Friday, November 30, 2007

Για το δίκιο του εργάτη - ασφαλώς...

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου – και, για όποιον αμφέβαλλε με την πολιτική εικόνα, ήρθε και η αδιάψευστη τηλεοπτική να επιβεβαιώσει τι εστί συνδικαλιστικό κίνημα εδώ στη χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα. Αν πήγατε στη Νέα Σμύρνη χτες το βράδυ, η ατμόσφαιρα ήταν πολύ πιο πολιτισμένη στο γήπεδο όπου εκτυλισσόταν ελληνοτουρκική τιτανομαχία παρά στο Κάραβελ της Καισαριανής όπου συνεκλήθη το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ.

Οι συνδικαλιστές αισθάνονται πανίσχυροι. Στη Νέα Δημοκρατία είναι η πιο γνήσια αντιπολίτευση και ασφαλώς αυτή που περισσότερο φοβάται ο κ. Καραμανλής, έχουν και εκλεγμένο εκπρόσωπο τον κ. Μανώλη. Στο ΠΑΣΟΚ, ανέδειξαν ηγεσία με καθοριστική τη στήριξή τους και θεωρούν πως δικαίως τους αναλογεί μερίδιο εξουσίας. Πιστεύουν στην αναβίωση του τρεϊντγιουνισμού σε συνθήκες βαλκανικής παγκοσμιοποίησης. Θέλω να το δω, θα είναι υπέροχο. Στην Αριστερά, η απεξάρτηση από τα σύνδρομα του παρελθόντος και τις καταβολές της παίρνει χρόνο για το Συνασπισμό, όσο για το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι –και δεν το κρύβει άλλωστε- σε πολλά πράγματα το πολιτικό σκέλος του ΠΑΜΕ.

Όσο για την αισθητική και την πολιτική που θέλουν να επιβάλουν στην κοινωνία, αρκεί μια ματιά στο Κάραβελ. Προκόπη θυμήσου λήγει η σύμβασή σου. Το ασφαλιστικό δεν είναι παιχνιδάκι για να το αφήσουμε στα χέρια του Γιωργάκη – αυτά τα ωραία λέγονται συνέδριο των κατεξοχήν κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών, εκείνων που πέραν της δικής τους ασυλίας εκπροσωπούν ένα σώμα υπαλλήλων με μονιμότητα και, σε μεγάλα ποσοστά, σε διαρκή ημιαργία. Η αισθητική τους έχει αρχίσει να διαχέεται στις νέες συνθήκες, χάρη στους κοινωνικούς αγώνες υπέρ της διατήρησης των προκλητικών ασφαλιστικών προνομίων του καθενός μας – που όμως δεν τα βλέπουμε προκλητικά, γιατί καθένας ακριβώς έχει και το κατιτίς του εις βάρος των άλλων. Οι πολλοί απλώς δεν ξέρουν να κάνουν το λογαριασμό.

Διαχέεται λοιπόν. Στη Βουλή διεξάγεται διάλογος για το ασφαλιστικό. Η αντιπολίτευση ανέβασε τους τόνους – μπορεί να το πει κανείς και έτσι: «τον κακό σου τον καιρό», είπε ο κ. Πάγκαλος στον κ. Μαγγίνα. «Αυτά να τα λες στο χωριό σου». «Είμαι περήφανος για το χωριό μου, είσαι υβριστής» απάντησε ο κ. Μαγγίνας. «Είσαι θρασύδειλος», του ανταπάντησε (για το ασφαλιστικό θυμίζω) ο κ. Πάγκαλος. Δεν τον πολυπείραξε, την παραμονή η νεαρή δεσποινίς Μαγγίνα είχε διοριστεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου στην εταιρική επικοινωνία του ΟΤΕ…

Μετά ταύτα οι νέες γενιές αισθάνονται σίγουρες για το μέλλον τους. Μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στο σύστημα. Τους εγγυάται ότι μπορεί να μην έχουν σύνταξη, αλλά τουλάχιστον θα διασκεδάζουν μέχρι βαθέος γήρατος κάθε βράδυ στις 8.

7 comments:

Anonymous said...

Οι νέοι απλώς δεν βλέπουν τις ειδήσεις των 8. Δυστυχώς για πολλούς λόγους - και ευτυχώς γιατί ενδεχομένως έχουν βρει ενδιαφέρον, ψυχαγωγία, δουλειά, ζωή, αλλού.
Με τις αισθητικές παρατηρήσεις σας, αλίμονο συμφωνώ.
Καλό Σαββατοκύριακο.

Anonymous said...

"Αριστοκρατικός" είσαστε σήμερα αλλά εν δικαίω. Η αναφορά στην αναβίωση του τρεϊντγιουνισμού στα παγκοσμιοποιημένα Βαλκάνια υπέροχα ξινή. Αλλά τι θα γίνει; Μόνο θα μας οικτείρουμε;

OnWine said...

Δυστυχώς, μόλις σήμερα βρήκα το Blog σας.... Διάβασα αρκετές από τις δημοσιεύσεις σας, και συμφωνώ με τις περισσότερες (εκτός από τον λιβανωτό προς τον Αλαβάνο, που θεωρώ ότι μακροπρόθεσμα έκανε ζημιά στον Συνασπισμό... αλλά αυτό είναι μιά άλλη κουβέντα).

Εχω, όμως, μιά απορία... Εχετε κάποια σχέση με τον "δημοσιογράφο" των τότε δελτίων του Flash... αυτόν που λιβάνιζε -διακριτικά, είναι η αλήθεια- το ΠΑΣΟΚ, τον ιδεολογικά ομόσταυλο των Πρετεντέρηδων και όλων των "εντεταλμένων".... γιατί δυσκολεύομαι να ταυτίσω τα γραπτά και τις ιδέες σας με εκείνον τον Φοίβο Καρζή... Αν έχετε κάποια απάντηση σχετικά, μπορώ να συνεχίσω (γιατί απεχθάνομαι την διπροσωπία όσο και την υποκρισία), αλλοιώς σας αδικώ, ζητώ συγνώμη και σταματώ εδώ.

Anonymous said...

Αλήθεια ήταν ποτέ διαφορετική η αισθητική του συνδικαλιστικού μας κινήματος; Τα τελευταία 20+ χρόνια κάπως έτσι θυμάμαι τα πράγματα.

Fivos Karzis said...

Αγαπητέ sxoliasti,

πολύ λυπάμαι που δεν γνωρίζω το πραγματικό σας όνομα, γιατί βλέπω μια κάπως προσωπική διάθεση στην κριτική σας. Αν θέλετε να κάνουμε τη συζήτηση σε προσωπικό τόνο, πολύ ευχαρίστως μόλις εκπληρωθεί και η αναγκαία συνθήκη της αμοιβαιότητας.

Το έχω ξαναγράψει. Πολλά από τα κείμενα της εποχής του Φλας δεν είναι διαθέσιμα ούτε σε εμένα γιατί τότε δεν υπήρχαν μπλογκ για να τα ανεβάζουμε. Αρκετά άλλα, ιδίως των τελευταίων τριών ετών, που θα συμφωνήσετε ότι δεν ήταν τα καλύτερα για το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, υπάρχουν σε ηλεκτρονική μορφή. Αναζητώ ένα τρόπο να γίνουν προσβάσιμα ηλεκτρονικά γιατί δεν μου αρέσει να δέχομαι κριτική χωρίς παραπομπές.

Αν ο Αλαβάνος έκανε ζημιά στο Συνασπισμό θα το δείξει η Ιστορία, αν δεν σας έχει ήδη πείσει η κάλπη. Παρεμπιπτόντως, προσωπικά δεν με βρήκε ποτέ σύμφωνο η γραμμή Αλαβάνου. Οι απόψεις μου ήταν συνήθως πιο κοντά σε εκείνες των λεγόμενων "ανανεωτικών". Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να διαφωνούμε και με την πραγματικότητα.

Επειδή όμως μιλάτε για το παρελθόν, στέκω μόνο σε δύο όρους. "Λιβάνιζε το ΠΑΣΟΚ"; Εάν η στήριξη ενός συγκεκριμένου πολιτικού εγχειρήματος είναι λιβανωτός και δεν υπάρχει εναλλακτική εκδοχή, τότε μπορεί να έχετε δίκιο. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η πρώτη περίοδος Σημίτη ήταν η σημαντικότερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά. Στην εξαιρετικά οικονομική τιμή των 15 ευρώ θα βρείτε την άποψή μου για τα θετικά και τα αρνητικά της περιόδου που "λιβάνιζα" ανεπτυγμένη σε 250 σελίδες. Φωτογραφία του βιβλίου υπάρχει στην ιστοσελίδα. Αρκετοί υποστηρικτές και ενεργοί πολιτικοί της περιόδου δεν το είδαν ακριβώς ως "λιβανωτό".

Όσο για τους "ιδεολογικά ομόσταυλους", προφανώς κανείς δεν μπορεί να σχηματίσει μια άποψη καταλογογραφώντας όσους συμφωνούν με αυτήν και αντοιστοίχως αποκλείοντας όσους δεν συμπαθεί. Ο καθένας είναι "ιδεολογικά ομόσταυλος" όσων συμφωνούν με τις απόψεις που κι εκείνος πρεσβεύει, και ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέγει. Για το "εντεταλμένων", πάλι, και το "δημοσιογράφο" εντός εισαγωγικών, λίγοι είμαστε και γνωριζόμαστε - και πώς γράφει ο καθένας και, επίσης, με πόση άνεση διάγει τον καθ'ημέραν βίο. Και επίσης με πόση άνεση θα μπορούσε να τον διάγει εάν είχε επιλέξει διαφορετικά. Εκτός εάν ξέρετε κάτι παραπάνω, οπότε θα επιθυμούσα να το μάθω και να το κοινοποιήσετε και σε όλους (μαζί με το όνομά σας ενδεχομένως).

