Εκλογές καθ'εκάστην

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου – και, λοιπόν, βρέθηκε η λύση. Είναι απλή. Οι εκλογές να μην γίνονται κάθε τέσσερα, αλλά κάθε τρία χρόνια. Ή κάθε δύο. Ή κάθε τρεις και δύο. Εκλογές συχνά – αυτό είναι το όνειρό μας, πανάκεια για τα προβλήματά μας.

Άκουγα τις προάλλες μια εκλογική συζήτηση και –το πιστεύετε, δεν το πιστεύετε- η μείωση της περιοδικότητας των εκλογών προτάθηκε στα σοβαρά. Μη φανταστείτε από υποψήφιο δευτεράντζα από αυτούς που βγαίνουν στα μεσημεριανά ή σε κανένα περίεργο κανάλι στο απογευματινό tea time ανάμεσα σε δυο μυκονιάτικα πάρτυ. Όχι, καθόλου. Το είπε ο Θόδωρος Πάγκαλος και συμφωνώ απολύτως. Τον ρωτούσαν για την προκήρυξη των εκλογών πρόωρα και είπε κάτι απλό. Αφού έτσι κι αλλιώς ο εκάστοτε πρωθυπουργός τις προκηρύσσει όποτε θέλει, γιατί να τον βάζουμε να επικαλείται ψεύτικους λόγους; Αφού έτσι κι αλλιώς οι περισσότερες εκλογές γίνονται πρόωρα γιατί να μην κάνουμε το πρόωρα κανονικά. Ας κάνουμε, είπε ο Πάγκαλος, εκλογές κάθε τρία χρόνια.

Εκείνη τη στιγμή δεν εκτίμησα τη σημασία της ιδέας. Από τότε το ξανασκέφθηκα και πείστηκα. Φαντάσου, ας πούμε, οι πυρκαγιές στην Πελοπόννησο να είχαν ξεσπάσει πρόπερσι. Οι δυστυχείς συμπατριώτες μας ακόμη θα περίμεναν τις αποζημιώσεις – ρωτήστε και τους καμμένους της Κασσάνδρας. Θα τους την είχαν πέσει μερικές μέρες τα κανάλια και έκτοτε ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Θα τους είχαν υποσχεθεί πως «θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο» - και θα είχαν μείνει μόνον με το κόκκαλο – ρωτήστε και στη Ρικομέξ. Θα είχε καεί η Ολυμπία και θα είχε συγκροτηθεί ειδική επιτροπή με πλειάδα αρμοδίων παραγόντων, αλλά δεν θα είχε ακόμη συνεδριάσει, διότι θα υπήρχε πολύς χρόνος μέχρι την Ολυμπιάδα του Πεκίνου. Και δεν θα είχαν τους αρχηγούς σαν αποκλειστικές νοσοκόμες στα κεφάλια τους να τους τάζουν σπίτι ο ένας, εξοχικό ο άλλος και, όσο θα χτίζονται, χρήμα με ουρά να ρέει από τον Αλφειό.

Αλλά και πέραν των πυροπαθών, οι υπόλοιποι, οι απαθείς πάλι δεν θα περνούσαμε καλύτερα. Θα υπήρχε χρόνος, ας πούμε να αποτιμηθεί το κόστος των αποζημιώσεων. Θα ήταν μικρότερο υπέρ των πυροπλήκτων, αλλά τότε θα απαιτούνταν άμεσα φορολογικά μέτρα για να αποτραπεί δημοσιονομική εκτροπή. Ενώ τώρα… Δίνουμε αβέρτα, μειώνουμε και τους φόρους. Τα κόστη τα αντέχει ο προϋπολογισμός, φτάνουν τα λεφτά από την Ευρώπη λέει ο ένας, λεφτά υπάρχουν λέει ο άλλος και κανείς δεν ρωτά μωρέ πούν’τα και δεν τα είχα δει έως τώρα;

Ο Πάγκαλος, χρόνια στο κουρμπέτι, έχει απόλυτο δίκιο. Εκλογές κάθε τρία χρόνια. Εκλογές κάθε χρόνο. Εκλογές συνέχεια. Οι εκλογές θεραπεύουν πάσαν νόσον, στα μπαλκόνια ακούγεται η μελωδία της ευτυχίας. Μόνο ένα μικρό μειονέκτημα έχουν. Ότι διεξάγονται Κυριακή και υπάρχει, αλίμονο, και Δευτέρα.