Tuesday, October 23, 2007

Ασκήσεις γλωσσομάθειας

Τρίτη 23 Οκτωβρίου – και επειδή μοιάζουν χαμένοι στη μετάφραση, πολύ μου άρεσε αυτή η ιδέα του Θόδωρου Πάγκαλου να λες κάτι στα ελληνικά και μετά να το μεταφράζεις και σε δυο-τρεις γλώσσες, για όποιον τυχόν δεν είχε καταλάβει. Να διευκρινίσω ότι πολύ κακώς εξελήφθη η αυτόματη διερμηνεία ως έναρξη της συμμετοχής του, κάπως πρόωρα ίσως, στους εορτασμούς για την 28η Οκτωβρίου – ενώ στην πραγματικότητα είναι μια αξιόλογη συμβολή στην πολυπολιτισμικότητα. Άλλωστε, αφού δεν υπάρχει κανένα τηλεοπτικό κανάλι με ελληνικό όνομα, δεν είναι φυσικό να χρειάζεται και μια μεταφρασούλα στα πεταχτά;

Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ είναι Porca miseria, που λένε και στα ιταλικά και νομίζω ότι οι σύντροφοι –ταβάριτς, που λένε και στα ρώσικα- δεν θα χρειαστούν μετάφραση για αυτό. Το ερώτημα δεν είναι πια εάν την επομένη της εκλογής αρχηγού (πώς το λένε γερμανικά και ιταλικά το εξήγησε ήδη ο Πάγκαλος), εάν λοιπόν την επομένη ο νικητής θα προχωρήσει σε προγραφές, proscriptions όπως τις έλεγε λατινιστί ο Σύλλας, που ανέγραφε τα ονόματα στην Αππία Οδό και τη Χαριλάου Τρικούπη προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. Το ερώτημα είναι εάν, ακόμη και εάν το θέλουν, θα μπορούν να ζήσουν μαζί. Εάν δηλαδή θα υπάρχει για τους χαμένους αυτής της εκλογής η δυνατότητα της πολιτικής ύπαρξης μέσα στο ίδιο κόμμα, εάν θα έχουν ζωτικό χώρο – lebensraum, που έλεγαν και στα γερμανικά τη γνωστή αυτή εποχή των παρομοιώσεων. Ή, εάν όσοι μείνουν, θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα είδος πολιτικών διακρίσεων σε βάρος τους, για τις οποίες μπορώ να θυμηθώ αποκλειστικά τη μόνη γνωστή λέξη της αφρικανικής εκδοχής της ολλανδικής γλώσσας, δηλαδή το apartheid.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι συμβαίνουν σε όλα τα κόμματα – ότι, δηλαδή cosi fan tutte, που λένε και στις ιλαρές στιγμές των ιταλικών λιμπρέττων. Η αγριότητα της σύγκρουσης και η χαμηλή της αισθητική, αυτή η ακραία πολιτική decadence, που λένε και στα γαλλικά, σε τι ακριβώς εξυπηρετεί; Τίνος το μέλλον διευκολύνει; Τι άλλο χρειάζεται για να κατανοήσουν ότι την επόμενη μέρα δεν θα ακουστούν buongiorno ή good morning αλλά bonjour tristesse, καλημέρα θλίψη που λένε και στα γαλλικά… Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβουν ότι με τους φύρερ, τους ντούτσε, τα φράγκα και τα λαμόγια (για τα οποία δεν έχω πρόχειρη λέξη σε άλλη γλώσσα) πλησιάζουν έναν ανεπίστρεπτο πάτο του βαρελιού, καζάν ντιπί, που λένε και οι Τούρκοι με πολύ πιο ευχάριστους συνειρμούς…

Αλλά, όπως έλεγε και ο Μπρεχτ, χωρίς καν να ξέρει πως έχουμε ακόμη τρεις εβδομάδες προθεσμία, τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται. Μπορούν να γίνουν πολύ χειρότερα.

4 comments:

Anonymous said...

Ξεχάσατε, κοντά στο fuhrer και το duce, το capo di capi! Διότι λίγο απέχουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ από το χρησιμοποιήσουν, μετά το ιστορικό, και μαφιόζικο λεξιλόγιο. Αν σας χρησιμοποιούν ως καθρέφτη - και υποψιάζομαι βασίμως ότι το κάνουν - σήμερα πρέπει να αισθάνονται miserabile visu, για να συνεχίσω τις ασκήσεις γλωσσομάθειας. Τι να πει κανείς για το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τι να πει για μας και το "μέχρι βλακείας ανεκτικόν του λαού"...

Anonymous said...

Αν σας αρέσει η τζαζ, υπάρχει προς αφιέρωση στο ΠΑΣΟΚ ένα ωραιότατο του Ντιουκ Έλλινγκτον. The Mood to Be Wooed...(Στον "Αφρό των ημερών" μας είναι ίσως η κατάλληλη υπόκρουση, όπως και στο βιβλίο).

Anonymous said...

Rip-off artists για τα λαμόγια σας κάνει; Ή είναι πολύ περιγραφικό, χωρίς το "flavour" της ελληνικής λέξης - και δυσφημεί και την καλλιτεχνία;

Haris said...

Λαμόγιο=malvagio Ιταλιστί...