Τρίτη 27 Ιανουαρίου – και στην Αθήνα, πόλη αποκλεισμένη από τον υπόλοιπο κόσμο από ξηράς, μέσα στο κέντρο της, Κύπρου και Πατησίων, υπάρχει ένα μικρό, μίζερο, θλιβερό αλσύλλιο, ο Θεός να το κάνει. Εκεί συνέβησαν χθες δύο πράγματα.
Πρώτον, πολίτες και κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώθηκαν για να αποτρέψουν το κόψιμο των δέντρων, που ήταν η πρώτη φάση της κατασκευής πάρκινγκ. Θα επιστρέψουμε σε αυτό σε λίγο. Δεύτερον, οι πολίτες συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ. Έπεσαν δακρυγόνα, έπεσαν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, άναψαν κάδοι, έγιναν δηλαδή εκτεταμένα έκτροπα. Εδώ δεν υπήρχαν κουκουλοφόροι, δεν υπήρχαν αναρχικοί, δεν υπήρχαν ούτε εξημμένοι φοιτητές. Και αυτό είναι το χειρότερο, αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Ότι σε αυτή την πόλη πια, το παραμικρό, και η διαμαρτυρία για το παρκάκι είναι ο ορισμός του «παραμικρού» σε μια μητρόπολη των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων, γίνεται αφορμή για σύγκρουση με την αστυνομία, για ξέσπασμα βίας. Ανεξάρτητα από το δίκιο ή το άδικο, ανεξάρτητα από τη σημασία του θέματος, την αιτία ή την αφορμή, ζούμε πάνω σε ένα ηφαίστειο, σε ένα υπόστρωμα ρευστής και καυτής βίας, που ξεσπάει όπου βρει διέξοδο. Και καθώς αυξάνει η πίεση, η οικονομική πίεση, προς όλο και περισσότερους, όλο και θα πολλαπλασιάζονται οι ευκαιρίες για τα ξεσπάσματα. Είμαστε στα πρόθυρα της γενίκευσης της βίας και δεν φαίνεται να κάνουμε τίποτα για αυτό.
Στο παρκάκι τώρα. Σε αυτή τη χώρα πέρυσι κάηκαν δυόμισυ εκατομμύρια στρέμματα μόνο στην Πελοπόννησο. Καίγονται 750.000 στρέμματα δάσους κατά μέσο όρο κάθε χρόνο. Αλλά όχι μόνον. Χτίζονται και αυθαίρετα. Ακόμη σήμερα, κάθε μέρα. Ένας στους δέκα Έλληνες έχει στην κατοχή του αυθαίρετο, και έχει και επιβραβεύσει τις κυβερνήσεις της πυρκαγιάς και της αυθαίρετης δόμησης. Τι θα συνέβαινε στο παρκάκι της Κύπρου; Θα χτιζόταν αυθαίρετη πολυκατοικία; Όχι. Θα φτιαχνόταν τριώροφο γκαράζ. Στην Κυψέλη, όπου μπορεί κανείς να επιχειρήσει να βρει παρκάρισμα και εάν τα καταφέρει εντός διμήνου (εξαιρείται Ιούλιος-Αύγουστος) κερδίζει βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Το γκαράζ δεν θα ήταν καν εμφανές. Προβλέπεται υπόγειο και από πάνω πλατεία, με δέντρα. Ίσως όχι αιωνόβια, όπως χαρακτηρίστηκαν τα κομμένα, παρότι ο κορμός τους ήταν ισχνός, αλλά αυτό ίσως εξηγείται από τον αέρα της Κυψέλης. Και η απόφαση είχε ληφθεί με όλους τους τύπους, με συμφωνία των δύο μεγαλύτερων παρατάξεων, χωρίς να υπάρχει κάποια προσφυγή ή αντίθετη απόφαση, ας πούμε από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Απλώς οι κάτοικοι της περιοχής αποφάσισαν ότι δεν το θέλουν, θέλουν τα δεντράκια.
Πρόκειται ακριβώς για το είδος του κοινωνικού αγώνα και της λειτουργίας της τοπικής κοινωνίας που συκοφαντεί την έννοια της κοινωνικής δράσης, την ώρα ακριβώς που η χώρα την έχει περισσότερη ανάγκη. Θυμίζω δύο παρόμοιες περιπτώσεις. Μια ομάδα πολιτών αντιδρούσε στην κατασκευή του πάρκινγκ του Μεγάρου Μουσικής. Μερικές φορές, σπανίως, οι πολιτικές «πλάτες» βγαίνουν σε καλό. Το πάρκινγκ έγινε. Ο χώρος είναι και θα γίνει ασφαλώς ωραιότερος, χρηστικότερος και φιλικότερος για τους πολίτες από ό,τι ήταν προηγουμένως. Και το Μέγαρο έχει πάρκινγκ, και οι περίοικοι και οι επισκέπτες της περιοχής το πρωί έχουν πάρκινγκ και η ζωή όλων είναι καλύτερη.
