Παρασκευή 28 Μαρτίου – και ο κ. Καραμανλής θα πει πολλές φορές ακόμη, απόψε και τις επόμενες μέρες, ότι ψηφίστηκε για να κυβερνήσει με βάση την εντολή του Σεπτεμβρίου και όχι τις δημοσκοπήσεις της ημέρας. Οι δημοσκοπήσεις, όμως, είναι κακά νέα για την κυβέρνηση. Και μπορεί να μην λένε πολλά πράγματα για την εντολή του Σεπτεμβρίου, λένε όμως για την επόμενη εντολή. Και οι αριθμοί είναι τέτοιοι ώστε να προεξοφλούν ουσιαστικά πως μια κυβέρνηση που ήδη σήμερα έχει εξασφαλίσει πλειοψηφία μόλις δύο εδρών, θα καταγράψει βαρύ πολιτικό κόστος για το ασφαλιστικό.
Το πρόβλημα για την κυβέρνηση δεν είναι τόσο η γενική αντίδραση. Δεν είναι μόνον ότι θίγονται πολλοί και όλοι, μα όλοι χωρίς εξαίρεση, αισθάνονται ότι κάποια στιγμή, σύντομα αν όχι τώρα, θα έρθει και η δική τους σειρά. Δεν είναι ούτε η κοινωνική αποδοχή που συναντά ο ακτιβισμός του Συνασπισμού, ούτε η ακτιβιστική ροπή που αρχίζει να διακρίνει το ΠΑΣΟΚ και που προδιαθέτει για σκληρότερες συνθήκες διακυβέρνησης από εδώ και πέρα, με περισσότερη αντιπολιτευτική δράση και μάλιστα δράση που θα έχει άμεση κοινωνική –και πιθανώς επικοινωνιακή- επίπτωση.
Το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι η δυσαρέσκεια για τις αποφάσεις της δεν είναι μόνον διάχυτη, αλλά και εστιασμένη σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Και οι ομάδες αυτές φαίνονται ανάγλυφα στο πιο ενδιαφέρον σημείο της έρευνας της ΑΛΚΟ για τη ΓΣΕΕ να είναι οι γυναίκες και οι νέοι. Πρόκειται για δύο κατηγορίες στις οποίες παγιώνεται μια αρνητική εικόνα για την κυβέρνηση, δύο κατηγορίες κρίσιμες στην κάλπη, με ιδιαίτερες εκλογικές συμπεριφορές και οι οποίες, ούτως ή άλλως, μόνον προνομιακές δεν ήταν για τη Νέα Δημοκρατία.
Οι νέοι είναι –ας το πούμε με τον όρο του συρμού- η «γενιά του Τσίπρα». Είναι και κάτι ακόμη: η πρώτη γενιά νεολαίας που, ύστερα και από την υπόθεση του άρθρου 16, μπαίνει στην πολιτική με αριστερόστροφη πλειοψηφική τάση, εδώ και δύο δεκαετίες. Η επιρροή της μπορεί να γίνει ορατή πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύει η κυβέρνηση.
Οι γυναίκες, πάλι, είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομάδα. Ιστορικά, από τη δεκαετία του 80, αλλά και σταθερά από τότε, όχι γενικά η Αριστερά, αλλά συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ έχει σημαντικά αυξημένα ποσοστά στη γυναικεία παρά στην ανδρική ψήφο. Οι γυναίκες είναι για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ένα προνομιακό εκλογικό ακροατήριο. Είναι επίσης πιο ευαίσθητες σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης ως κριτήριο ψήφου και πολύ περισσότερο εάν αφορούν τις ίδιες. Η παγίωση ενός αισθήματος αδικίας σε βάρος τους με τις ρυθμίσεις του ασφαλιστικού μπορεί να εξελιχθεί σχεδόν ανεπαίσθητα σε πολιτική καταστροφή.
Κι αυτά ανεξάρτητα από το πόσοι συμμετείχαν ή θα συμμετάσχουν στις συγκεντρώσεις της πλατείας Συντάγματος.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment