφήσει πίσω της βιώσιμη ανάπτυξη.
Δεύτερον, γιατί το φθηνότερο ευρώ θα ευνοήσει ασφαλώς τις χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία, που έχουν ισχυρή βιομηχανική βάση, και θα κάνουν τα εξαγωγικά προϊόντα τους πιο ανταγωνιστικά – ενώ το όφελος για την Ελλάδα, από τον τουρισμό κυρίως, θα είναι μάλλον περιορισμένο.
Και, τέλος, γιατί (επιτρέψτε μου τη δυσπιστία) έχω την εντύπωση πως εάν υπάρχει δυνατότητα δημοσιονομικής χαλάρωσης θα αξιοποιηθεί περισσότερο για εκλογικούς και λιγότερο για αναπτυξιακούς σκοπούς.
Για την Ελλάδα σήμερα το μείζον είναι να παραμείνει το ευρωπαϊκό πλαίσιο της αυστηρότητας. Τώρα που πήραμε απόφαση ότι πρέπει να τους τηρούμε, οι κανόνες δεν πρέπει να αλλάξουν.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Μια διευκρίνιση σχετικά με το σχόλιο σου:
οι υποσχέσεις στις οποίες αναφέρεσαι και τις οποίες ο Σαρκοζύ χρησιμοποίησε ως επιχείρημα στο Eurogroup είναι καθαρά ταξικές. Αφορούν φοροαπαλλαγές 13 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις οποίες επωφελούνται κατά κύριο λόγο τα υψηλά εισοδήματα. Αυτός είναι και ο λόγος που η χώρα δεν θα εξαλείψει το έλλειμα μέχρι το 2010.
Με αυτή την έννοια μπορούμε περισσότερο να μιλήσουμε για "οικονομική ψηφοθηρία" παρά για οικονομικό εθνικισμό. Πάραυτα έχεις δίκιο στο ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός δεν είναι οικονομικά φιλελεύθερος με την κλασική έννοια. Είναι οπορτουνιστής και λαϊκιστής στα οικονομικά όπως και στα κοινωνικά θέματα (βΛέπε μετανάστευση, δικαιοσύνη κτλ.).
Φιλικά
"Ο κ. Σαρκοζί τους είπε περίπου πως η Γαλλία, η μήτρα της ενιαίας Ευρώπης, αποφάσισε να επιστρέψει στον πιο παραδοσιακό εθνικισμό στην οικονομική της πολιτική."
γιατι ποτε εγκατελειψε η γαλλια τον χαζοεθνικισμο? οι εθνικοι πρωταθλητες και οι λοιπες παρεμβασεις ειναι κλασικο γκωλικη συνταγη.
Κατα τα αλλα συμφωνω με το πνευμα του κειμενο αλλα θεωρω οτι για την Ελλαδα το μειζον δεν ειναι να μεινει το ιδιο ή να αλλαξει το Συμφωνο. Το μειζον ειναι να σοβαρευτουμε και να καταλαβουμε οτι η δημοσιονομικη πειθαρχια πρωτα και κυρια εμας οφελει! Στην πραγματικοτητα το βραος της Ελλαδας στην ευρωζωνη ειναι μηδενικο, αν ειχαμε ελλειμμα 20% ο μονος που θα ειχε σοβαρη ζημια θα ηταν η Ελλαδα οχι η Γερμανια πχ!
αλλα τι να περιμενουμε απο τις ευθυνοφοβες κυβερνησεις μας που καθε αναγκαιο μετρο το αποδιδουν στον μπαμπουλα της ΕΕ...
Συμφωνώ για τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων Σαρκοζί - άλλωστε δεν είπε πως δεν είναι δεξιός ο άνθρωπος... Αλλά η λογική του λέει πως με τις φοροαπαλλαγές στους πλουσιότερους θα γίνουν επενδύσεις και θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Στην Ελλάδα από πέρυσι μειώθηκε η φορολογία των ΔΙΑΝΕΜΟΜΕΝΩΝ και όχι των επενδυόμενων κερδών των επιχειρήσεων. Από την άλλη, η Γαλλία αντιμετώπιζε όντως μεγάλο πρόβλημα γιατί μεγάλος αριθμός Γάλλων πλουσίων μετακινούνταν στο εξωτερικό για να γλιτώσουν φόρους.
Ως προς τους Γάλλους (s.g.) και τον εθνικισμό, όντως είναι συστατικό της συγκρότησης του κράτους τους και ο γκωλλισμός τον είχε στην καρδιά του, αλλά ο μεταπολεμικός συμβιβασμός με τη Γερμανία έδινε μια διαφορετική εκδοχή "εθνικισμού", με ευρωπαϊκή οπτική και επιθυμία ένταξης σε ένα υπερεθνικό πεδίο. Δεν είναι αυτό που λέει ο Σαρκοζί.
Post a Comment