Tuesday, March 3, 2009

Στάχτη και μπούρμπερη

Τρίτη 3 Μαρτίου - και χτες το βράδυ μερικοί μεταμφιεσμένοι στον ηλεκτρικό της Κηφισιάς έκαψαν, τηρώντας το έθιμο, τον Καρνάβαλο. Έκαψαν το κράτος-καρνάβαλο, που μήνες τώρα, ούτε έναν από αυτούς τους μασκαράδες δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει, να συλλάβει, να τιμωρήσει. Έτσι, λοιπόν, οι χαρούμενες ομάδες των καταστροφέων έκαναν λάτιν πάρτυ βάζοντας φόκο στα βαγόνια. Περάσατε καλά παιδιά; Τέλεια. Αυτό ήταν το πιο καυτό πάρτυ. Τρελά γλέντια…

Το ότι κάποιοι δυστυχείς, είτε προνομιούχοι που πηγαίνουν με τον ηλεκτρικό αντί να ταλαιπωρούνται κατεβαίνοντας την Κηφισίας με τη Μπεμβέ τους, είτε φορολογούμενοι μισθωτοί που δεν μπορούν να περιμένουν την επόμενη περαίωση για να κοροϊδεύουν τους ανόητους που πληρώνουν στην Εφορία…
… το ότι κάποιοι τέτοιοι γίγαντες του πλούτου θα βγάλουν από την τσέπη τους για το λογαριασμό του τσόγλαν-πάρτυ των μπαχαλάκηδων βορείων προαστείων, αυτό λίγη σημασία έχει. Το πραγματικά σημαντικό είναι ότι κάηκε ένα τέτοιο σύμβολο της πλουτοκρατίας, της κτηνώδους δύναμης των ισχυρών και του ανάλγητου αστυνομικού κράτους, όπως ένα βαγόνι του ηλεκτρικού.

Στάχτη και μπούρμπερη. Όπως ο βασιλιάς του Καρναβαλιού. Όμως ο συμβολισμός της παράδοσής του στην πυρά είναι ακριβώς αυτός. Ότι το γλέντι δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’αόριστον. Ότι μπαίνει ένα οριστικό τέλος στην περίοδο της κραιπάλης, της ασυδοσίας και της υπέρβασης των ορίων και των κοινωνικών συμβάσεων και επιστρέφει η ζωή στην κανονικότητά της. Στην περίπτωση των εμπρηστών της πλάκας, των αποκριάτικων αντιεξουσιαστών, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Διότι οι τύποι, όσο λίγοι κι αν είναι, που δεν είναι και τόσο λίγοι πια, όσο δευτερεύουσα κι αν είναι η δράση τους σε σύγκριση με τους πυρήνες της πραγματικής τρομοκρατίας, έχουν δύο ενδιαφέρουσες ιδιότητες. Πρώτον, έχουν καταλάβει με ποιους έχουν να κάνουν. Ότι δηλαδή μπορούν να δράσουν οπουδήποτε, οποτεδήποτε, χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο σύλληψης και κυρώσεων. Το πράγμα είναι απλό. Η αστυνομία είναι πιο καρνάβαλος από τους μασκαράδες, η αστυνομία είναι εντελώς απροετοίμαστη για μια τέτοια κατάσταση. Και η πολιτική της ηγεσία, η κυβέρνηση, δεν έχει και ιδιαίτερη διάθεση για άλλα πολιτικά μπλεξίματα, για συγκρούσεις, μετωπικές και εντάσεις που πιθανόν συνεπάγεται μια πραγματική αντιμετώπιση των γκαζάκηδων, εμπρηστών, μπαχαλάκηδων και άλλων λάιτ αντιεξουσιαστών. Όσο καίνε λίγο, άστους να καίνε. Όσο καίνε λίγο, βέβαια, και τους αφήνουν, τόσο θα θέλουν να κάψουν περισσότερο.

Δεύτερον, αυτοί, οι λάιτ είναι που διαχέουν το αίσθημα της διάλυσης στην κοινωνία. Οι μισοί τους παρακολουθούν απαθείς. Οι άλλοι μισοί τους παρακολουθούν σε αδυναμία να κάνουν οτιδήποτε – είτε για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους, είτε για να εμποδίσουν την πλήρη κατάρρευση και της πιο στοιχειώδους έννοιας δημόσιας τάξης. Πάντοτε στα Εξάρχεια, κάθε Σαββατοκύριακο στα γήπεδα, τρεις νύχτες την εβδομάδα στα ΑΤΜ και τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, τώρα και στους σταθμούς του ηλεκτρικού.
Το πρόβλημα είναι ότι όσο περισσότερο διαρκεί ο Καρνάβαλος, τόσο περισσότερο θα κρατήσει και η Σαρακοστή.

2 comments:

Alexandra Tzavella aka chicumita said...

"Το πραγματικά σημαντικό είναι ότι κάηκε ένα τέτοιο σύμβολο της πλουτοκρατίας, της κτηνώδους δύναμης των ισχυρών και του ανάλγητου αστυνομικού κράτους, όπως ένα βαγόνι του ηλεκτρικού."

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη (β)Ρώμη

Fivos Karzis said...

Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι για την υπόθεση Κούνεβα κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι μέχρι που μίλησε με ένα άρθρο του ο πρώην υπουργός Εργασίας Τάσος Γιαννίτσης. Τότε έμαθαν και οι άλλοι - και εκδηλώθηκε η ευαισθησία τους. Κιαν περιμένεις ότι καίγοντας βαγόνια θα έρθει η κοινωνική δικαιοσύνη, φέξε μου και γλίστρησα.