Θυμίζω επίσης ότι στην Αγία Παρασκευή οι πολίτες είχαν καταφέρει να αποτρέψουν τη διέλευση αυτού του άθλιου τέρατος που λέγεται Μετρό σε πρώτη φάση γιατί θα κατέστρεφε την ωραία πλατεία τους και θα επιβάρυνε την περιοχή με πρόσθετη κίνηση. Σύσσωμος ο τοπικός παραγοντισμός είχε αντιδράσει. Αυτό θα κοστίσει στους υπόλοιπους κάπου μισό δις ευρώ, δύο χρόνια καθυστέρηση και ταλαιπωρία και εν τέλει ο σταθμός θα γίνει σε λάθος μέρος, γιατί η κυβέρνηση τότε, αντί να βάλει πάγο στους (δικούς της, παρεμπιπτόντως) τοπικούς συνδικαλιστές και δημεγέρτες, άλλαξε τη χάραξη της γραμμής, με την απλή σκέψη «ανόητοι είναι, ας ζήσουν την ανοησία τους». Επίσης, παρεμπιπτόντως, οι ίδιοι τιμήθηκαν πανηγυρικά με νέα λαϊκή ψήφο και αναβαπτίστηκαν στην εμπιστοσύνη της παράταξής τους και ης κοινωνίας τους.
Εξίσου κοντόφθαλμη είναι και η οπτική εκείνων που αντιδρούν στο γκαράζ της Κύπρου. Και μου έκανε εντύπωση που ο Φώτης Κουβέλης, άνθρωπος μετριοπαθής και συγκρατημένος, μίλησε για «οικολογικό έγκλημα». Το αντίθετο θα ήταν «λογικό έγκλημα».
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
Θεωρώ ότι το ζήτημα είναι πολύ ανώτερο των πρώην ισχνών νυν νεκρών δένδρων. Η αντίδραση δεν είναι αναίτια, είναι απελπισμένη. Οδηγείται από την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στην υλοποίηση ακόμα και τις πιο απλής υπόσχεσης από την πλευρά της πολιτείας, όπως αυτή της ανάπλασης ενός δημόσιου χώρου. Από την γενικότερη πεποίθηση πως προωθείται μόνον ό,τι υπόσχεται απτό οικονομικό όφελος.
Ομολογώ ότι δεν γνωρίζω το ιστορικό λήψης της απόφασης ή διαμαρτυρίας των πολιτών ώστε να κρίνω τη νομιμότητά των ενεργειών. Αισθάνομαι όμως ότι αυτό που ωθεί τους ίδιους τους κατοίκους να αντιστέκονται βίαια στη λύση του δικού τους προβλήματος (διαθέσιμες θέσεις στάθμευσης) δεν μπορεί παρά να είναι συσσωρευμένη αγανάκτηση και απογοήτευση.
Θα μου πείτε ότι ακόμα και οι ίδιες οι αντιδράσεις ενδέχεται να είναι πολιτικά υποκινούμενες ή να εξυπηρετούν αντικρουόμενα συμφέροντα…και η συζήτηση αυτή δεν τελειώνει ποτέ.
Αλλά ας μη χάνουμε το δάσος βλέποντας το δέντρο. Οι πολίτες που αγαπούν την πόλη τους δεν μπορεί παρά να επιδιώκουν την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και να στηρίζουν οποιαδήποτε αλλαγή προς την κατεύθυνση αυτή. Δεν φαίνεται όμως να υπάρχουν πειστικά δείγματα τέτοιας διάθεσης από την πλευρά της πολιτείας. Ποια είναι η δημιουργική αλλαγή των τελευταίων δεκαετιών; Το πάρκινγκ στο Μέγαρο Μουσικής;
Χωρίς να διαφωνώ επί της ουσίας, οι αντιδράσεις -ακόμα και αν είναι δίκαιες- θα είχαν καμφθεί αν ο Δήμαρχος και οι αρμοόδιοι προχωρούσαν σε διάλογο με τους πολίτες. Αν τους είχαν δείξει όλες τις μακέτες και την αναγκαιότητα του έργου. Μέσα από το διάλογο -που δεν έμαθα να έγινε- θα είχαν πλησιάσει και θα είχαν δει τουλάχιστον τις διαθέσεις.
