Thursday, October 4, 2007

Όχι στο διάλογο;

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου - και μπορεί κανείς να πει πολλά για την κυβέρνηση, αν θέλει και κρίνει, και πολλά για το ασφαλιστικό και την κατάστασή του και τις ευθύνες, για το παρελθόν και για το μέλλον. Μπορεί να πει πολλά, αλλά είναι εντελώς ανεπίτρεπτο να μην πει τίποτε απολύτως.

Η κυβέρνηση έκανε μια πρόσκληση για διάλογο. Υποβολιμαία; Ίσως. Προσχηματική; Ενδεχομένως. Κακών προθέσεων; Δεν ξέρω. Αλλά έως τώρα έχει εισπράξει τέσσερις αρνήσεις: δύο πολιτικές, από το ΚΚΕ και το ΣΥΝ, και δύο συνδικαλιστικές, από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Δύο πολιτικά κόμματα, που αναγνωρίζουν όπως όλοι ότι το ασφαλιστικό είναι (μαζί με το περιβαλλοντικό πια) τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας, και οι δύο μεγαλύτερες οργανώσεις των εργαζομένων – δηλαδή εκείνων που κατεξοχήν ενδιαφέρονται για να μην υπάρξουν προβλήματα στο μέλλον με την ασφάλιση και τις συντάξεις, αρνούνται να συζητήσουν καν. Προχθές, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακοίνωσε πως δεν θα μετάσχει καν στη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Συνέβη κάτι που δεν καταλάβαμε σε αυτές τις εκλογές; Κάλπη ήταν ή χρονομηχανή και μας έφερε στο χίλια εννιακόσια δεν ξέρω πόσα…

Το Ασφαλιστικό βέβαια δεν περιμένει τη συναίνεσή μας για να συζητηθεί. Συζητείται από μόνο του. Κάθε μέρα που περνάει χωρίς να κάνουμε τίποτα, δεν είναι μια αθώα ημέρα. Ο χρόνος δεν παγώνει, αντιθέτως επιδεινώνει την κατάσταση με δραματικούς ρυθμούς και αυτομάτως καθιστά σκληρότερη την πραγματικότητα που θα ζήσουμε όταν συνειδητοποιήσουμε πως η άρνησή της δεν οδηγεί πουθενά.

Έστω και τώρα όμως. Δύο κόμματα και δύο συνδικάτα αρνήθηκαν συμμετοχή στο διάλογο. Γιατί; Επειδή τον υποθέτουν ως παγίδα για προειλημμένες αποφάσεις. Επειδή βλέπουν «στημένη» τη διαδικασία. Στο μέτρο αυτό, λοιπόν, έχουν υποχρέωση να αντιπροτείνουν, αν όχι λύσεις για το ασφαλιστικό, τουλάχιστον μια διαδικασία διαλόγου που θα θεωρούσαν θεμιτή, στεγανή και δίκαιη. Να εξηγήσουν τους όρους όχι της επίλυσης που θέλουν μόνοι τους αλλά της συμμετοχής τους στη συζήτηση. Τι ακριβώς θέλουν για να πάνε στο τραπέζι και να μιλήσουν; Το πρόβλημα δεν είναι άγνωστο στις κρίσεις, τις διαβουλεύσεις και τη θεωρία των διαπραγματεύσεων. Λέγεται «συνομιλίες για τις συνομιλίες». Δεν φανταζόμουν πως ο κοινωνικός διάλογος θα είχε προϋποθέσεις μεσανατολικού, αλλά ας είναι και έτσι. Αυτό που είναι εντελώς αδύνατο είναι η εμμονή στην παντελή άρνηση της συζήτησης.