Anonymous said...

τα άκουσα βέβαια ζωντανά...αλλά και το γραπτό έχει τη χάρη του!!! Ορέστης

OnWine said...

Επομένως, αυτός είστε... Αρα, μπορώ να συνεχίσω...

Είναι χαρακτηριστική η πρώτη παράγραφος της απάντησής σας: Δεν μπορεί... αυτός κάτι προσωπικό έχει μαζί μου... Γι' αυτό τα γράφει. Ασφαλώς τον τύπο αυτής της απάντησης τον γνωρίζετε... καθώς και την συνέχειά του, που υπονοείτε: Πες μου το όνομά σου, να σου δείξω εγώ! Ο γνωστός συμψηφισμός... Πάλι, και σήμερα, με απογοητεύετε...

Πάντως, έχετε δίκαιο. Ειναι, πράγματι, προσωπικοί οι λόγοι. Και εξηγούμαι: Σας άκουγα κάθε πρωί στον Flash, όταν πήγαινα στην δουλειά μου. Είχατε, μακράν το καλυτερο δελτίο ειδήσεων και σχολιασμού που υπήρχε στο ελληνικό ραδιόφωνο. Γιά να είμαι ειλικρινής, που υπήρξε, μέχρι και σήμερα. Αντικειμενικό, ζωντανό, δομημένο, με αξιόλογο και, κυρίως, περιορισμένο αλλά συνεπή σχολιασμό. Μέχρι λίγους μήνες πριν από τις εκλογές.

Γιατί, τότε, όλο το ύφος του δελτίου άλλαξε (και δεν χρειάζονται τα κιτάπια του σταθμού γιά να το θυμηθείτε) σε συμφωνία με το όλο ύφος του σταθμού. Ξαφνικά, τα θέματά σας άλλαξαν, τα σχόλια άλλαξαν, από αντικειμενικά έγιναν... κατευθυνόμενα?... εμένα, τουλάχιστον, και πολλών άλλων, έτσι μου φάνηκε. Τα λίγα πρόσωπα των ραδιοφωνικών συνεντεύξεων, μονοπαραταξιακά.

Ξέρετε, στεναχωρήθηκα... Οταν μέσα στον βόρβορο της ελληνικής δημοσιογραφίας και των media ψάχνεις με το κερί να βρείς κάποιον που μπορείς να εμπιστευθείς (γιατί η ενημέρωση είναι θέμα εμπιστοσύνης) και γιά μήνες (ή και χρόνια?-δεν θυμάμαι) πιστεύεις ότι τον βρήκες, τότε, ναι, η απογοήτευση είναι θέμα προσωπικό. Εξ' άλλου, η σχέση μας ηταν προσωπική, όπως η σχέση καθε σχολιαστή με τους ακροατές του. Η δεν είναι έτσι?

Το ότι, κάπου αλλού, σε κάποιο βιβλίο, πρίν ή μετα τα δελτία του Flash, στηλιτεύσατε το ΠΑΣΟΚ, αυτό μόνον ενισχύει το απαράδεκτο της μεταστροφής σας, τότε. Οχι μεταστροφής από το ένα κόμμα στο άλλο, αλλά, ακόμα χειρότερα, μεταστροφής από την αντικειμενικότητα.

Νομίζω ότι, από την θέση του αντικειμενικού συντάκτη δελτίου ειδήσεων, δεν δικαιούστε να προσφέρετε "στήριξη ενός συγκεκριμένου πολιτικού εγχειρήματος"!
(Σημειώστε, εδώ, ότι συμμερίζομαι απόλυτα την άποψή σας ότι "η πρώτη περίοδος Σημίτη ήταν η σημαντικότερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά", αλλά το γεγονός αυτό δεν αναιρεί το ολίσθημα.

Το "ιδεολογικά ομόσταυλους"... έχετε δίκαιο... σήμερα, όπως εξελίχθηκαν οι κύριοι αυτοί, δεν μπορούν να φέρουν τον τίτλο (γιατί, πιά, με τα όσα έχουν πει στην τελευταία προεκλογική περίοδο, τίτλος θα ήταν...) του ιδεολογικά ομόσταυλου με εσάς...

Και σημειώστε, ότι εξακολουθώ να συμφωνώ με τις δημοσιεύσεις σας...

------------------------
Συγχωρήστε με που άργησα να δω την απάντησή σας.