Είμαστε Έλληνες σε κατάσταση νευρικής κρίσης και κινδυνεύουμε να γίνουμε πρωταγωνιστές ταινίας του Αμολδοβάρ. Και όπως λέει και ο Σούλτας σε λίγο θα βγαίνουμε στους δρόμους εμείς οι πολίτες να μαζεύουμε τα Ματ.
Βέβαια τα γεγονότα δεν ήταν καθόλου τυχαία καθώς άκουσα σήμερα από τον σταθμό σας ότι ήταν παρόντες εκεί και επιφανείς βουλευτές που είδαν με τα μάτια τους το στυγερό έγκλημα.
Τίποτα δεν αφήνουν να πάει χαμένο. Σε βάρος βέβαια της δικής μας δύσκολης καθημερινότητας.
Δεν ξέρω μόνο πότε θα γίνει εξέγερση όλων των φιλήσυχων πολιτών που μέχρι τώρα υπομένουν βουβοί...
πολύ ωραίο το άρθρο...
Με τίτλο "Η Ψεύτικη Ευαισθησία" ορισμένων, που έχουν ως σκοπό να διαστρεβλώνουν, να τρομοκρατούν και να παραπληροφορούν τον κόσμο, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα κάποιων...
Κύριε Καρζή σας διαβάζω χρόνια, αλλά δε νομίζω ότι τα πράγματα έχουν έτσι εν προκειμένω: αν ο Κακλαμάνης είχε δίκιο τότε προς τί η "νυκτερινή" εκστρατεία ξεριζώματος? Κρατάω κάτι που διάβασα εδώ (http://krotkaya.wordpress.com/
2009/01/27/parko-kypseli/) :
“Εκεί (δλδ στο πάρκο) θέλει να χτίσει υπόγειο πάρκινγκ και δήθεν από πάνω θα βάλει δέντρα. Βρείτε εσείς ένα υπόγειο πάρκινγκ που να έχει κάτι περισσότερο από γρασίδια και θάμνους και δείξτε το μας. Προφανώς και δεν υπάρχει τέτοιο πάρκινγκ: τα δέντρα χρειάζωονται μεγάλο βάθος για να ριζώσουν, όταν από κάτω υπάρχει πάρκινγκ, δεν μπορούν".
Λυπάμαι που προσχωρείτε στο κυνικό στρατόπεδο που αδυνατεί να δει οτι έστω και 3 ψωραλέα πεύκα είναι πιο σημαντικά απο το 2ο ή 3ο οικογενειακό αυτοκίνητο. Εχω τόσα πολλά να πω που τα έκανα post!
Καταλαβαίνω το επιχείρημα ότι ένα πάρκινγκ στην Κυψέλη είναι κίνητρο για τη χρήση αυτοκινήτου εκεί όπου θα έπρεπε να αποθαρρύνεται. Αναγνωρίζω επίσης τις καλές προθέσεις όσων υπερασπίζονται έστω ένα ψωραλέο δεντράκι. Ισχυρίζομαι όμως ότι υπάρχουν άπειρα άλλα πράγματα να κάνουμε, πολύ πιο αποτελεσματικά, από το να εμποδίζουμε την κατασκευή ενός πάρκινγκ που θα εξυπηρετήσει τους κατοίκους της Κυψέλης, που δεν είναι κάτοικοι Εκάλης. Εκεί έχει και δέντρα και πάρκινγκ. Ιδιωτικά και τα δύο.
Από την "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" της Τετάρτης 28/01/09
"* Το ακίνητο περιήλθε στην ιδιοκτησία του δήμου με διαδοχικές απαλλοτριώσεις και αρχικά είχε χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου. Το 1989, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, προστέθηκαν και άλλες χρήσεις, όπως παιδική χαρά και κέντρο νεότητας, ανοίγοντας τον δρόμο για ιδιωτικοποίηση.
* Το 2006, μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για το ιδιωτικό γκαράζ, η δημοτική αρχή προχώρησε τις διαδικασίες για την έκδοση των απαιτούμενων αδειών. Απευθύνθηκε, όπως είχε υποχρέωση, στη Διεύθυνση Δασών που απαγόρευσε κατηγορηματικά την κοπή δένδρων, επικαλούμενη το άρθρο 24 του Συντάγματος και τη δασική νομοθεσία.
* Η δημοτική αρχή επιχείρησε να αποφύγει το «εμπόδιο» και απευθύνθηκε στην πρωτοβάθμια αρχιτεκτονική επιτροπή (ΕΠΑΕ) της Πολεοδομίας. Η υπηρεσία, που ανήκει στον Δήμο Αθηναίων, συμφώνησε με την κοπή των δένδρων, αλλά παρέπεμψε το θέμα λόγω ιδιαιτερότητας στη δευτεροβάθμια επιτροπής που υπάγεται στη νομαρχία. Η τελευταία τον Ιούλιο του 2008, με βάση και το έγγραφο της Δασικής Υπηρεσίας, έκρινε ότι δεν πρέπει να κοπούν τα δένδρα.