Εξίσου και ομοίως για τα συνδικάτα. Δηλώνουν πως πρώτα πρέπει η κυβέρνηση να δώσει τα 8 δις ευρώ που χρωστάει το κράτος. Ασφαλώς. Ασφαλώς και πρέπει να τα δώσει. Αλλά υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει ότι το κράτος στην Ελλάδα, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, εγγυάται πλήρως τις συντάξεις; Πιστεύει κανείς ότι, ας πούμε, εάν αύριο το Ταμείο των δημοσιογράφων χάρη στις άοκνες επενδυτικές προσπάθειες της διοίκησής του φαλίρει, δεν θα πάρουν συντάξεις στο τέλος του μήνα; Κι ας αφήσουμε τους πολυτελείς εργαζομένους. Ποιος στηρίζει το ταμείο των εργατών τύπου, που βγήκαν στη σύνταξη στα 30 τους με την αλλαγή της τεχνολογίας; Ποιος θα αναλάβει σε οποιαδήποτε λύση του Ασφαλιστικού τα βάρη των μη βιώσιμων ταμείων; Αμφιβάλλει κανείς πως θα είναι το κράτος;

Τα συνδικάτα, λοιπόν, έχουν ευθύνη έναντι των μελών τους να πάνε, να ακούσουν, να αντιπροτείνουν και μετά, εάν χρειαστεί, να αντιδράσουν όπως κρίνουν. Δικαιούνται να θέσουν όρους συμμετοχής. Και η κυβέρνηση πρέπει να πείσει πως θα τους δεχθεί και θα συζητήσει για το πρόβλημα και όχι για τη λύση που έχει ήδη αποφασίσει. Αλλά είναι απολύτως αδιανόητο να μην διεξαχθεί καν η συζήτηση.

9 comments:

demo said...

http://fivoskarzis.blogspot.com/2007_01_01_archive.html

Anonymous said...

Αγαπητέ κ. Καρζή

Συμφωνώ με τη γνώμη σας αλλά η τακτική αυτή είναι κανόνας στην Ελλάδα. Μήπως στην παιδεία τα ίδια δεν συμβαίνουν? Το αστείο φυσικά είναι ότι αυτή η συντηρητική προσέγγιση των προβλημάτων υιοθετείτε από ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται προοδευτικοί!!!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ said...

Τυχαία, ανακάλυψα σήμερα το blog! Ελπίζω κάθε πρωί να προστίθεται η εισαγωγή (τουλάχιστον) του σφυγμού.
Ακόμα καλύτερα θα ήταν να υπήρχε ολόκληρη η εκπομπή σε podcast (με εξαίρεση ίσως κάποια ρεπορτάζ συνεργατών του πολιτικού που είναι προφανές ότι μεταφέρουν "γραμμή" με τα σχόλιά τους).
Καλή συνέχεια!
http://www.panaretos.eu
http://panaretos.blogspot.com

Anonymous said...

Αγαπητέ κ. Καρζή,

Θα ήθελα να διαμαρτυρηθώ με τον πιό έντονο τρόπο για τις μεθόδους χειραγώγησης των αναγνωστών που χρησιμοποιεί η εφημερίδα το ΕΘΝΟΣ, στην οποία εργάζεσθε σε θέμα που σας αφορά και εκτιμώ ότι σας θίγει.
Στην ηλεκτρονική της έκδοση, η εφημερίδα, δημοσίευσε άρθρο σας με τίτλο "Πώς μοιράζεται το... όλον ΠΑΣΟΚ"
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5347&subid=2&pubid=137013
Στο τέλος, υποτίθεται ότι ο αναγνώσης μπορεί να διατυπώσει τα σχόλιά του για το άρθρο. Εχουν δημοσιευθεί 8-10 σχόλια, κατά σύμπτωση όλα υπέρ του Β. Βενιζέλου! Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αυτό έχει αντικειμενικά πιθανότητα μηδέν να συμβεί. Δεν φτάνει όμως αυτό: Αφού δημοσιεύθηκαν τα σχόλια αυτά, κανείς άλλος δεν μπορεί να προσθέσει σχόλιο!
Επειδή σας εκτιμώ και σας ακούω τακτικά στο ραδιόφωνο, ξέρω ότι οι πρακτικές αυτές δεν σας εκφράζουν. Νομίζω όμως ότι, στην προκλητική προσπάθεια που κάνει η συγκεκριμένη εφημερίδα να απαξιώσει τον Γ. Παπανδρέου και να ενισχύσει την παραπαίουσα υποψηφιότητα του Ε. Βενιζέλου δεν διστάζει να θέσει σε αμφιβολία το κύρος και την αξιοπιστία αξίων και έντιμων συνεργατών της.
Ελπίζω να κάνετε ότι είναι απαραίτητο για να επανόρθωση τουλάχιστον αυτής της απρέπειας.

