Δευτέρα 14 Ιανουαρίου – και στο τέλος αυτής της υπόθεσης Ζαχόπουλου δεν ξέρω ποια θα είναι ακριβώς η κατάσταση της κυβέρνησης – αν δηλαδή θα πληγωθεί ανεπανόρθωτα, ή εάν θα καταφέρει να την επουλώσει, όπως συνέβη με μια σειρά άλλων ανάλογης ή και μεγαλύτερης εμβέλειας υποθέσεων από τις υποκλοπές μέχρι τα ομόλογα. Δεν ξέρω επίσης ποια θα είναι η κατάσταση της πολιτικής, σε ποιο βαθμό δηλαδή θα έχει αυξηθεί όχι πια η δυσπιστία αλλά η καθαρή αποστροφή που αισθάνεται η κοινή γνώμη για την ποιότητα της πολιτικής της εκπροσώπησης και, κυρίως, για τους βασικούς της εκπροσώπους. Είναι πια όμως καθαρό –και πολύ, μα πολύ ανησυχητικό για όσους ζουν από αυτήν- ότι στο τέλος της υπόθεσης Ζαχόπουλου η δημοσιογραφία κινδυνεύει να έχει σημειώσει απώλειες στην συνείδηση της κοινωνίας ανάλογες, αν όχι μεγαλύτερες, με εκείνες των πρωταγωνιστών.
Θα είναι άδικο. Γιατί η απουσία της θα ήταν το καλύτερο καλοκαιρινό όνειρο όλων όσοι εμπλέκονται σε μια, χωρίς αμφιβολία, όζουσα υπόθεση. Θα είναι άδικο. Γιατί η παρουσία της είναι, ίσως όχι πλήρης, αλλά πάντως η ισχυρότερη εγγύηση ότι θα μάθουμε κάπως την αλήθεια, ότι θα ζήσουν πιο δύσκολες μέρες οι πολλοί αναμεμειγμένοι που θα προτιμούσαν να τσαλακωθεί και αυτή η ιστορία μέσα σε ένα γκρίζο φάκελλο και να καταλήξει στα βάθη των αρχείων. Αλλά για τις απώλειες της δημοσιογραφίας, δεν θα φταίνε εκείνοι που κατεξοχήν την απεχθάνονται, οι φυσικοί της αντίπαλοι. Όχι αυτή τη φορά.
Ο κ. Πάγκαλος έλαβε από τη φορά των πραγμάτων το δικαίωμα να μας δίνει μαθήματα επαγγελματικής συμπεριφοράς. Τον έχουμε κρίνει αρκετά ώστε να το δικαιούται. Και λυπούμαι να πω ότι όσο απογοητευτικό και εάν είναι, ένας πολιτικός θυμίζει στους δημοσιογράφους ότι δουλειά τους δεν είναι να δίνουν τις πληροφορίες, ή τα στοιχεία, ή τα πειστήρια που έχουν στην κατοχή τους στον Πρωθυπουργό, αλλά στους αναγνώστες, θεατές και ακροατές τους.
Επίσης, δουλειά των δημοσιογράφων δεν είναι να διακινούν ροζ dvd πρώτα ή άλλοι στο παρασκήνιο, ύστερα ή άλλοι στο κοινό, για να δικαιώσουν όσους θέλουν να παρουσιάσουν το θέμα Ζαχόπουλου ως περίπτωση «πολιτικής της κλειδαρότρυπας».
Και, ασφαλώς, δουλειά των δημοσιογράφων δεν είναι να εμφανίζονται ως αγέλη αλληλοσπαρασσόμενων εκπροσώπων συμφερόντων, δεν είναι να λειτουργούν ως καταδότες χωρίς στοιχεία, με υποτιθέμενες πληροφορίες στη λογική της σπίλωσης από την οποία πάντα κάτι μένει.
Τα συνδικαλιστικά μας όργανα, έως τώρα, έχουν δείξει βραδύτητα και νωθρότητα – αλλά η τελική ετυμηγορία της επιτροπής δεοντολογίας και σωστή ήταν και λειτούργησε αποφασιστικά προς την κατεύθυνση του δημόσιου συμφέροντος και του καλώς νοούμενου επαγγελματικού συμφέροντος των δημοσιογράφων. Σε αυτή τη συγκυρία έχουν πολλά ακόμη να κάνουν και να πουν, σε κάθε φάση και σε κάθε στιγμή, για να προστατεύσουν το επάγγελμα από την κοινωνική απαξίωση. Και για να έχουν πρόσωπο σε μερικές μέρες να εμφανιστούν ενώπιον της κοινής γνώμης και να ζητήσουν τη διατήρηση μερικών προνομίων που στη διαδρομή απέκτησε ένα συνολικά μη προνομιούχο επάγγελμα.
Αλλά για να μπορούμε να μιλάμε, θα μιλήσουμε πρώτα για τη δημοσιογραφία και μετά για τα ένσημα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Περιχαρής που αξιώθηκε να καθίσει στο πάνελ μιας εκπομπής με υψηλή τηλεθέαση (του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου), δεν ήξερε που να κρυφτεί το βράδυ της Δευτέρας όταν επιχειρώντας να αρθρώσει δύο κουβέντες, ο ξεγάνωτος τενεκές Γιάννης Παπαγιάννης, έκανε το λάθος να αποκαλέσει τον Νίκο Καραγιαννίδη «συνάδελφο». Ποιος είδε τον Καραγιαννίδη και δεν τον φοβήθηκε… «Δεν είμαστε συνάδελφοι… μην με ξαναπείς συνάδελφο» του πέταξε κατάμουτρα του τενεκέ που άρχισε να χαζογελάει γνωρίζοντας ότι αν επιχειρούσε να πει έστω και μια λέξη ο Καραγιαννίδης που δεν σηκώνει και πολλά πολλά θα τον στόλιζε κανονικά. Κι εδώ που τα λέμε από πού κι ως που συνάδελφος ο αγράμματος φασιστάκος με τον Καραγιαννίδη? Θαμπώθηκε μάλλον επειδή τον φώναξαν να κάνει τη λάντζα 6-8 στο ραδιόφωνο του Κουρή και του Χατζηνικολάου, επειδή δεν έβρισκαν άλλο μαλάκα να δεχτεί να το κάνει. Ακόμα και ο Τριανταφυλλόπουλος χεσμένο τον είχε και δεν τον άφηνε να μιλήσει…
Που ήταν ο Παπαγιάννης όταν ο Καραγιαννίδης με το Χαρδαβέλα και άλλους που έχουν φάει το ρεπορτάζ με το κουτάλι, ίδρυαν την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στα μέσα του 70? Έπαιζε κλέφτες και αστυνόμους με τον άλλο το μαλάκα το Σπίνο!!!
Το δίδυμο της μαλακίας που ελπίζει κάποτε να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Ρε ούστ από δω μπεκρούλιακα.
Αυτό το σκάνδαλο είναι το δικό τους σκάνδαλο.. Το σκάνδαλο της υψηλής δημοσιογραφίας..Αυτό είναι το ΜΕΓΚΑλο ΘΕΜΑ σήμερα
Post a Comment