* Υστερα από αυτή την εξέλιξη, η δημοτική αρχή άρχισε τις... αφαιρέσεις, καταργώντας την προβλεπόμενη καφετέρια. Η τροποποιημένη μελέτη εγκρίθηκε την περασμένη εβδομάδα από την πρωτοβάθμια ΕΠΑΕ, που είχε αλλάξει σύνθεση και αυτή τη φορά ενέκρινε το θέμα, χωρίς να το παραπέμψει στη δευτεροβάθμια επιτροπή και χωρίς να πάρει υπόψη της την κατηγορηματική απαγόρευση του Δασαρχείου."
Αυτή είναι μια άλλη άποψη απο αυτή που, εμμέσως πλήν σαφώς, διατυπώσατε στο σχόλιό σας της Τρίτης 27/01/09. Μήπως θα πρέπει να είστε πιο προσεκτικός στους "χαρακτηρισμούς" σας, ιδιαίτερα από τη θέση αυτή του δημοσιογράφου μπροστά σε ένα μικρόφωνο; Και να αφιερώνετε, ενδεχομένως, λίγο περισσότερο χρόνο στην ενημέρωσή σας για τα θέματα που παρουσιάζετε; Θα σας βοηθήσει να αποφεύγετε να διατυπώνετε απόψεις εν θερμώ, πράγμα που έχετε αποφύγει, οφείλω να ομολογήσω, σε γενικές γραμμές να κάνετε από την εκπομπή σας όσα χρόνια σας παρακολουθώ στους διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς (Flash 9,61 , ΑΘΗΝΑ 9,84, CITY 99,5).
Θα διαφωνήσω και εγώ με το σχόλιό σας, ναι να υπάρξουν πρωτοβουλίες και να έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής όχι όμως καταστρέφοντας. Μ' αυτά και μ' αυτά που ακούγονται τον τελευταίο καιρό (ο κος δήμαρχος είναι πάντα παρών) σε λίγο όποιος μιλάει για προστασία του περιβάλλοντος θα χαρακτηρίζεται από τους άλλους ως γραφικός
Δράττομαι του σχολίου που άκουσα στο πρωινό δελτίο και τονίζω με την ευκαιρία ότι μετά την ανακοίνωση του κλεισίματος του μετρό, για όλους εμάς που μένουμε στον Γέρακα και στις γύρω περιοχές η κατάσταση αναμένεται να είναι τραγική.
Απαιτείται αυστηρή αστυνόμευση της λεωφορειολωρίδας της Μεσογείων, ώστε να κατεβαίνουν το Α5 και τα υπόλοιπα λεωφορρεία- κορμοί, γιατί αλλιώς η διαδρομή Πλακεντίας -Εθν.Άμυνα κρατά πάνω από μία ώρα! άλλωστε αυτή την κατάσταση βιώνουμε όποτε έχει απεργίες στο Μετρό.
ΕΠίσης πρέπει τα δρομολόγια του προαστιακού να είναι τακτικότατα- δεν ξέρω όμως αν αντέχει το σύστημα- γιατί τώρα είναι κάθε 20 λεπτά το πρωί...Περαιτέρω, όποιος έχει ...τολμήσει να ανέβει τις σκάλες από τον Προαστιακό στην Νερατζιώτισσα, τον παίρνει ο αέρας, ενώ πρέπει να αναμένει τουλάχιστον 10-15 λεπτά,το πρωί- το βράδυ προφανώς περισσότερο- για να περάσει συρμός από Κηφισιά...Είναι αδύνατο να λειτουργήσει το σύστημα και να αντέξει τους χιλιάδες συμπολίτες μας, που αυτή την στιγμή παίρνουν το μετρό πριν τον σταθμό της Εθν.Άμυνας...Απαιτούνται τις επόμενες 15 μέρες συντονισμένες κινήσεις, γιατί αλλιώς θα χαθούν χιλιάδες εργατοώρες και θα σπάσουν τα νέύρα όλων.
Υ.Γ. όλα αυτά γίνονται γιατί κάποιοι στενοκέφαλοι στην Αγία Παρασκευή, κοντόφθαλμα δεν ήθελαν να γίνει ο σταθμός στην πλατεία - για να μην χαλάσει- και έστειλαν τον σταθμό να ανοίξει σε ερημικές αλάνες, στην μέση του πουθενά. Αυτοιπότε θα λογοδοτήσουν?
Post a Comment