Νικήτας

Fivos Karzis said...
This comment has been removed by the author.
Fivos Karzis said...

Αγαπητέ κε Νικήτα,

εφόσον έχετε παράπονα με την εφημερίδα το ΕΘΝΟΣ, όπου εργάζομαι, θα σας παρακαλούσα να απευθυνθείτε στην εφημερίδα αυτή.

Εάν πάλι έχετε παράπονα από το blog και τον τρόπο σχολιασμού της επικαιρότητας ή τον τρόπο δημοσίευσης των σχολίων πάνω στα posts, ευχαρίστως να το συζητήσουμε.

Αυτή δεν είναι η μαγεία του blogging; Ότι μπορούμε όλοι να είμαστε ιδιοκτήτες ενός ανοιχτού, δημόσιου και προσβάσιμου σε όλους μέσου ενημέρωσης και να αναλαμβάνουμε την αποκλειστική ευθύνη του...

Αλλά, επειδή το επισημάνατε, έρριξα μια ματιά στα σχόλια που υπάρχουν στο URL που αναφέρετε. Δεν βλέπω καμμία υπεροχή σχολίων "φιλοβενιζελικών", υπάρχουν και έντονα "αντιβενιζελικά" και "φιλοπαπανδρεϊκά" σχόλια. Εάν κάτι σίγουρα παρατηρείται είναι μια έντονη αντιπροσώπευση των υποστηρικτών του κ. Σκανδαλίδη. Για ξανακοιτάξτε το σάιτ...

Anonymous said...

Αγαπητέ κ. Καρζή,

Σας ευχαριστώ για την άμεση και ευγενέστατη απάντησή σας.

Συμφωνώ μαζί σας ότι μόνο για το blog μπορεί κανείς να έχει ευθύνη. Εκτός και αν κανείς έχει δικό του συγκρότημα τύπου. Και εσείς δεν έχετε (παρεμπιπτόντως: πώς θα μπορούσα να απευθυνθώ στο ΕΘΝΟΣ όταν είχαν κλείσει το site? Και βέβαια εννοώ να απευθυνθώ δημοσίως, και όχι με email που κάπου θα θαφτεί...).

Αλλά δεν νομίζω ότι είπα πως έχετε ευθύνη. Αυτό που ουσιαστικά είπα είναι ότι, παρότι εσείς έχετε την αποκλειστική ευθύνη για το πνευματικό περιεχόμενο του άρθρου και μόνο, η διαχείριση και παρουσίαση του άρθρου αυτού από την εφημερίδα είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να σας ενδιαφέρει. Και όταν η διαχείριση αυτή είναι απαράδεκτη, νομίζω θίγει και εσάς και δικαιολογεί μια παρέμβασή σας (αν περιστοίχιζε το άρθρο σας η εφημερίδα με γυμνές φωτογραφίες θα αδιαφορούσατε?)

Το θέμα όμως έχει μια ενδιαφέρουσα συνέχεια, που ίσως διέλαθε την προσοχή σας. Αναφέρεστε σε σχόλια που υποστηρίζουν όλους τους υποψηφίους. Δεν προσέξατε μάλλον ότι αυτά τοποθετήθηκαν σήμερα το πρωί! Επίσης, όλα τα 8-10 χθεσινοβραδινά και "φιλοβενιζελικά" κατά την ορολογία σας (οπότε και είχε κλείσει η δυνατότητα ανάρτησης σχολίων) εξαφανίστηκαν!

Πρέπει να σας πώ δε, ότι έλεγξα και με άλλους χρήστες του διαδικτύου ότι δεν ήταν δυνατό το posting χθές το βράδυ, οπότε δεν πρόκειται περι λάθους μου.

