Τώρα στην κατηφόρα

Τρίτη 22 Ιανουαρίου – και ένας πρώην υπουργός της κυβέρνησης έλεγε χτες το πρωί: «η πολιτική χρονιά τελειώνει. Μέχρι το Πάσχα είναι να κάνει μια κυβέρνηση ό,τι έχει να κάνει. Το νομοθετικό έργο είναι πάνω-κάτω 50 μέρες και από αυτές οι περισσότερες από το πρώτο τετράμηνο της χρονιάς. Οι πολίτες μας ψήφισαν –έλεγε…- όχι πριν από δύο ή τρία χρόνια, αλλά πριν από πέντε μήνες. Έδωσαν μια εντολή που ισχύει – έλεγε… Αλλά τι θα μπορέσουμε να απαντήσουμε εάν φτάσει το τέλος της κοινοβουλευτικής περιόδου και το μόνο που έχουμε ολοκληρώσει είναι ο επικοινωνιακός χειρισμός της υπόθεσης Ζαχόπουλου;»

Νομίζω ότι η παρατήρησή του –και είναι ένας βουλευτής που στην υπουργική του θητεία έχει περάσει από σαράντα κύματα- συνοψίζει το πολιτικό πρόβλημα της κυβέρνησης σήμερα. Λίγο αργότερα συνέβη κάτι ακόμη. Άνοιξε το Χρηματιστήριο. Για πολύ καιρό οι αναλυτές και οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούσαν το κλισέ ότι «μαζεύονται μαύρα σύννεφα στην οικονομία». Χτες άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Θα είναι μια μπόρα, που θα περάσει; Λίγοι το πιστεύουν. Οι περισσότεροι αναζητούν μια κιβωτό προβλέποντας κατακλυσμό. Για την κυβέρνηση τα πράγματα είναι λίγο χειρότερα. Από την εκλογή της, το 2004, είχε τη δυνατότητα να χειριστεί την οικονομία (πέρα από τη γνωστή διαμάχη για το τι παρέλαβε) σε ένα ανοδικό κύκλο. Είναι καλύτερα να διαχειρίζεσαι και το χειρότερο ταμείο σε μια καλή αγορά – θα σας βεβαιώσει και ο πιο ταπεινός μικρέμπορος. Αλλά στις καλές μέρες μειώσαμε τα ελλείμματα, αλλά τις μεταρρυθμίσεις δεν τις κάναμε. Για παράδειγμα: εάν στα χρόνια της μεγάλης ανάπτυξης δεν φτιάξαμε το «μαξιλάρι» που όλοι αναγνωρίζουν πως χρειάζεται για το ασφαλιστικό, εάν στις παχιές αγελάδες δεν εξοικονομήσαμε μια βάση για να πάρουν συντάξεις οι επόμενες γενιές, τώρα πόσο εύκολο θα είναι να το αποφασίσουμε στην αρνητική συγκυρία, όταν θα καίμε από το λίπος που υποτίθεται έχουμε συσσωρεύσει, όταν θα σφίγγουν τα ζωνάρια (στην πραγματικότητα και όχι στα λόγια, και μάλιστα σε μια πραγματικότητα που επιβάλλουν οι παγκόσμιες συνθήκες και δεν την ελέγχουμε);

Για πρώτη φορά τώρα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, δηλαδή ο κ. Αλογοσκούφης, έχει να διαχειριστεί ένα καθοδικό κύκλο στη διεθνή οικονομία. Τώρα είναι η ώρα της κρίσης.

Βέβαια, υπάρχει πάντοτε για τους πολίτες η λύση. Και η λύση είναι απλή. Άμα ζορίσουν τα οικονομικά, οι απλοί άνθρωποι, οι καθημερινοί, οι άνθρωποι της εργασίας και του μόχθου, θα χρειαστεί να βγάλουμε το κομπόδεμα από το μαξιλάρι ή να κάνουμε ανάληψη από το λογαριασμό – ο καθένας από την off-shore του. Τρία εκατομμύρια ο ένας, πέντε ο άλλος, κάπως θα τη σκαπουλάρουν και οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι σε αυτή την φτωχή χώρα των πλουσίων…