Μήπως τελικά όσοι δεν απορρίπτουν τις θεωρίες συνομωσίας μπορούν να σκεφτούν ότι με δική σας παρέμβαση άνοιξε πάλι το site αλλά –για προφανείς λόγους- εξαφανίστηκαν τα χθεσινά σχόλια?

Αφήστε βέβαια την ουσία. Ότι δηλαδή κανείς δεν θα διαβάσει σήμερα τα σχόλια αφού το άρθρο σας δεν βρίσκεται πια στην "πρώτη σελίδα" του site.

Έχετε δίκιο για την ομορφιά του blogging. Και για ένα πρόσθετο θα έλεγα λόγο: Ότι τέτοιου είδους κουτοπονηριές που χρησιμοποιούν τα έντυπα και τα άλλα ηλεκτρονικά μέσα, δεν περνάνε πια, γιατί αποκαλύπτονται. Και ο απλός πολίτης δεν μασά κουτόχορτο, όπως θέλουν να τον ταίσουν.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας, και στο εξής θα γράφω στο blog σας μόνο σχετικά με το blog σας!

Με φιλικούς χαιρετισμούς και απεριόριστη εκτίμηση,

Νικήτας

ΥΓ1. Δεν σας κάνει εντύπωση η υποστήριξη Σκανδαλίδη στην οποία αναφέρεστε? Συνάδει με τις δημοσκοπήσεις?
ΥΓ2. ΥΓ2. Και μια ακόμα επιβεβαίωση της "αμεροληψίας" της εφημερίδας: Μέχρι σήμερα το μεσημέρι, υπήρχε η εξής είδηση στο site του ‘Εθνους: Δεν θέτει υποψηφιότητα ο Θ.Πάγκαλος. Αυτό είναι η είδηση, ή ότι ο Πάγκαλος στηρίζει Γ. Παπανδρέου και μάλιστα νε ένα σκεπτικό που "πονά"?

Fivos Karzis said...

Κε Νικήτα,

σηκώνω τα χέρια ψηλά. Έχετε παρακολουθήσει το σάιτ του Έθνους πολύ καλύτερα από εμένα. Ομολογώ ότι το κοίταξα μόνο μετά από το σχόλιό σας. Μεταξύ κατευθυνόμενων σχολίων και γυμνών φωτογραφιών θα προτιμήσουμε ασφαλώς το οπτικό υλικό. Έχετε δίκιο, φυσικά, ότι δεν μπορώ να αδιαφορήσω, αλλά ούτε μπορώ από μία και μόνη περίπτωση να πιστοποιήσω ότι όντως ήταν ενορχηστρωμένα τα σχόλια. Ούτε βέβαια ότι προέρχονταν από την εφημερίδα. Δεν είμαι καν βέβαιος ότι το άρθρο μου έχει τόση σημασία ώστε να αξίζει να ασχοληθεί κανείς με την άσκηση επιρροής στους αναγνώστες του. Αλλά θα το παρακολουθήσω και θα επανέλθω.

Fivos Karzis said...

Αγαπητέ Γιάννη,

το Podcast είναι καθ'οδόν - όχι από το μπλογκ, αλλά με άλλο τρόπο που σύντομα θα μάθεις.

Σε ό,τι αφορά τα ρεπορτάζ των συναδέλφων ξέρεις καλά ότι είναι εντελώς αδιανόητο για εμένα να κάνω οποιαδήποτε παρέμβαση στο περιεχόμενό τους. Άλλωστε έχουν αρκετές διαφορές και μεταξύ τους ώστε να πιστοποιείται η ουδετερότητα του παρουσιαστή, που ό,τι έχει να πει το λέει με τα δικά του σχόλια. Κι ας μην είναι πάντοτε ευχάριστα σε όλους. Αν όμως διακρίνεις απόκλιση ή κακή προαίρεση σε κάτι, σε παρακαλώ να μου το επισημάνεις, γιατί η συγκυρία δεν είναι η ευκολότερη.